“Wie overwint, … en Ik zal hem een witte steen geven en op de steen een nieuwe naam geschreven, die niemand kent dan hij die hem ontvangt”.
De witte steen
In de brief aan Pergamus wordt de overwinnaar beloofd, dat hij van de Heer een witte steen ontvangen zal, waarop een nieuwe naam staat, die niemand kent dan degene die hem ontvangt.
Destijds werden witte stenen op verschillende manieren gebruikt. Bij wedstrijden ontvingen de overwinnaars witte stenen als erkenning; voor de rechtbank werd de onschuld van de beschuldigde bevestigd met een witte steen; bij grote banketten kregen de eregasten ook een witte steen. Kortom: de witte steen is een teken van erkenning.
Degene die overwint, zal door de Heer worden erkend. En dat niet alleen. De erkenning komt ook overeen met ons gedrag – want op de “witte steen” komt een nieuwe naam. En in de Bijbel betekent de naam vaak, dat iemand daardoor wordt gekenmerkt. De Heer zal de overwinnaars een zeer persoonlijke erkenning op maat geven. Hoe zullen de overwinnaars van deze “steen” houden en deze in ere houden!
Misschien voelen we ons soms ook als Antipas (wiens naam “tegen iedereen” betekent), die in veel opzichten waarschijnlijk vrij alleen stond en niet kon rekenen op de erkenning van anderen (zie vs. 13). Wat doen wij dan? Zijn wij tevreden, dat de Heer ons erkent en ons dat ook eens heel duidelijk zal laten zien?
Gerrid Setzer; © www.bibelstudium.de
Online in het Duits sinds 04.10.2008.
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW