“En schrijf aan de engel van de gemeente in Laodicéa … Ik weet uw werken, dat u niet koud bent en niet heet … Daarom, omdat u lauw bent, en niet heet of koud, zal Ik u uit Mijn mond spuwen.”
De zeven gemeenten in Asia (4) – Laodicéa
Er is een laatste toestand die het christendom kenmerkt. Wij kunnen deze eigenschappen vandaag de dag herkennen: zelfvoldaanheid, lauwe onverschilligheid, religieuze aanspraken om alles te hebben en alles te weten (Deut. 17; Hos. 12:8). “Ik … en heb aan niets gebrek” (vs. 17). Dat is wat christenen lijken te zeggen wanneer zij verzuimen te bidden.
In Laodicea ontbraken drie essentiële dingen: goud – ware gerechtigheid volgens God; witte klederen – het praktische getuigenis dat uit die gerechtigheid voortvloeit; ogenzalf – het vermogen om dingen te zien, zoals gegeven door de Heilige Geest. Maar het is nog niet te laat voor hem die een oor heeft om te horen! De Heer geeft: raad – opdat een ieder zich haast en van Hem krijgt wat hem ontbreekt (verg. Matth. 25:3); bemoediging – het zijn degenen die Hij liefheeft die Christus bestraft en tuchtigt; vermaning – om ijverig te zijn en zich te bekeren; en een onschatbare belofte in vers 20. Zij die de Heer Jezus nu in hun hart hebben aangenomen, zal Hij op Zijn beurt opnemen in de hemel, op Zijn troon (vs. 21).
Dat is het einde van de geschiedenis van de gemeente hier beneden. Maar hoe groot het verval ook moge zijn, de tegenwoordigheid van de Heer kan nog steeds worden waargenomen. Het doet het hart branden van onuitsprekelijke vreugde, zoals de twee discipelen die avond voelden toen de Heer Jezus bij hen kwam logeren (Luk. 24:29).
J. Koechlin; © The Lord Is Near
Doe Uw werk herleven, o Heer, verhef Uw kostbare naam;
En moge Uw liefde in ieders hart ontvlammen.
Doe Uw werk herleven, o Heer; schep een dorst in de ziel naar U,
en honger naar het brood van het leven; o, moge onze harten branden.
Revive Thy work, O Lord; exalt Thy precious name;
And may Thy love in every heart be kindled to aflame.
Revive Thy work, 0 Lord; create soul-thirst for Thee,
And hungering for the bread of life, Oh, may our spirits be.
Albert Midlane
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW