Twee joden = drie religies

Inleiding

Op mijn schrijftafel en in mijn ordners liggen enkele krantenartikelen, vele brochures, documenten en periodieken van alle mogelijke Messiaanse groeperingen en nog meer boeken en cassettes van, over en zelfs tegen deze groepen. Ik heb me daarmee een beetje bezig gehouden en wil proberen iets daarvan door te geven.

Het thema is zowel onder Joden als ook onder christenen zeer omstreden, en wel uit meerdere gronden en met het oog op verschillende vragen. Tegelijk is dit fenomeen van een snel groeiend Messiaans getuigenis hoogst interessant en soms fascinerend, maar ook een uitdaging voor christenen, die in de Bijbel geloven. Waarom? Zien we niet het handelen van God daarin, dat er in onze dagen waarschijnlijk meer wedergeboren Joden zijn als ooit tevoren, die discipelen van onze Heer Jezus Christus of ‘Yeshua Hammashiah’, zoals zij Hem noemen, zijn willen?

Wij worden vandaag met steeds meer groepen geconfronteerd die zichzelf als “Messiaanse Joden”, “Joden voor Jezus”, (Jezus als) de “Messias belijdende Joden” enzovoort beschrijven. Enkelen beschouwen zich als “wedergeboren” christenen, hoewel zij aarzelen deze naam te gebruiken. Anderen zullen het zelfs afwijzen als christen aangeduid te worden. Sommigen zien zichzelf als “perfecte jood”, terwijl anderen er niets tegen hebben “Hebreeuwse joden” of “christelijke joden” genoemd te worden. Velen wijzen het af voor de klaarblijkelijke verandering in hun leven en geloof de uitdrukkingbekering te gebruiken. Anderen gebruiken niet de naam Jezus en zeggen in plaats daarvan Yeshua of ‘Yeshua Hammashiah’ (Messias).

Een opmerkelijk fenomeen

Enkelen houden hun godsdienstoefeningen in Messiaaanse synagogen of in Messiaanse gemeentelokalen, hebben een godsdienstleider, een Messiaanse rabbijn en een Messiaanse liturgie. Ook wanneer zij gedeeltelijk kerkelijke gebouwen gebruiken, vermijden zij het toch meestal naast hun eigen gemeenschap van Messiaanse Joden (we noemen hen in dit artikel MJ) een verbinding met een of andere kerk of gemeenschap aan te gaan, terwijl anderen dat zeker wel doen. Een theologische vorming krijgen zij in een Yeshiva van Messiaanse leraars, die in het bijzonder de joodse wortels en een “joods karakter” van het Nieuwe Testament benadrukken. Anderen werden of worden in evangelische scholen, seminaries en universiteiten opgeleid.

MJ zijn er overal op de wereld. Zij zijn getalsmatig, in het bijzonder de laatste jaren, sterk toegenomen. Maar waarom worden zij door hun eigen volk als uitgestotenen beschouwd en behandeld, en waarom staan ze ook bij de grote christelijke kerken niet in goed aanzien? Sommige evangelische groepen zijn duidelijk “begeisterd” over de groei van deze Messiaanse beweging, terwijl andere Bijbelgetrouwe christenen de geloofsprincipes van de MJ afwijzen. In ieder geval is het een hoogst fascinerende beweging, die zich ter bestudering en ter beoordeling aanbiedt. Het is niet mogelijk alle theologische uitwerkingen van de punten, die wij hier noemen, uitvoerig uiteen te zetten. We moeten ons tot enkele aanwijzingen beperken.

Wat zijn Messiaanse Joden?

De vraag “Wie is eigenlijk een jood?” verdeelt de joodse gemeenschap zowel in Israël1 als ook in de “verstrooiing” (dat betekent buiten het land). Zo kan men begrijpen dat het dus nog veel moeilijker is, te omschrijven, wat een “Hebreeuwse christen” of een “Messiaanse jood” is. Ik wil op deze plaats op hoofdstuk 7 van het boek”Jesus was a Jew” (“Jezus was een jood”) en op het boek “Hebrew Christianity” (“Hebreeuws christendom”) wijzen, waar Arnold Fruchtenbaum2 het thema op bladzij 13 op de volgende wijze samenvat: “Wat het geloof betreft, zijn de Hebreeuwse christenen in overeenstemming met ieder die in Christus gelooft, of hij nu jood of heiden is, maar vanuit de nationaliteit gezien, identificeren zij zich met het joodse volk”. In”How to be like the Messiah?” (“Hoe kan men aan de Messias gelijk zijn?”) geeft John Bell3 de volgende definitie: “Wanneer een jood de in de joodse Schriften beloofde Messias aanneemt, wordt hij een Messiaanse jood en staat daarmee op één rij met Mozes, de profeten en de christenen van de eerste eeuw”.

Met deze definitie hebben we bijna nauwelijks problemen en erkennen bij deze gelegenheid ook, dat tussen Hebreeuwse en joodse christenen en MJ eigenlijk geen principieel verschil bestaat4. Meer problemen hebben we echter met diegenen, die zeggen: “Wij hebben ons niet bekeerd. Wij hebben het jodendom niet verlaten. Wij hebben eenvoudig onze Messias aangenomen”5. Een verwarrende situatie, niet alleen voor de joden en christenen uit de volken, maar ook voor de MJ zelf, daar er in hun eigen kringen veel meningsverschillen over dit thema zijn6.

Tussen 200.000 en 300.000 joden7 hebben zich in de voorlaatste eeuw bekeerd en de Heer Jezus als hun Messias en Verlosser aangenomen. Velen van hen hebben alles opgegeven, wat hen nog met het jodendom verbond. Het was (en is gedeeltelijk vandaag nog) gebruikelijk, dat, wanneer zich een jood bekeert en zich dopen laat, zijn joodse familie een treurfeest voor hem houden en hem voortaan als gestorven beschouwen en ook zo behandelen, ook wanneer zij hem op straat ontmoeten. Vandaag gaat het bijna naar het andere uiterste. Steeds meer MJ loochenen iedere verbinding met het Christendom. Volgens de Schrift behoren zij tot het “grote huis” (2 Timotheüs 2:20 v.v.), hoewel ook sommigen het zo niet zien. Anderen weer begrijpen de grondslag van de eenheid van het lichaam (Efeze 4:1-6) en beschouwen zichzelf als een deel van dit lichaam. Anderzijds zijn er ook werkelijk wedergeboren joden die niet als christen, nog niet eens in de bijbelse zin van het woord, omschreven willen worden.

Alfred E. Bouter

(Wordt D.V. vervolgd)

Op wens stellen we een literatuurlijst ter beschikking. Voor verdere inlichtingen staat de auteur graag tot uw beschikking. Schrijft u gerust (frissewateren@ctmax.nl.). Uw vragen/opmerkingen worden dan bij de auteur bezorgd.

NOTEN:

1. In het jaar 1988 zeiden bij een enquête 78 van de in totaal 1189 ondervraagde joden uit Israël: Kinderen van een joodse moeder die in Jezus geloven, maar niet officieel overgaan en belijden Zionist te zijn, zijn als “Olim” (meervoud van “Oleh” – emigrant naar Israël) te accepteren (Salvation, gepubliceerd door International Ministries to Israël, Chicago).

2. Ariel Ministries, Tuscin, CA.

3. Choosen People Publication,

4. Hoewel er in de praktijk natuurlijk aanzienlijke verschillen zijn! De fanatieken onder de MJ werpen hun joods-christelijke broeders voor, dat zij hun afkomst verloochenen, en verlangen dat zij tot het jodendom terugkeren, om daarmee een effectvol getuigenis voor het joodse volk te zijn. Zij leggen plaatsen zoals Lukas 5:39 verkeerd uit, om hun houding te funderen, en zeggen: “Het oude is beter”, wat betekenen zou: (bijbels) jodendom is beter dan het (bijbels) christendom! We moeten dus het onderscheid tussen MJ (met en in een bijbels begrip) én MJ als een door mensen geschapen systeem, dat zich in het licht van de bijbel tegenspreekt, goed begrijpen.
5. Rabbi Lary Freiberg in een interview met Ann Ledesma, The Princeton Packet, 22 juli 1988.
6. Hoe men bij de joden zegt: “Twee joden = drie religies”.
7. Men schat dat er tegenwoordig ongeveer 110.000 MJ en 140.000 zogenaamde hebreeuwse christenen zijn.

Opmerking vertaler:
Dit artikel is in 1998 gepubliceerd en de schrijver is in Canada woonachtig.
Vertaling: © Frisse Wateren – rm

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW