Totdat de dood ons scheidt …

29-09-2016

Is dit eigenlijk alleen maar een uitdrukking die geen betekenis meer heeft voor ons? “Tot de dood ons scheidt …” wordt vandaag nauwelijks nog serieus genomen. Ook niet bij ons christenen?

Inderdaad wordt men bij de burgerlijke stand niet gevraagd, of men trouw wil blijven “tot de dood u scheidt”. Het is een instelling in de kerk die vermoedelijk dateert uit de 16e eeuw, maar in de protestantse kerk sinds het einde van de 19e eeuw aantoonbaar is. Het is gebaseerd op het Woord van God: “Want de gehuwde vrouw is door [de] wet verbonden aan de man bij diens leven; maar is de man gestorven, dan is zij vrijgemaakt van de wet [die haar] aan de man [bond]” (Rom. 7:2) en kan zij opnieuw trouwen.

De Heer Jezus zei al: “Wat dan God heeft samengevoegd, laat een mens dat niet scheiden” (Mark. 10:9).

Vandaag de dag hebben de mensen heel andere ideeën. Van hen die onder de 30 jaar zijn, houdt slechts 44% het voor waarschijnlijk, dat men voor altijd getrouwd blijft, voor altijd met dezelfde partner. Daar heeft Emnid1 een representatief onderzoek naar gedaan in opdracht van chrismon2. Zelfs de zinsnede “tot de dood ons scheidt” betekent slechts voor 56% van alle ondervraagden, dat men voor altijd getrouwd blijft.

We hebben gezien, dat God dat heel anders ziet. En Zijn woord is bindend voor christenen. Toch moeten we bekennen, dat ook wij ons hebben aangepast aan deze trend van de tijdgeest. Steeds meer huwelijken van gelovigen zijn in de afgelopen jaren gestrand. Dit is nooit een zegen.

We willen daarom elkaar bemoedigen en vermanen, trouw aan onze echtgenoot te zijn en te blijven. Als er iets mis is tussen ons, dan moeten we bewust in de huwelijksrelatie “investeren”: tijd, energie, vertrouwen. Laten we onze echtgenoot niet verantwoordelijk stellen voor een negatieve ontwikkeling, maar onszelf. Dan is er hoop …

Manuel Seibel, © bibelpraxis.de

Geplaatst in: Actueel, Huwelijk, Maatschappij
© Frisse Wateren, FW