Profetische bediening (1)

De functie van profeet is nagenoeg altijd die van herstel geweest. Dit houdt in dat hij te maken had met iets wat verloren was gegaan, iets dat God zeer na aan het hart lag. We zien bij een profeet dan ook altijd een ontevredenheid met de situatie zoals die op dat moment was. Daar komt nog bij dat het volk niet geneigd was om de kostbare weg van Gods volle voornemen te gaan en daarom was de profeet gewoonlijk zeer impopulair. Maar zijn impopulariteit was geen bewijs dat hij het mis had of overbodig was, want iedere profeet van God werd uiteindelijk gerechtvaardigd, hoewel dat groot lijden en schande meebracht voor het volk. Als het waar is dat profetische bediening te maken heeft met de noodzaak tot herstel van Gods volle plan aangaande Zijn volk, dan is het nu zeker de tijd daarvoor! Weinig oprechte en verstandige mensen zullen willen beweren dat alles goed gaat met de gemeente van Christus. Een oppervlakkige vergelijking met de eerste jaren van de gemeente laat een scherpe tegenstelling zien tussen toen en nu.

Deel 1

Voorwoord

De functie van profeet is nagenoeg altijd die van herstel geweest. Dit houdt in dat hij te maken had met iets wat verloren was gegaan, iets dat God zeer na aan het hart lag. We zien bij een profeet dan ook altijd een ontevredenheid met de situatie zoals die op dat moment was. Daar komt nog bij dat het volk niet geneigd was om de kostbare weg van Gods volle voornemen te gaan en daarom was de profeet gewoonlijk zeer impopulair.

Maar zijn impopulariteit was geen bewijs dat hij het mis had of overbodig was, want iedere profeet van God werd uiteindelijk gerechtvaardigd, hoewel dat groot lijden en schande meebracht voor het volk.

Als het waar is dat profetische bediening te maken heeft met de noodzaak tot herstel van Gods volle plan aangaande Zijn volk, dan is het nu zeker de tijd daarvoor! Weinig oprechte en verstandige mensen zullen willen beweren dat alles goed gaat met de gemeente van Christus. Een oppervlakkige vergelijking met de eerste jaren van de gemeente laat een scherpe tegenstelling zien tussen toen en nu.

Neem alleen de levensperiode van één mens – Paulus. In het jaar 33 volgden enkele onbekende mensen, die als arm en onwetend beschouwd werden, een zekere Jezus van Nazareth, wiens naam veracht was bij elk weldenkend mens, Deze mannen bleken later, nadat Jezus gekruisigd was, Hem te verkondigen als Heer en Heiland, maar werden hard aangepakt door de officiële instanties.

Hoe was de stand van zaken in het jaar dat Paulus stierf – 67 of 68 na Christus (34 jaar later)? Er waren gemeenten in Jeruzalem, Nazareth, Caesarea, Antiochië en heel Syrië, Galatië, Sardis, Laodicea, Efeze en in alle steden aan de westkust van Klein-Azie, in Philippi, Thessalonica, Athene, Korinthe en de belangrijkste steden van de eilanden en het vasteland van Griekenland, in Rome en de westelijke Romeinse koloniën, en in Alexandrië.

De geschiedenis van generaties van zendingsondernemingen, tienduizenden zendelingen, grote bedragen aan geld, grote organisaties en alle publiciteit, propaganda enzovoorts, steekt niet erg gunstig af bij het bovenstaande. En nog steeds is de wereld niet volledig met het Evangelie bereikt.

Is hier een reden voor? Wij geloven, ja, weten zeker van wel. De verklaring zit hem niet in een verschil in Gods voornemen of in Gods bereidheid dat voornemen te ondersteunen. Het ligt aan het verschil in inzicht in de basis, de methode en het doel van het werk van God.

We kunnen hiervoor een bewijs aanvoeren uit onze eigen tijd. Gedurende het leven van één man in China, zijn er overal in dat land gemeenten ontstaan met een diep geestelijk karakter, wel vierhonderd in enkele jaren. Toen het communisme dat land overspoelde, was er een beweging gaande die niet alleen China bestreek, maar ook ver daarbuiten ontstonden er levende gemeenten in vele delen van het Verre Oosten. Jarenlang werd dit werk geminacht, vervolgd en gemeden. Maar toen zendingsorganisaties China moesten verlaten is dit werk doorgegaan, weliswaar met vele martelaren, maar het gaat nog steeds door (geschreven in 1954, vertaler). De man die God verwekt had zit in de gevangenis, maar het werk gaat door.

Hetzelfde vindt ook in India plaats. Door het leven van één door God gegrepen man zijn er in enkele jaren over het hele land en daarbuiten gemeenten ontstaan met een werkelijk nieuwtestamentisch karakter. De tegenstand is heel groot, maar het werk is uit God en kan niet stilgelegd worden. Wat is de verklaring? Het is niet zo dat het hier mensen betreft die zich alleen onderscheiden door grote ijver en toewijding in het redden van zielen. Nee, de verklaring ligt hierin dat het begon met een totaal nieuw verstaan van Christus en Gods eeuwige voornemen aangaande Hem. Deze openbaring door de Heilige Geest kwam tot deze dienaren van God en tot de gemeente met een niets ontziende en alles veranderende kracht. Het was niet een traditie, overgeleverd door de vaderen, een kant en klaar systeem, waar je zo in kon stappen. Nee, voor ieder van hen was het iets volkomen nieuws, iets wat zo uit de hemel was komen vallen als het ware – en zo was het in feite ook. Deze beweging van God werd tot stand gebracht doordat alle tradities en “oude” dingen door een praktische ervaring van het kruis aan de kant geschoven werden. Ze wordt gekenmerkt door:

1. Een volkomen hemels en geestelijk karakter.
2. Een volkomen aan de kant zetten van alle vooroordeel, exclusiviteit en partijschap.
3. Christus als volkomen Heer en Hoofd rechtstreeks werkend door de soevereiniteit van de Heilige Geest.

Meer en meer besefte men de immense betekenis van Christus in Gods eeuwige raad, en van de Gemeente als Zijn Lichaam. Handelingen is niet te imiteren. Je kunt niet dezelfde resultaten verkrijgen als er niet dezelfde openbaring is: een nieuw besef en bewust worden van Gods volle gedachte betreffende Zijn Zoon. Hiermee valt alle traditie, gevestigde orde, institutionalisme, kerkisme en organisatie weg.

Dit volledige voornemen van God naar voren brengen, was het wezen van de profetenbediening, en dat zal het altijd blijven. We spreken dan misschien nu niet meer over “profeten”, maar de functie is nog steeds werkzaam, en de functie is veel belangrijker dan het ambt.

—

HOOFDSTUK 1

Wat profetische bediening inhoudt

Lezen: Deuteronomium 18:15,18; Handelingen 3:22; 7:37; Lukas 24:19; Openbaring 19:10; Efeze 4:8,11-13.

“En Hij heeft … profeten gegeven, … om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus” (Efeze 4:11,12).

“Hij heeft … profeten gegeven”. We willen nu nader ingaan op het wezen van profetische bediening, Maar eerst moeten we nog een opmerking maken, want als we spreken over profetische bediening, hebben de meeste mensen zo hun eigen gedachten over wat profetie is. Zij verbinden deze term onmmiddellijk met gebeurtenissen, data, enzovoorts, die in de toekomst liggen. Met andere woorden, ze denken ogenblikkelijk aan het voorspellend element in profetische bediening en beperken de functie tot dat element alleen.

Om werkelijk te kunnen verstaan wat profetie is, moeten we dat beperkte idee dat profetische bediening alleen voorspellend is, uit onze gedachten zetten. Profetische bediening omvat veel meer dan de toekomst voorzeggen.

Misschien zou het beter zijn als we zeiden dat de profetische functie, die veel verder gaat dan slechts gebeurtenissen en data, de bediening is van geestelijke interpretatie. Dit dekt elk aspect. Profetie is geestelijke interpretatie. Als je daar even over nadenkt in het licht van profetische bediening in het Woord van God, ben ik er van overtuigd dat je zult zien hoe waar dit is. Het is alle dingen verklaren, interpreteren vanuit een geestelijk oogpunt; de geestelijke gevolgen van dingen uit verleden, heden en toekomst onder de aandacht van Gods volk brengen en hen de geestelijke waarde en betekenis daarvan doen zien. Dat was en is het wezen van profetische bediening.

Uiteraard weten we van de profeten in de Schrift dat ze een speciale functie hadden onder het volk van de Here, maar we moeten niet vergeten dat ze dikwijls hun profetische functie combineerden met andere functies. Samuël was een profeet, maar hij was tevens richter en priester. Mozes was een profeet, maar daarnaast had hij ook andere functies. Ik geloof dat Paulus een profeet was; hij was een apostel, een evangelist; het schijnt me toe dat hij alles was! Om die reden spreken we nu ook niet zozeer over profeten, als een aparte categorie, maar over profetische bediening. Het gaat ons om de bediening en we kunnen pas goed over de mens daarachter spreken als we de bediening die hij had, verstaan. We zullen het werktuig beter begrijpen als we het doel zien waartoe het in het leven geroepen is. Daarom nogmaals, als we over profeten of profetische bediening spreken, gaat het ons om de functie, niet om de personen.

Ik ben er zeker van dat degenen die enig geestelijk inzicht hebben in de tijd waarin we leven, met me instemmen als ik zeg dat er in onze tijd een schreeuwende behoefte is aan profetische bediening. Er is nooit eerder een tijd geweest waarin er zo’n behoefte was aan een stem die de dingen geestelijk kon verklaren. Ik wil niet overdrijven, maar ik denk niet dat het teveel gezegd is dat de wereld vandaag bijna volkomen verstoken is van ware profetische bediening in deze zin – een stem die Gods gedachte aan de mensen bekend maakt. Misschien is het er hier of daar wel in zekere mate, maar zeker niet op grote schaal. Hoe vaak roept ons hart het niet uit: “O, dat Gods gedachten over deze situatie toch bekend gemaakt zouden kunnen worden aan Zijn volk, en door Zijn volk heen aan anderen!” Er is een grote, dringende behoefte aan profetische bediening in onze tijd.

Profetische bediening en Gods volledige voornemen

Als we dit beseffen moeten we zien wat deze functie precies inhoudt, Wat is de functie van een profetische bediening? Deze toetst alle dingen aan de volledige gedachte van God, en daarom is het meestal reactionair. In de bijbel zien we hoe de profeten opstonden als een reactie van God op de situatie van Zijn volk; ze riepen het terug, spraken opnieuw Gods gedachte uit en lieten heel duidelijk het licht schijnen op Gods volle plan. De profeten stonden temidden van de stroom – meestal een snelle stroom – als een rots. De loop van de rivier, de gang van zaken, botste tegen die rots op. Ze daagden die loop uit en weerstonden die, en hun aanwezigheid midden in de stroom gaf Gods gedachten weer, die ingingen tegen de algemene loop der dingen. In het Oude Testament begon de bediening van een profeet meestal op een moment dat het geestelijk slecht ging en niet in het minst overeenkomstig Gods gedachten. De situatie was beroerd, verward, vermengd, chaotisch. Er was veel bedrog en misleiding, en vaak was het nog veel erger. Maar de profetische bediening bracht altijd Gods oorspronkelijke en uiteindelijke voornemen met en door Zijn volk weer onder de aandacht. Dat is de kern van de zaak. We stellen opnieuw de vraag: wat is profetische bediening, wat is de functie van de profeet, waar hangt het mee samen? En het allesomvattende antwoord is, dat het te maken heeft met Gods volledige, oorspronkelijke en uiteindelijke voornemen in en door Zijn volk.

Als dit inderdaad zo is, helpt het ons om meteen de nood in onze tijd vast te stellen, want in het algemeen heeft Gods volk hier op aarde in onze tijd gedeelten van dat voornemen verward met het voornemen als geheel. Men verwart middelen en methoden, enthousiasme en ijver met Gods doel, en beseft niet dat Gods voornemen alleen tot stand kan komen op Gods manier en met Gods middelen. En de manier en de middelen zijn even belangrijk als het doel zelf. Met andere woorden, u kunt Gods doel niet op elke willekeurige wijze bereiken, door uw eigen ideeën, door programma’s of plannen te maken, om zo Gods voornemen te verwezenlijken. God heeft Zijn eigen manier en methode om Zijn doel te bereiken. Gods gedachten omvatten het kleinste detail van Zijn voornemen, en je kunt nooit Gods voornemen ten volle realiseren, tenzij alle details naar Gods hart zijn.

God had tegen Mozes kunnen zeggen: “Zou je Mij een tabernakel willen bouwen? Ik laat het aan jou over hoe je het wilt doen en welke materialen je wilt gebruiken. Je begrijpt wel wat Ik bedoel; ga heen en maak Mij een tabernakel”. Mozes had dan misschien zo ongeveer begrepen wat God graag wilde en daarna naar eigen opvattingen iets kunnen maken. Maar we weten dat God geen enkel detail aan hem overliet, geen knop, geen steek, geen draad. Ik wil hiermee alleen maar onderstrepen wat ik bedoel, namelijk dat profetische bediening de taak heeft Gods volledige, oorspronkelijke en uiteindelijke voornemen bekend te maken, zoals het naar Zijn gedachten is; om in alle details van het christelijk leven Gods gedachten naar voren te brengen, en alles daarmee in overeenstemming te brengen, en alles te laten bepalen door dat voornemen.

Wordt D.V. vervolgd.

T. Austin-Sparks

Oorspronkelijke titel: “Prophetic Ministry”

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW