Leestijd: 11 minuten

TIM HADLEY SR.; Teacher and Writer, AnchorsForLife.org

Als u dit artikel hebt gevonden omdat u worstelt met suïcidale gedachten willen we u sterk aanraden om voor het lezen van dit artikel eerst Psalm 50 vers 15 op te slaan waar God zelf zegt:

“Roep Mij aan in de dag van benauwdheid;
Ik zal u helpen en u zult Mij eren.”

<<Zelfmoord, zelfdoding of suïcide (Latijn: suicidium, van sui = zelf en caedere = doden) is het opzettelijk beëindigen van het eigen leven. Een (mislukte) poging daartoe heet zelfmoordpoging. Zelfmoord gebeurt uit hopeloosheid. Jezus Christus echter kan ons hoop geven.>>* {Frisse Wateren}

… De term “zelfmoord” werd bedacht in 1651 en is wereldwijd de tiende doodsoorzaak, zo ook in de Verenigde Staten. In de VS staan er twee zelfmoorden voor elke moord. Wereldwijd is het aantal zelfmoorden de laatste vijf decennia met 60% gestegen – vooral in de geïndustrialiseerde landen. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie plegen wereldwijd jaarlijks ongeveer een miljoen mensen zelfmoord, dat is ongeveer één dode per 40 seconden of 3.000 per dag. Voor elke persoon die zichzelf van het leven berooft, zijn er minstens 20 die een poging daartoe doen. Het sterftecijfer voor zelfdoding bedraagt wereldwijd 16 per 100.000 mensen. Jaarlijks vinden er in de Verenigde Staten ongeveer 44.964 geslaagde zelfmoorden plaats; vergeleken met 19.000 moorden en 13.000 aids-gerelateerde sterfgevallen. Ruwweg 500.000 mensen doen elk jaar een zelfmoordpoging. Zelfmoord is de op twee na belangrijkste doodsoorzaak voor mensen tussen 15 en 25 jaar. 72% van de geslaagde zelfmoorden zijn blanke mannen in de VS. In 2016 was het hoogste zelfmoordpercentage (19,72) onder volwassenen tussen 45 en 54 jaar. Het op een na hoogste percentage (18,98) kwam voor bij mensen van 85 jaar of ouder. Jongere groepen hebben consistent lagere zelfmoordpercentage gehad dan volwassenen van middelbare leeftijd en oudere volwassenen. In 2016 hadden pubers en jongvolwassenen van 15 tot 24 jaar een zelfmoordpercentage van 13,15. Gemiddeld zijn er 123 zelfmoorden per dag. Vrouwen doen vaker een zelfmoordpoging; mannen hebben echter vier keer meer kans om met succes zelfmoord te plegen. Vuurwapens waren verantwoordelijk voor 51 procent van alle zelfmoorden in 2016. 16,5% van de zelfmoorden in de VS zijn alcohol gerelateerd. Een alcoholist heeft tussen de 5 en 20 keer meer kans om zelfmoord te plegen dan de rest van de bevolking. Personen die drugs misbruiken hebben 10 tot 20 keer meer kans om zichzelf van het leven te beroven. Ongeveer 33% van de zelfmoorden onder personen jonger dan 35 jaar heeft een voornaamste diagnose van alcohol- of ander drugsmisbruik. Bij zelfmoorden onder jongvolwassenen speelt alcohol- of drugsmisbruik in tot 70% van de gevallen een rol.

Hoop voor een lijdende wereld  

Het zou gemakkelijk zijn om je te verliezen in al deze statistieken, maar wat zit er achter zelfmoord? Wat is de oorzaak? Het is een verlies van hoop!

Ze vertellen ons dat mensen lang zonder voedsel kunnen leven! We kunnen minder lang zonder water, maar we kunnen niet leven zonder hoop. Als de hoop weg is, zoeken mannen en vrouwen naar manieren om hun leven te beëindigen! Dit is het werk van de vijand, Satan, de duivel en de vernietiger!

In Psalm 42-43 lezen wij minstens driemaal: “Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en bent u onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem weer loven voor de volkomen verlossing van Zijn aangezicht.” In moeilijke dagen zoals vandaag, en voor elke dag, is er hoop die wij hebben als volgelingen van Jezus Christus. Het is een hoop die verankerd is in de hemel, zij is zeker en standvastig. Het is beloofd door een God die niet liegen kan!

De Bijbel vertelt ons dat Satan de Heer Jezus heeft verzocht zelfmoord te plegen (Matth. 4:5-6; Luk. 4:9-11). De gevangene van Filippi was van plan zelfmoord te plegen, maar werd daarvan weerhouden en tot Christus geleid (Hand. 16:27-28). Sommige dienstknechten van de Heer raakten zo gefrustreerd door hun dienst, dat zij God vroegen hen te doden, waaronder: Mozes (Num. 11:12-15), Elia (1 Kon. 19:4), en Jona (Jona 4:1-11). Tijdens de Grote Verdrukking zullen velen proberen zelfmoord te plegen, maar niet in staat zijn de dood te vinden (Openb. 9:6).

Voor zover ik kan nagaan noemt de Bijbel zes specifieke mensen die zelfmoord pleegden: Abimelech (Richt. 9:54), Saul (1 Sam. 31:4), Sauls wapendrager (1 Sam. 31:4-6), Achitofel (2 Sam. 17:23), Zimri (1 Kon. 16:18), en Judas (Matth. 27:5). Vijf van deze mannen stonden bekend om hun goddeloosheid (de uitzondering is Sauls wapendrager, over zijn karakter wordt niets gezegd). Sommigen beschouwen de dood van Simson als een geval van zelfmoord, omdat hij wist dat zijn daden tot zijn dood zouden leiden (Richt. 16:26-31), maar Simsons doel was Filistijnen te doden, niet echt zichzelf.

De Bijbel ziet zelfmoord als moord, en dat is wat het is, de moord op zichzelf, zoals in onze omschrijving staat. God is de enige die moet beslissen wanneer en hoe een mens moet sterven. Wij moeten met de psalmist zeggen: “Mijn tijden zijn in Uw hand” (Ps. 31:16). God is de gever van het leven. Hij geeft, en Hij neemt weg (Job 1:21). Zelfmoord, het nemen van je eigen leven, is goddeloos omdat het Gods geschenk van leven afwijst. Geen man of vrouw zou het gezag van God op zich moeten nemen om zijn of haar eigen leven te beëindigen.

Sommige mensen in de Schrift voelden diepe wanhoop in het leven. Salomo, in zijn streven naar genoegens, bereikte het punt waarop hij “het leven haatte” (zie Pred. 2:17). Elia was angstig en depressief en verlangde naar de dood (1 Kon. 19:4). Jona was zo boos op God dat hij wenste te sterven (Jona 4:8). De apostel Paulus bereikte ooit een punt waarop hij verklaarde: “dat wij uitermate bezwaard zijn geworden boven vermogen, zodat wij zelfs aan het leven wanhoopten” (2 Kor. 1:8).

Geen van deze mannen pleegde echter zelfmoord. Salomo leerde “Vrees God, en houdt u aan Zijn geboden, want dit geldt voor alle mensen” (Pred. 12:13). Elia werd door een engel getroost, mocht rusten en kreeg een nieuwe opdracht. Jona kreeg vermaning en berisping van de Heer. Paulus leerde dat, hoewel de druk die op hem lag zijn vermogen te boven ging, de Heer alle dingen kan dragen: “Ja, wijzelf hadden het doodvonnis [al] in onszelf, opdat wij geen vertrouwen zouden hebben op onszelf, maar op God die de doden opwekt” (2 Kor. 1:9).

Dus, volgens de Bijbel, is zelfmoord een zonde. Het is niet de “grootste” zonde, het is niet erger dan andere kwaden, in de zin van hoe God het ziet, en het bepaalt niet iemands eeuwige bestemming. Maar zelfmoord heeft zeker een diepe en blijvende impact op de achterblijvers. De pijnlijke littekens die door een zelfmoord worden achtergelaten genezen niet gemakkelijk.

Moge God Zijn genade schenken aan ieder die vandaag met beproevingen te maken heeft (Ps. 67:2). En moge ieder van ons hoop putten uit de belofte: “Want ieder die de naam van [de] Heer zal aanroepen, zal behouden worden” (Rom. 10:13).

De Schrift leert ons dat wij, vanaf het moment dat wij werkelijk in Christus geloven, verzekerd zijn van eeuwig leven (Joh.3:16). Volgens de Bijbel kunnen christenen zonder enige twijfel weten, dat zij eeuwig leven bezitten (1 Joh. 5:13). Niets kan een christen van Gods liefde scheiden (Rom. 8:38-39). Geen “geschapen voorwerp” kan een christen van Gods liefde scheiden, en zelfs een christen die zelfmoord pleegt is een “geschapen voorwerp”; daarom kan zelfs zelfmoord een christen niet van Gods liefde scheiden. Jezus stierf voor al onze zonden, en als een ware christen, in een tijd van geestelijke aanvechting en zwakheid, zelfmoord pleegt, is zijn zonde nog steeds bedekt door het bloed van Christus.

Zelfmoord is niet wat bepaalt of iemand toegang krijgt tot de hemel. Als een niet gered persoon zelfmoord pleegt, heeft hij niets anders gedaan dan zijn reis naar de hel bespoedigen. Echter, die persoon die zelfmoord pleegde, zal uiteindelijk in de hel zijn omdat hij verlossing door Christus afwees, niet omdat hij zelfmoord pleegde (zie Joh. 3:18). We moeten er echter ook op wijzen dat niemand werkelijk weet wat er in iemands hart omging op het moment dat hij of zij stierf. Sommige mensen hebben “sterfbed-bekeringen” en aanvaarden Christus in de ogenblikken voor hun dood. Het is mogelijk dat iemand die zelfmoord pleegt op het laatste moment van gedachten verandert en om Gods barmhartigheid roept. Dergelijke oordelen laten wij aan God over (1 Sam. 16:7).

De zelfmoord van een gelovige is het bewijs dat iedereen kan worstelen met wanhoop en dat onze vijand, Satan, “was een mensenmoordenaar van [het] begin af” (Joh. 8:44). Zelfmoord is nog steeds een ernstige zonde tegen God. Volgens de Bijbel is zelfmoord moord, het is altijd verkeerd. Christenen zijn geroepen om hun leven voor God te leven, en de beslissing over wanneer te sterven is aan God en aan God alleen.

Moge God genade en het uitzicht van de psalmist schenken aan eenieder die vandaag met beproevingen wordt geconfronteerd: “Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en wat bent u onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem weer loven; Hij is de volkomen verlossing van mijn aangezicht en mijn God” (Ps. 43:5).

Handelingen 16 vertelt het verhaal van Paulus en Silas in de gevangenis in Filippi. Nadat een aardbeving de deuren van de gevangenis had geopend, trok de gevangenbewaarder zijn zwaard om zichzelf te doden, omdat hij dacht dat alle gevangenen tijdens zijn wacht waren ontsnapt. Maar Paulus riep uit: “Doe uzelf geen kwaad, want wij zijn allen hier” (Hand. 16:28). Toen deelden Paulus en Silas het evangelie, en als gevolg daarvan ontving de hele familie van de gevangenbewaarder Christus.

Wat we tot nu toe hebben gezien kan ons een stevig bijbels fundament onder de voeten geven! We kunnen vijf eenvoudige waarheden leren die ons zullen helpen bij dit onderwerp van zelfmoord en de christen.

1. Het volk van God voelt zich soms zo slecht, dat ze willen sterven

Mozes stond onder enorme druk van het volk om hen terug te brengen naar Egypte. Ze waren ontevreden over zijn leiderschap. En God zelf had vuur gezonden tegen het volk. Mozes zegt: “Ik alleen kan al dit volk niet dragen, want het is mij te zwaar. En als U mij zo wilt behandelen, dood mij dan toch meteen, als ik genade in Uw ogen gevonden heb, en laat mij mijn onheil niet aanzien!” (Num. 11:14-15).

Elia had juist de ongelooflijke inspanning doorstaan om in zijn eentje 450 profeten van de Baäl en het volk Israël en de koning tegen te houden. God rechtvaardigde zijn geloof, en hij liep uitbundig kilometers voor de wagen van de koning uit. Toen hoorde hij dat de vrouw van de koning, Izebel, gezworen had hem te doden. In zijn angst en uitputting trok hij de woestijn in, ging onder een bremstruik zitten en zei: “Het is genoeg. Neem nu mijn leven, HEERE, want ik ben niet beter dan mijn vaderen” (1 Kon. 19:4).

De profeet Jona vertoonde één van de meest zelfzuchtige houdingen van alle profeten door zich te ergeren aan het feit, dat God zich over de heidense stad Nineve had ontfermd. En God berispte hem met een woestijnwind. “En het gebeurde, toen de zon opging, dat God een verzengende oostenwind beschikte. En de zon stak op het hoofd van Jona, zodat hij geheel uitgeput raakte. Hij verlangde ernaar te sterven en zei toen: Het is voor mij beter te sterven dan te leven” (Jona 4:8). Soms verliezen mensen de hoop die we hebben uit het oog, en ontmoediging wordt depressie, depressie verandert in wanhoop en wanhoop kan leiden tot gedachten om op te geven.

2. Het is zonde om dat verlangen te vervullen door je zelf van het leven te beroven

Zelfmoord plegen is zonde. Om tenminste drie redenen:

Ten eerste is het ongehoorzaamheid aan het gebod van God: “U zult niet doodslaan” (Ex. 20:13). En ongehoorzaamheid aan Gods geboden is zonde.

Ten tweede is het een miskenning van Gods soevereine voorrecht om leven te geven en te nemen (zie Job 1:21). Alleen God kan een mens scheppen, en daarom behoort de mens tot God. Wij hebben niet het recht om over onszelf of anderen te beschikken zoals wij willen. De Heer heeft het ‘alleenrecht’ over wat Hij gemaakt heeft. Moord en zelfmoord dringen binnen op de heilige grond waar God alleen de gever en de nemer is.

Ten derde is het een gebrek aan vertrouwen in God voor de hulp die nodig is om te overleven en het hoofd boven water te houden. En de Bijbel zegt, dat alles wat niet uit geloof is, zonde is (Rom. 14:23). De zelfmoord van iemand is niet de schuld van de overlevende familie of vrienden. Als een christen zichzelf van het leven berooft, zal hij of zij daarvoor rekenschap moeten afleggen voor de Heer. Het is niet de schuld van de achterblijvers!

Daarom staan wij op vaste bijbelse grond als wij zeggen: het is zonde om je van het leven te beroven.

3. Het geloof kan soms zo zwak zijn dat het hart bezwijkt voor zware zonde

Het zevende hoofdstuk van Romeinen beschrijft hoe christenen worstelen met de resterende verdorvenheid in ons leven: Rom. 7:15: “Want wat ik doe, weet [1] ik niet; want niet wat ik wil, bedrijf ik, maar wat ik haat, dat doe ik.”

“Als wij zeggen dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en de waarheid is niet in ons” (1 Joh. 1:8).

Maar dit betekent niet, dat de reddende relatie met Christus aan en uit gaat met elk van onze zonden. Wanneer een gelovige toegeeft aan verzoeking, is zijn geloof in Christus zwak en krijgen de verlokkingen van de zonde en de macht van Satan de overhand. Maar er is een groot verschil tussen Satan die tijdelijk de overhand krijgt en Satan die de heer van het leven is. Er is een groot verschil tussen toegeven met weerstand aan een kwaad dat ik haat om te doen, en dat kwaad doen als deel van het gebruikelijke patroon van mijn leven. Een gelovige kan zijn ogen van de Heer afhouden en de hoop verliezen, maar de Heer houdt zijn ogen nooit van hem of haar af en niemand kan ons uit Zijn hand rukken (Joh. 10:28).

4. De enige manier waarop zonde vergeven kan worden, is in onze relatie met Jezus Christus door geloof

Het leven van een mens wordt niet bepaald door zijn laatste daad en evenmin wordt zijn lot bepaald door zijn laatste beslissing. Ons lot, waar we de eeuwigheid zullen doorbrengen, hangt af van het feit of we al dan niet bedekt zijn door het bloed van Jezus Christus.

Ieder van ons is een zondaar. De Bijbel vertelt ons dat “allen hebben gezondigd en komen tekort aan de heerlijkheid van God” (Rom. 3:23). De Bijbel zegt ook, dat “het loon van de zonde is [de] dood; maar de genadegave van God is [het] eeuwige leven” (Rom. 6:23).

In Efeze 2 herinnert Paulus ons eraan dat door de zonde de mensheid “dood is in overtredingen en zonden.” Luister naar wat de Bijbel daar verder over zegt:

“En u [heeft God opgewekt], toen u dood was in uw overtredingen en zonden, waarin u vroeger hebt gewandeld overeenkomstig de tijdgeest van deze wereld [2], overeenkomstig de overste van de macht der lucht, van de geest die nu werkt in de zonen van de ongehoorzaamheid, onder wie ook wij allen vroeger verkeerden in de begeerten van ons vlees, vervullende toen wij de wil [3] deden van het vlees en van de gedachten; en wij waren van nature kinderen van [de] toorn, evenals de overigen. Maar God, die rijk is aan barmhartigheid, heeft ons vanwege Zijn grote liefde, waarmee Hij ons heeft liefgehad, toen ook wij dood waren in de overtredingen, levend gemaakt met Christus (uit genade bent u behouden), en heeft [ons] mee opgewekt en mee doen zitten in de hemelse [gewesten] in Christus Jezus, opdat Hij in de komende eeuwen de uitnemende rijkdom van Zijn genade zou betonen in goedertierenheid over ons in Christus Jezus. Want uit genade bent u behouden, door [het] geloof; en dat niet uit u, het is de gave van God, niet; niet op grond van werken, opdat niemand roemt” (Ef. 2:1-9).

Daarom kwam de Heer Jezus om aan het kruis te sterven!

Jesaja 53 vers 4-6:
4. “Voorwaar, onze ziekten heeft Híj op Zich genomen, onze smarten heeft Hij gedragen. Wíj hielden Hem echter voor een geplaagde, door God geslagen en verdrukt.
5. Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.
6. Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg. Maar de HEERE heeft de ongerechtigheid van ons allen op Hem doen neerkomen.”

Jezus Christus is in de wereld gekomen om Zijn leven als losprijs te geven, om de prijs voor onze zonden te betalen, opdat wij de vergeving van onze zonden zouden hebben! De vraag voor ieder van ons is dus: hebben wij een geloofsrelatie met Jezus Christus, zodat onze zonden vergeven zijn? Het is het kostbaarste geschenk in de wereld. En er is geen andere weg voor een zondaar om bij God te komen dan door het vergoten bloed van Gods Zoon, Jezus Christus!

5. Laat daarom de zelfmoord van iemand niet tevergeefs zijn

We begrijpen hun dood misschien niet, en we vragen ons misschien af hoe dit kon gebeuren, of waarom dit gebeurde, maar laat hun dood niet tevergeefs zijn. Een gelovige heeft een hoop die verder reikt dan deze wereld, hij kan zijn hoop tijdelijk uit het oog verliezen, maar zijn Hoop zal hem niet uit het oog verliezen. De Bijbel vertelt ons, dat Jezus Christus onze hoop is (1 Tim. 1:1). Het zegt ons ook, dat wij vóór Christus zonder hoop en zonder God waren (Ef. 2:12); maar wanneer wij “met onze mond Jezus als Heer zullen belijden en met ons hart geloven dat God Hem uit [de] doden heeft opgewekt, zullen wij behouden worden. Want met [het] hart gelooft men tot gerechtigheid en met [de] mond belijdt men tot behoudenis” (zie Rom. 10:9-10).

De Bijbel zegt ons, dat wanneer wij ons geloof vestigen op het volbrachte werk van de Heer Jezus Christus: “Zo is er dan nu geen veroordeling voor hen die in Christus Jezus zijn” (Rom. 8:1). En verder staat er: “Want ik ben verzekerd, dat dood noch leven, noch engelen noch overheden, noch tegenwoordige noch toekomstige dingen, noch machten, noch hoogte noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die is in Christus Jezus onze Heer” (Rom. 8:38-39).

Waar staat u? De psalmist zegt: “Lang heb ik de HEERE verwacht, en Hij boog Zich naar mij toe en hoorde mijn hulpgeroep. Hij beurde mij op uit een kuil vol kolkend water, uit modderig slijk; Hij zette mijn voeten op een rots en maakte mijn schreden vast” (Ps. 40:1-2). Dit is wat de Heer kan doen voor iedereen die dit leest. Voor de gelovige die voelt, dat hij in een put van ontmoediging of wanhoop zit, roep Hem aan, verlies de moed niet! Aan de persoon die geen hoop heeft, roep Hem aan! Hij is in staat u uit de put te trekken waarin u zich bevindt! Er is geen put zo diep, dat Zijn liefde u niet kan bereiken en u eruit kan trekken. Er is geen probleem waar u mee worstelt of een zonde die u te sterk in zijn greep heeft en waarvan de Heer Jezus u niet kan redden! Roep het vandaag gewoon uit tot Hem! Roep het nu uit tot Hem!

“Roep Mij aan in de dag van benauwdheid;
Ik zal u eruit helpen en u zult Mij eren”
 Psalm 50 vers 15

* www.christipedia.nl

 

 

© www.anchorsforlife.org

 

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW