“Maar laat verblijd zijn allen die tot U de toevlucht nemen, laat hen voor eeuwig juichen omdat U hen beschut; laat in U van vreugde opspringen wie Uw Naam liefhebben.”
Is het ook niet voor onze tijd een aanmaning om verblijd te zijn? Blij te zijn en zich te verheugen in de Heer maakt het hart gelukkig en verdrijft de geest van zorgen. Maar als de geest van zorgen ons hart beheerst, triomfeert de duivel.
Zijn wij ons bewust hoeveel redenen wij hebben ons te verblijden? Wij hebben in het gebed voor al onze zorgen een toevlucht bij onze liefhebbende Vader, bij Wie wij al onze last kunnen afleggen. De vraag is echter: Laten wij die ook werkelijk daar, of gaan wij gebukt onder onze morgenlast dag aan dag bedroefd verder?
Er is nog een wonderbaar recept: Dank, vóór u alle noden bij uw hemelse Vader brengt! Dank voor alle genade, voor de vele zegeningen, die Hij ons in de Heer Jezus heeft geschonken. “Tel uw zegeningen, tel ze één voor één”, zo klinkt een lied! David zegt: “Loof de HEERE, mijn ziel, en vergeet niet een van Zijn weldaden” (Ps. 103:2).
Bedenk, voordat u op de knieën gaat, waarvoor u danken kunt. Dan zult u ongetwijfeld merken: uw ogen worden op andere dingen gericht, de zorgen nemen in ‘gewicht’ af, en u zult in staat zijn om u meer te verheugen en gelukkig te zijn in de Heer!
Dank bewust en met een kinderlijk hart,
dank de Heer en vergeet Hem toch niet.
Danken ontsluit alle hemelse zegen,
dank slechts Hem en uw leven wordt licht.
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW