De Bijbel geeft ons veel voorbeelden van mensen die net als wij waren. Uit deze voorbeelden leren we waardevolle lessen die we in ons leven kunnen toepassen. Eén verhaal gaat over twee alleenstaande mensen, Othniël en Achsa, hoe ze elkaar ontmoetten en hoe de HEER hen gebruikte. We lezen hun verhaal in Jozua 15 vers 13-19, en Richteren 1 vers 12-15, 2 vers 5-11. Het feit dat hun levensverhaal ons twee keer wordt verteld, vertelt ons dat het belangrijk is.

 Wie waren Othniël en Achsa?

Othniël was de zoon van Kenaz, de jongere broer van Kaleb (Richt. 1:13). Othniël betekent “krachtige man van God” of “leeuw van God.” Onthoud dat Kaleb, de oom van Othniël, één van de twaalf verspieders was die het land Kanaän gingen verkennen. Toen de twaalf verspieders terugkwamen van het bekijken van het land gaven slechts twee, Jozua en Kaleb, een goed verslag. De andere tien verspieders waren bang. We lezen dit verhaal in Numeri 13-14. Numeri 13 vers 30 vertelt ons, dat Kaleb tegen het volk zei, dat ze niet bang moesten zijn, maar dat ze met Gods hulp de vijand konden overwinnen. Het volk geloofde Jozua en Kaleb niet. Als gevolg van hun ongeloof trok het volk nooit het beloofde land binnen. Iedereen ouder dan 20 jaar stierf in de woestijn, behalve Jozua en Kaleb. We weten niet of Kenaz (de vader van Othniël, de jongere broer van Kaleb) toen ouder of jonger dan twintig was. Maar we zien wel wat een voorbeeld en invloed Kaleb op zijn neef moet hebben gehad. Een belangrijke les die we hier leren is, dat we invloed kunnen hebben op onze uitgebreide familie.

Achsa was de enige dochter van Kaleb. Haar naam betekent “juweel” of “enkelband”, wat aangeeft, dat haar vader haar mooi vond en dat ze hem dierbaar was. Het is een zegen om een vader te hebben van wie je weet, dat hij om je geeft. Hoewel niet iedereen dit in een aardse vader heeft, weten we dat we als gelovigen ALLEMAAL een Vader hebben Die ons liefheeft: “Ziet welk een liefde de Vader ons gegeven heeft” (1 Joh. 3:1). We zijn geliefd en kostbaar! Achsa was kostbaar voor Kaleb en hij maakte zich zorgen over met wie ze zou trouwen.

Kaleb is een oudere man in dit verhaal. Hij had net drie zonen van Anak verslagen (Joz. 15:14) die reuzen waren (Num. 13). Verbazingwekkend! Dit laat ons zien dat Kaleb op zijn oude dag nog steeds geestelijk sterk was. Soms zijn we geestelijk sterk als we jong zijn of als we ouder zijn, maar Kaleb is voor ons een illustratie van iemand die zowel jong als oud sterk is. Hij was zijn hele leven trouw aan God. Dus als we het verhaal over Kaleb, Othniël en Achsa in Richteren 1 weer oppakken, zien we, dat deze sterke man, Kaleb, een uitdaging geeft. Hij zegt, dat wie Kirjath-Sefer zal verslaan, Achsa, zijn dochter, als zijn vrouw zal geven. Vertrouwend op de HEER besloot Othniël, dat hij tegen hen zou strijden. Hij veroverde de stad en Achsa werd zijn vrouw (Richt. 1:12-13).

Lessen van Kaleb, Othniël en Achsa

1. Goddelijke wijsheid van Kaleb

Het was belangrijk voor Kaleb, dat zijn dochter met iemand zou trouwen die op God vertrouwde en Hem liefhad en die niet bang was om te strijden voor de dingen die God wilde. God was Degene Die zei, dat ze het land in bezit moesten nemen. God had gezegd, dat ze de vijanden moesten verdrijven.

Dit is een belangrijk principe. Wij, als gelovigen, hebben vijanden: het vlees, de wereld, de duivel. We vechten tegen deze vijanden. We lezen over de strijd waarin we ons bevinden en hoe we moeten strijden in Efeze 6. 1 Petrus 5 vers 8 spreekt meer over onze vijand, de duivel, en 1 Johannes 2 vers 15 leert ons over het gevaar van het liefhebben van de wereld.

Bij het zoeken naar een echtgenoot zoeken we niet alleen naar een gelovige, maar ook naar een echtgenoot die zich volledig inzet om de Heer te volgen. Er waren veel andere jonge mannen in Israël, maar Othniël liet door zijn daden zien dat hij toegewijd was aan de Heer.

2. De gehoorzaamheid en het geloof van Othniël

Othniël is een voorbeeld van iemand die het belangrijk vond dat hij zou trouwen met een gelovige die haar geloof serieus nam. Waarom was dit belangrijk voor hem? Othniël wist wat God hen had opgedragen. In Deuteronomium 7 vers 3-4 had God instructies gegeven, dat ze niet mochten trouwen met mensen in het land – mensen die God niet toebehoorden. Deze instructies waren voor degenen die gingen trouwen en voor de ouders.

Hoe zit het vandaag? In 2 Korinthe 6 vers 14-17 wordt ons verteld, dat we geen ongelijk juk moeten aangaan met ongelovigen. Dit geldt voor het huwelijk en andere relaties. Vers 17 vertelt ons, dat we gescheiden moeten zijn van de wereld en van wat tegen God is. Dit is vooral belangrijk in het huwelijk: we moeten niet getrouwd zijn met een ongelovige. Ons leven moet onderworpen zijn aan de Heer, hoe we leven, waar we als christenen samenkomen, ons beroep. We moeten met iemand trouwen die samen met ons de Heer wil volgen. Amos 3 vers 3 zegt, dat we het met elkaar eens moeten zijn: “Gaan er twee samen zonder elkaar ontmoet te hebben?” Het is belangrijk om deze zaken te weten voordat we beginnen na te denken over een huwelijkspartner. Veel van de jonge mensen die opgroeiden met Othniël maakten zich geen zorgen over met wie ze trouwden. Ze trouwden met mensen uit de wereld en het resultaat was, dat ze andere goden begonnen te dienen (zie Richt. 3:5-7).

3. Het verzoek van Achsa om een zegen

Hoewel Achsa door haar vader aan Othniël ten huwelijk was gegeven, vroeg ze toch om een zegen. Ze verlangde naar Gods zegen in deze nieuwe relatie. Ze wilde land en ze wilde waterbronnen – hoog gelegen en laaggelegen bronnen (Richt. 1:14-15). We zouden kunnen zeggen, dat het land ons herinnert aan het willen genieten van geestelijke zegeningen, dingen die God ons beloofd heeft (zie Ef. 1). Water symboliseert het Woord van God (Ef. 5:26).

Achsa had een geweldige relatie met haar vader. Niet alleen hield hij van haar, zoals ik al eerder zei, maar ze voelde zich ook op haar gemak toen ze voorstelde, dat Othniël hem om land moest vragen en ze was bereid om er zelf om te gaan vragen. Soms laten we het aan onze ouders over om ons vragen te stellen. Achsa is een geweldig voorbeeld van iemand die niet bang was om met haar vader te praten of hem vragen te stellen. Het doet ons denken aan wat Jakobus schreef: “U begeert, en hebt niet; … U hebt niet, omdat u niet bidt. U bidt en ontvangt niet, omdat u verkeerd bidt, om het in uw hartstochten te verkwisten” (Jak. 4:2-3). Het is belangrijk dat we vragen en dat we vragen met de juiste motieven.

4. Kirjath-Sefer

De uitdaging voor Othniël was om Kirjath-Sefer in te nemen, wat “stad van het boek” betekent. Het was een plaats van geleerdheid, of we zouden kunnen zeggen de “wijsheid van deze wereld”. Het was een plaats die verwijderd moest worden. Dit doet ons denken aan de nieuwe gelovigen in Efeze. We lezen in Handelingen 19 vers 19 dat de nieuwe gelovigen al hun boeken met verkeerd onderwijs meenamen en verbrandden. In totaal waren ze 50.000 zilverstukken waard. Als we gelovig worden, moeten we die dingen verwijderen die in strijd zijn met het Woord van God. Dit kan zijn wat we lezen, waar we naar kijken of luisteren. Othniël was bereid om Kirjath-Sefer op zich te nemen, ook al was het uitdagend werk. Romeinen 12 vers 2 vertelt ons, dat we “veranderd moeten worden door de vernieuwing van ons denken.” Zijn er dingen in je leven die verwijderd moeten worden?

Bidt om kracht om dit uitdagende werk te kunnen doen.

5. Othniël als rechter

We lezen in Richteren 3 dat Othniël na zijn huwelijk met Achsa de eerste richter in Israël wordt. De kinderen van Israël waren met ongelovigen getrouwd en tot afgoderij vervallen. God had toegestaan, dat ze onderdrukt werden door de koning van Mesopotamië. Als ze uiteindelijk tot de Heer roepen, gebruikt de Heer Othniël om hen van de onderdrukking te bevrijden. Mesopotamië was precies de plaats van waaruit God voor het eerst Abraham, de vader van de Israëlieten, had geroepen. Nu dienen zij dezelfde koning waarvan Abraham was verlost. God bracht deze onderdrukking in hun leven om hen te tuchtigen. Hij hield van hen en wilde, dat ze zouden terugkeren, en Hij doet hetzelfde met ons (Hebr. 12:5-11).

Er staat dat de Heer Othniël “verhief” (zie vs 9-10). Othniël verhief zichzelf niet tot rechter. Hij was eerder in zijn leven trouw geweest en nu gebruikt God hem voor een nog belangrijkere rol. Zo werkt God. David was een herder van schapen, maar God maakte van hem een herder van mensen (zie Ps. 78:70-72). Markus was een helper voor Paulus met dagelijkse dingen, maar werd “van veel nut voor [de] dienst” (2 Tim. 4:11). Het is belangrijk om trouw te zijn in het minste, zodat we trouw kunnen zijn in veel (Luk. 16:10). Othniël en Achsa waren een echtpaar, dat samen de Heer diende. Hij was 40 jaar lang rechter.

6. Hathath hun zoon

Er is een triest punt in het verhaal van Othniël en Achsa. Ze hebben een zoon die Hathath heet (1 Kron. 4:13). Zijn naam betekent “angstig.” Vergeet niet, dat de naam van zijn vader “machtige man van God” of “leeuw van God” betekent. Dit is nogal een contrast tussen Othniël en zijn zoon. Hoewel ouders misschien sterke gelovigen zijn, betekent dit niet dat hun kinderen hetzelfde zullen zijn. Hathath lijkt niet hetzelfde geloof te hebben gehad als zijn ouders. Hij was geen machtig man van God.

Conclusie

Ieder mens moet zijn eigen beslissingen nemen in het leven. Kaleb nam beslissingen die heel anders waren dan die van zijn omgeving. Alleen hij en Jozua geloofden, dat God hen het land zou geven. Othniël en Achsa waren anders dan de mensen om hen heen. Gods principes waren belangrijk voor hen. Ze waren in staat om God samen te dienen. Jij, als individu, moet beslissingen nemen over je wandel met God. Als je over dit verhaal nadenkt, wat zijn dan de lessen die je op jouw leven kunt toepassen? Wat is volgens jou belangrijk in je relatie met de Heer? Ben je bereid om de Heer van ganser harte te dienen zoals Othniël en Achsa deden? 

 

David Pickerin; © The Christan Explorer

 

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW