“Hij nu leidde hen naar <buiten. tot aan Bethanië; en Hij hief Zijn handen op en zegende hen. En het gebeurde, terwijl Hij hen zegende, dat Hij van hen scheidde en werd opgenomen in de hemel” (Luk. 24:50–51).
Veertig dagen zijn verstreken sinds Jezus opstond. Hij is intussen aan meer dan 500 gelovigen verschenen. Van een gebeurtenis in de geschiedenis van de mensheid kan nauwelijks door zoveel mensen getuigd worden.
Maar vandaag is de dag van afscheid gekomen. De Heer Jezus leidt Zijn discipelen naar Bethanië. Waarom blijft Hij niet in Jeruzalem? Jeruzalem is de stad die Hem uitgeworpen heeft. In Bethanië daarentegen was Hij echter altijd hartelijk welkom. Vooral in het huis van Martha, Maria en Lazarus. Is het verwonderlijk, dat de Heer Jezus de laatste momenten op aarde wil doorbrengen met degenen die Hem met heel hun hart liefhebben?
Dan heft Hij Zijn handen op en zegent Zijn discipelen voor de laatste keer. Ze hebben drie jaar met Hem opgetrokken. Ze hebben veel met Hem meegemaakt en veel van Hem geleerd. Vaak hebben ze Hem ook nood gebracht. Uiteindelijk verlieten ze Hem allemaal en één verloochende Hem zelfs drie maal. Maar daar is nu geen sprake meer van.
De zegenende handen van hun Heer, die voor hen doorboord werden, is het laatste wat ze van Hem zien. Een wolk voert Hem van hen weg in de hemel (Hand. 1:9). Hoe zal dit beeld in hun harten geprent zijn.
Sindsdien is de Heer Jezus bij Zijn Vader in de hemel. U hebt Hem nog nooit gezien. Maar u kunt Hem toch met heel uw hart liefhebben. Hij ziet u en kent uw hele leven. Hij is geïnteresseerd in u en is altijd dicht nabij. En u mag weten, dat hij spoedig terugkomt uit de hemel. Vervolgens neemt Hij al de kinderen van God mee naar de heerlijke plaats, waar Hij nu al is (zie o.a. Joh. 14:3).
Marco Leßmann; www.bibelstudium.de
Online in het Duits sinds 15.07.2010.
Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW