8 jaar geleden

Na de Babylonische ballingschap (33,34)

Nehemia 8:3-4,9:*

3.  Ezra, de priester, bracht de wet voor de gemeente, zowel mannen als vrouwen en al wie wat zijn verstand betrof in staat was ernaar te luisteren, op de eerste dag van de zevende maand.
4. Hij las daaruit voor, voor het plein dat voor de Waterpoort ligt, vanaf het morgenlicht tot de middag, ten overstaan van de mannen, de vrouwen en van hen die wat hun verstand betrof in staat waren ernaar te luisteren. De oren van heel het volk waren gericht op het wetboek.
9. Zij lazen uit het boek voor, uit de wet van God, gaven uitleg en verklaarden de betekenis, zodat men de voorlezing begreep.

* Het is raadzaam om het gehele hoofdstuk te lezen.

XXXIII

Het wetboek voorlezen

Het bouwen van de muur van Jeruzalem werd op de 25e dag van Elul voltooid. Eén week later kwam het volk bijeen met het grote verlangen om te luisteren naar het Woord van God wat hen voorgelezen zou worden. God had hen beschermd en geholpen. Ze wilden Hem nu dienen in het besef dat ze het Woord van God nodig hadden en daaruit leren. O, dat dat ook het diepe verlangen van ons hart is in deze tijd!!

De voorbereidingen waren getroffen. Ezra stond op een houten verhoging ten overstaan van duizenden mensen van het volk die zich voor de Waterpoort hadden verzameld. Water is een symbool wat in de Bijbel vaak gebruikt wordt voor Gods Woord. Hij werd geassisteerd door anderen, voornamelijk Levieten, die de mensen uitlegden wat in de wet stond. Eerbiedig boog het volk zich neer en aanbad de Heer wanneer het boek geopend werd. Ezra las het voor, en de anderen vertaalden het en legden het uit, want de wet was 900 jaar eerder in het Hebreeuws geschreven, en het volk sprak nu Aramees. Dit gebeurde van de morgen tot de middag.

Als ze de wet voorgelezen hadden en het begrepen was, ging het volk zich verootmoedigen en wenen vanwege hun lange geschiedenis van falen om de wet van God te gehoorzamen. Hun leiders zeiden hen dat ze niet moesten wenen, want dit was een dag heilig voor de Heer. In plaats daarvan moesten ze lekkernijen eten, en zoete dranken drinken en uitdelen aan iedereen voor wie niets was klaargemaakt. De vreugde van de Heer is uw kracht, zo werd hen gezegd. Dit is ook vandaag de dag waar. God wil ons vreugde geven als we Zijn Woord lezen en begrijpen, diepe vreugde die we ook met anderen kunnen delen. Het volk volgde de instructies op die ze gekregen had.

XXXIV

 

Nehemia 8:14-19:
14. De volgende dag verzamelden zich de familiehoofden van heel het volk, de priesters en de Levieten bij Ezra, de schriftgeleerde, en dat om inzicht te krijgen in de woorden van de wet.
15. Zij vonden in de wet  geschreven dat de HEERE door de dienst van Mozes  had geboden dat de Israëlieten in loofhutten zouden wonen tijdens het feest in de zevende maand,
16. en dat zij het overal zouden doen horen en een boodschap zouden laten gaan door al hun steden en in Jeruzalem, en zouden zeggen: Ga naar buiten, naar de bergen en breng loof van de olijfboom, loof van de olijfwilg, loof van de mirte, loof van de palmboom, en loof van andere dicht bebladerde bomen, om loofhutten te maken overeenkomstig wat voorgeschreven is.
17. Toen ging het volk eropuit en ze haalden loof en ze maakten loofhutten voor zichzelf, ieder op zijn dak, en in hun voorhoven en in de voorhoven van het huis van God, en op het plein van de Waterpoort en op het plein van de Efraïmpoort.
18. De hele gemeente van hen die uit de gevangenschap waren teruggekeerd, maakte loofhutten en woonde in die loofhutten, want zo hadden de Israëlieten niet meer gedaan vanaf de dagen van Jozua, de zoon van Nun, tot op deze dag. Er was zeer grote blijdschap.
19. En men las dag aan dag voor uit het boek van de wet van God, vanaf de eerste dag tot de laatste dag, en ze vierden zeven dagen feest. En op de achtste dag was er een bijzondere samenkomst, volgens de bepaling.

* Het is raadzaam om het gehele hoofdstuk te lezen, alsmede hoofdstuk 9 vers 1-3

Vernieuwde gehoorzaamheid

De dag nadat de wet voorgelezen was aan het volk, verzamelden de leiders zich bij Ezra om nog meer te leren. Hoe goed is het wanneer ons verlangen geprikkeld wordt om te leren wat het Woord van God ons zeggen wil! Ze hadden nu gevonden wat Gods bedoelingen waren voor Zijn volk en hoe ze moesten handelen omtrent het loofhuttenfeest. Ze gingen takken afsnoeien van loofhuttenbomen en maakten er tenten van waar ze in gingen wonen tijdens dit feest dat een week duurde.

Hoewel de Israëlieten dit feest al 900 jaar lang niet gehouden hadden sinds de dagen van Jozua, gingen ze eropuit en deden wat God in Zijn Woord gezegd had. Hun gehoorzaamheid bracht hen zeer grote blijdschap. Elke dag van het feest kwamen ze samen om te luisteren naar de woorden van het wetboek waaruit men hen voorlas. Ze handelden volgens de aanwijzingen die God hen daarin gegeven had. Psalm 119 vers 4 vertelt ons: “HEERE, U hebt geboden om Uw bevelen ten zeerste in acht te nemen”. Deze psalm spreekt veel over Gods Woord.

Twee dagen na het feest kwamen de mensen van het volk opnieuw tezamen, deze keer met vasten en in rouwgewaden, met aarde op hun hoofd. Ze beleden hun zonden en de ongerechtigheden van hun vaderen. “En het nageslacht van Israël zonderde zich af van alle vreemdelingen. Ze gingen staan en beleden hun zonden en de ongerechtigheden van hun vaderen” (zie Neh. 9:1-3). We kunnen hun belijdenis lezen in Nehemia 9. Het verbond dat ze gemaakt hadden om de Heer in de toekomst beter te dienen, lezen we in Nehemia 10. Ze meenden het van harte, maar realiseerden zich niet dat we in het vlees krachteloos zijn om te doen wat goed is.

Eugene P. Vedder, jr ., © The Lord is near

Geplaatst in:
© Frisse Wateren, FW