12 jaar geleden

Sam – een waarschuwing voor jonge christenen

Ik kom van een begrafenis. Het ging om Sam. Hij is 26 jaar oud geworden. Een prediker zei: “Hij is veel te vroeg van ons heengegaan”. Hij was Christen – en is gestorven. Hij werd met een spuit in het toilet van het ziekenhuis gevonden. En de volgende dag was de bruiloft van zijn broer.

Sam is net 26 jaar oud. Hij groeide op als een gelukkige jongen in een gelovige familie. Hij was de oudste van drie kinderen en ook steeds open en toegankelijk voor anderen. Hij speelde met de kinderen uit zijn straat, maakte geen onderscheid tussen Duitsers en niet-Duitsers, bekommerde zich om diegenen die aan de rand stonden. Dat had hij van zijn vader geleerd, die zich om de verschoppelingen van onze samenleving bekommerde. Al vroeg bekeerde Sam zich tot de Heer Jezus. Hij beleed Hem zijn zonden en nam Jezus Christus aan als zijn persoonlijke verlosser.

Sluipend …

Ergens kwam er, misschien ongemerkt, een verandering in zijn leven. Misschien waren het zijn vrienden die hem op de verkeerde weg brachten. Misschien stond hij ook open in zijn hart om eens iets anders te proberen. Hij begon drugs uit te proberen … Een ongelukkige affaire, die hij met dat gif inging.

… op twee gedachten hinken …

Tussendoor had hij echter altijd tijd voor zijn “geloof”. Dit gaf hij nooit op. Hij sprak van zijn Heer Jezus Christus. Toch leefde hij heel anders. Een dubbel leven tussen christen zijn en verkeerde liefde voor de vrijheid. Hij vergat dat er zo’n begrepen vrijheid onder de goede hand van God helemaal niet is. Of men is een slaaf van Jezus Christus, of men is een slaaf van zichzelf, en ook van Satan. Vier weken voor zijn dood – voor zijn “naar huis gaan” – zei Sam: “Ik kan niet meer anders” – zo eindigt veronderstelde vrijheid, omdat men zonder bewust geloof in Jezus Christus niet de kracht heeft om op het juiste moment “nee” te zeggen.

Dat geldt overigens voor iedereen. Sommigen geloven dat ze vrij zijn. In werkelijkheid zijn ze slaven: Men is “slaaf van de zonde” of “slaaf van de gerechtigheid” (Rom. 6:17,18). Geen mens heeft een vrije wil, al kan hij dat nog zo stellig van zichzelf denken. Dat, wat hij de vrijheid noemt, is in feite de verschrikkelijkste slavernij. Maar er is Eén, die werkelijk vrij kan maken. Dat is de Heer Jezus: “Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn” (Joh. 8:36).

… Dienend …

Terug naar Sam. Zeven jaar geleden – toen hij 19 jaar oud was – heeft hij aan zijn overgrootmoeder het evangelie gepredikt. Menselijk gesproken is zij door hem kort voor haar dood tot geloof gekomen. Door hem heeft ze haar Redder gevonden. Sam zelf zat in die tijd al lang onder de drugs, hinkend op twee gedachten.

Sam was ijverig. Hoewel hij door zijn drugsgebruik herhaaldelijk pauzes nodig had en daarom enkele banen weer kwijt raakte, had hij nooit veel tijd nodig om een nieuwe baan te vinden.

… dood!

Eind vorig jaar, moest hij worden opgenomen in een ziekenhuis. Hem werd duidelijk gemaakt: “Of je leeft helemaal schoon, of je brengt je leven in gevaar”. Halverwege vorige week, werd hij op het toilet – in het midden van een kliniek gevonden. Een laatste dosis was te veel … En de dag erna was de bruiloft van zijn broer.

Gevolg?

Waarom vertel ik dit verhaal? Omdat het mij zo zeer getroffen heeft. Zo nauw liggen geluk en ongeluk, leven en dood, vreugde en verdriet bij elkaar. Sommigen zeggen: Het was het lot. Maar het Woord van God vertelt een ander verhaal. De mens oogst wat hij gezaaid heeft (Gal. 6:7). Dit geldt voor elk van ons.

Maar deze gebeurtenis houdt me niet in het minst bezig omdat ik vader van een aantal kinderen ben. Het gaat om een kind met de beste voorwaarden, gelovige ouders, nog een heel leven voor zich, een vrolijke aard. Natuurlijk – zijn ouders waren niet perfect, zoals wij allemaal onvolmaakt zijn. Misschien beschimp je van binnen of openlijk je ouders dat ze zo streng zijn, of jou helemaal niet begrijpen, of geen tijd voor je hebben. Wij, die ouders zijn, moeten bekennen: we falen vaak, zijn steeds weer onrechtvaardig, handelen impulsief, nemen niet genoeg tijd. Helaas is dit zo.

Beslissingen

Maar de keuzes die je voor je leven maakt, maak je zelf. Schuif de verantwoordelijkheid niet af op anderen, zoals veel therapeuten je overreden willen. Misschien kom je een keer in verleiding, waar je door middel van een “ja” of “nee” de juiste of verkeerde keus doet. Maar misschien heeft meer dan eens iemand u gezegd: “Laat me je waarschuwen tegen deze of die stap!”

Sam leefde in een onwettige, onbijbelse relatie en laat een zoon na, die drie jaar oud is. Nu moet zijn moeder alleen voor deze kleine zorgen, die het nu altijd doen moet zonder zijn biologische vader. Dit is : zijn verantwoordelijkheid niet nakomen.

Ons leven kan heel snel voorbij zijn. Voor wie hebt u, heb jij geleefd? Leef voor uw Verlosser, die aan het kruis van Golgotha voor u stierf. Hij heeft nog een opdracht voor je op deze aarde. Er is altijd een weg terug! Maar laat u echt waarschuwen: Voor Sam is geen weg meer terug. Zijn geschiedenis op aarde is uitgeschreven, ook al is hij in het paradijs.