Perspectieven voor moeders

Hoort een artikel over moeders eigenlijk wel in een blad voor jongeren [1]? Terecht kan men deze vraag stellen. Omdat onze houding ten opzichte van levensstijlen en inzichten al in onze jeugd gevormd wordt, en niet pas, wanneer een concrete beslissing gemaakt moet worden, publiceren we dit artikel in een jeugdtijdschrift. Want juist de overtuigingen, die jonge moeders relatief kort na hun huwelijk moeten hebben en ten dele ook moeten verdedigen, ontstaan in de tijd van hun jeugd.

Jonge moeders hebben het vandaag niet gemakkelijk in Duitsland [2]. Enerzijds wordt gezegd dat er te weinig kinderen geboren worden. Anderzijds gevoelen moeders, die vandaag kinderen ter wereld brengen, direct de maatschappelijke druk om zeer snel weer een betaalde baan aan te nemen. Dat er ook voor jonge echtgenoten behalve een betaalde baan vaak een hele rij van taken temidden van de gelovigen is, hoeft op deze plaats helemaal niet verder toegelicht worden. Het is echter betreurenswaardig, dat veel nodig en belangrijk werk niet gedaan wordt.

Verzorgingsgeld

In verbinding met de vraag naar het zogenaamde verzorgingsgeld, wat moeders die hun kinderen niet naar een kinderdagverblijf sturen, maar thuis verzorgen, voor het tweede en derde levensjaar van de kleinen als geringe maandelijkse bijdrage ontvangen, wordt weer de rol van de vrouw en moeder heftig bediscussieerd. Velen degraderen het verzorgingsgeld als “kookpremie” of “vrijstellingspremie”. Bedoeld wordt dat moeders door dit geld een stimulans krijgen, geen betaald werk (meer) aan te nemen.

Zelfs diegenen, die als eersten voor de invoering van dit verzorgingsgeld verantwoordelijk zijn, vinden nu alleen nog, dat men moeders die hun kinderen voor een paar jaar thuis verzorgen willen, toch niet aan de schandpaal nagelen kan. Moeders worden er dus niet om gewaardeerd, dat zij hun kinderen met de inzet van geheel hun tijd en energie thuis verzorgen, maar deze beslissing wordt maximaal geduld.

Waarschijnlijk is het niet moeilijk te erkennen, dat ook Christinnen intussen onder een regelrechte druk staan, zo mogelijk spoedig na een geboorte (weer) een betaalde baan aan te nemen. Deze trend zal in de toekomst blijven toenemen, vooral wanneer de kinderen op school komen en moeders, volgens de mening van de politiek, nutteloos thuis rondhangen, als ze niet voor bedrijven werken. Dat de verzorging van de eigen kinderen en de verzorging van het gezin en de huishouding meer dan een volle arbeidsplaats omvat, hoeft waarschijnlijk niet verder te worden benadrukt. In ieder geval moet elke echtgenoot tot deze kennis komen, wanneer hij eens wegens ziekte van zijn echtgenote of wegens andere gronden een hele dag voor de huishouding en kinderen verantwoordelijk is.

Arbeidsplicht voor vrouwen?

Zelfs onder christenen is vaak het argument te horen, dat een langere scholings- en studieopleiding die de staat gefinancierd heeft,  ook “teruggegeven” moet worden. Afgezien hiervan, dat wij weliswaar in de wereld, maar niet van de wereld zijn (Joh. 17:11,14), zodat wij de staat niets schuldig zijn dan alleen, dat wij aan onze regering onderdanig moeten zijn (Rom. 13:1), is zo’n argument met het oog op moeders volledig ongepast. Want juist dan, als zij kinderen baren en op een goede manier opvoeden, doen zij de beste dienst die zij de staat bieden kunnen. Want christelijk opgevoede kinderen bieden dan, als zij ook naar deze maatstaven leven, de beste garantie , dat  leven zonder geweld mogelijk is en – als dat ooit in aanmerking komen zal – toekomstige economische waarde wordt gecreëerd. En de voormalige opleiding is voor moeders dan bijvoorbeeld voor de schoolbegeleiding van de kinderen van nut – met evenzo grote winst voor de maatschappij.

Maar waarom, zo kan een jonge christin zich afvragen, moet zij thuis blijven, nadat zij een kind gebaard heeft of als haar kinderen naar school gaan, wanneer alle andere vrouwen anders handelen, en buitenshuis werken maatschappelijke toestemming heeft en zij door een betaalde baan het huishoudelijk inkomen duidelijk verhogen kan? Het antwoord is eenvoudig: omdat God het zo wil. Natuurlijk zijn er, zoals zo vaak, uitzonderingsgevallen en bijzondere situaties. In elk geval blijft bestaan, dat ieder echtpaar en ouderpaar in zijn persoonlijke verantwoording voor de Heer staat. Maar de grondgedachte van de Schrift verandert door bijzondere situaties niet. Vooral moeten wij oppassen, dat niet de in onze huidige maatschappij overheersende economische dwang ook ons christenen beïnvloedt.

De aanwijzingen van God

De Geest van God heeft in de Bijbel over dit thema aanwijzingen en berichten laten optekenen, door de verkeerde neigingen die we te allen tijde tegenkomen; bijvoorbeeld als moeders door de maatschappelijke ontwikkelingen in gevaar komen, hun taken thuis te verzuimen. Deze veranderingen hebben veel oorzaken zoals bijvoorbeeld het egoïsme van de mens, emancipatie enzovoorts. Daarom schrijft de apostel Paulus aan Titus, dat de oude vrouwen jongere vrouwen moeten aansporen “hun man lief te hebben, hun kinderen lief te hebben, bezonnen te zijn en kuis, te zorgen voor hun huishouden, goed te zijn, hun eigen mannen onderdanig te zijn, opdat het Woord van God niet gelasterd wordt” (Titus 2:4-5). Bij deze liefde tot de mannen en de kinderen gaat het vooral om praktische liefde en zorg. Kan een moeder deze plicht nakomen, wanneer ze haar kleine kind naar een crèche brengt, om het daar door vreemde personen, veelal ook nog ongelovigen, te laten verzorgen? Zij en haar man moeten zich er dan van bewust zijn, dat zij hun kinderen op deze weg aan een sterke beïnvloeding overgeven, die zij zelf niet direct kunnen beïnvloeden, juist in een tijd waarin kinderen voor elke impuls ontvankelijk zijn.

Kinderen moeten hun ouders gehoorzamen (Ef. 6:1). De beste voorwaarde daarvoor is dan gegeven, wanneer kinderen gewend zijn dat de moeders thuis zijn om hun kinderen tot gehoorzaamheid op te voeden. Wanneer het kind zijn ouders nauwelijks ziet, kan het dit gebod van de Heer nauwelijks nakomen. Dat echter veronderstelt dat de vader niet ver “uit zijn nest wegvliegt” (Spr. 27:8), maar zijn verantwoordelijkheid als vader thuis nakomt. Hij kan niet de opvoeding op zijn vrouw afschuiven en zichzelf alleen aan zijn beroep of andere werkzaamheden overgeven.

Moederliefde is spreekwoordelijk. Wie zou een betere toevlucht voor een klein kind kunnen zijn dan de eigen moeder? Heeft God, de Schepper, het niet uitdrukkelijk gewild, dat kinderen door hun ouders, door hun moeder verzorgd worden? Worden kinderen niet daarom in een gezin geboren, om in het gezin op te groeien? Door de zwangerschap heeft heeft God een bijzondere relatie tussen het kind en de moeder gevormd. Zo kent het kind zijn moeder al voor de geboorte. Na de geboorte wordt het normalerwijze door zijn eigen moeder ook de borst gegeven, in “bijbelse” tijd overigens meerdere jaren. Zo vinden we Jochebed, de moeder van Mirjam, Aäron en Mozes [3] als een prachtig voorbeeld, hoe zij zich om Mozes bekommerde. Ook Hanna nam deze liefdevolle zorg op zich, voordat zij Samuël in de boze omgeving van Eli, Hofni en Pinehas overgaf (verg. Ex. 2:2,7; 1 Sam. 1:22-28). Dat zijn aanwijzingen hoe moeders hun kinderen op een goede manier verzorgen en met zorg omgeven. Zo leert het kind de atmosfeer van de opvoeding van de moeder kennen. Hoe verwoestend kan het dan zijn deze opvoeding door het aannemen of opnieuw aannemen van een betaalde baan te onderbreken.

Verkeerde argumenten

In de afgelopen jaren heeft zich door de verandering in onze maatschappij, waarin veel alleenstaande opvoedende moeders zijn, het verleidelijke, maar valse argument opgedrongen dat het niet op de kwantiteit van de aandacht aankwam, maar op de kwaliteit. Belangrijk is dat men de tijd die men heeft met een kind, met grote intensiteit benut. Helaas heeft men met deze overleggingen vergeten aan het welzijn van het kind te denken. Want een kind heeft niet alleen kwaliteit nodig maar ook een moeder die er altijd voor het kind is, nacht en dag.

Wanneer de Heer Jezus nog niet terug gekomen is, zullen we in de nabije toekomst de gevolgen van deze gezinspolitiek beleven. Omdat maatschappelijke stromingen helaas ook op christelijke huishoudens vroeg of laat invloed zullen hebben, is te vrezen dat ook wij dat beleven zullen. Maar dat betekent niet, dat wij ons eenvoudig bij deze trend moeten aansluiten.

De weg van het leven

Lieve jonge zusters, laat jullie niet voorspiegelen dat het veel uitdagender is om een betaalde baan te zoeken, dan thuis voor de kinderen, het gezin en de echtgenoot te zorgen. Ja, deze arbeid thuis zal vaak zenuwslopend en inspannend zijn. Maar zij heeft een voordeel die belangrijk is: je hebt God aan jouw kant, zo eer je Hem.  Dit is de weg waarop je door God gezegend zult worden, wanneer de Heer jou een echtgenoot en kinderen schenkt.

Geliefde jonge broeders, aan jullie ligt het om jullie (latere) echtgenotes moedig ter zijde te staan, doordat jullie haar eert, wanneer zij haar dienst thuis voor jullie, de kinderen en de huishouding doet. Laat jullie niet overhalen, dat deze KKK (een afkeurende formule voor kinderen, keuken en kerk) bekrompen en verouderd zou zijn. Dat wat jullie vrouwen presteren, is geweldig. Daarvoor moeten jullie haar steeds weer van harte danken. En het niet alleen zeggen, maar ook met daden onderstrepen. Kom er ook voor jullie collega’s op het werk voor uit ten opzichte van dit verzorgingsprincipe en de beslissing, die jullie samen met jullie echtgenotes genomen hebt. Jullie hoeven je niet te verstoppen! [4] Want wie de weg van God kiest, weet dat hij zich op het juiste spoor bevindt, de weg van het leven.

Op deze manier kunnen jullie als echtgenoten en ouders God eren. Zo zijn jullie gehoorzaam aan Zijn Woord en zorgen jullie ervoor dat dit Woord niet gelasterd wordt. Tegelijk zullen jullie op deze weg de zegen van God voor jullie zelf en voor het hele gezin ervaren. Dat maakt gelukkiger dan elke eer van de zijde van onze huidige maatschappij zowel van haar vertegenwoordigers als ook elke aanvullende euro, die de echtgenote verdienen kan. Aan Gods zegen is alles gelegen.

© Folge mir nach, Manuel Seibel

NOTEN VERTALER:

[1] Folge mir nach is een magazine voor jongeren

[2] Echter ook in Nederland?!. In dit artikel gaat het (uiteraard) over de situatie in Duitsland maar heeft ook over de situatie in Nederland iets te zeggen, zoals het artikel mijns inziens aantoont.

[3] Vergelijk Ex. 6:19.

[4] Vergelijk Hebreeën 11:23b

Geplaatst in: Maatschappij
© Frisse Wateren, FW