Romeinen 8:32

Een vrouw, die anoniem wilde blijven, belde een voorganger op. Met een bevende stem zei ze: ‘Hoe kan ik van een God houden Die mij steeds veroordeelt? Hij is altijd boos op mij en dreigt met hel en verdoemenis’.
De gelovige man antwoordde: ‘Van zo’n God zou ik ook niet kunnen houden. Maar de God Die u zo-even beschreven heeft, is niet de Vader van de Heer Jezus Christus. Het is waar dat er een eindoordeel en een werkelijke hel bestaan. Maar God heeft Zijn Zoon, de Heer Jezus Christus, niet naar de aarde gezonden om ons te veroordelen. Zijn doel is de zonden van de mensen te vergeven en hun het eeuwige leven te geven’.

Bij de vrouw aan de andere kant van de lijn scheen een sprankje hoop op te komen. Zo had zij God nog nooit gezien. Kennelijk was zij zeer terneergeslagen. Zij zag in de Almachtige alleen maar een God van wraak en van oordeel. Zij kende nog niets van de heerlijke zekerheid die het hart vervult als God zegt: "Zo is er dan nu geen veroordeling voor hen, die in Christus Jezus zijn" (Rom. 8:1).

Hoe is dit eigenlijk mogelijk?

Dit is mogelijk geworden door Gods geliefde Zoon Die het oordeel over onze zonden op Zich nam, toen Hij in de drie uren van duisternis aan het kruis hing. Hij boog Zich onder het oordeel van God en droeg uit liefde de straf die wij verdiend hadden. Het geloof in die Heiland is de uitweg die God geeft om Zijn toorn te ontvluchten en de vergeving van zonden te verkrijgen.

Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW