Lopen om te winnen

Leestijd: 7 minuten

“Daarom dan ook, daar wij zo’n grote wolk van getuigen rondom ons hebben, laten ook wij alle last en de zonde die [ons] licht omstrikt, afleggen en met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij zien1 op Jezus, de overste leidsman2 en voleinder van het geloof, die om de vreugde die vóór Hem lag, [het] kruis heeft verdragen, terwijl Hij [de] schande heeft veracht, en die is gaan zitten aan [de] rechterzijde van de troon van God” (Hebr. 12:1-3).

Als we ons thema van het lopen van de Christelijke wedloop voortzetten, willen we ons richten op het lopen van de wedloop zelf! We hebben gekeken naar het meedoen aan de juiste wedloop en de rattenrace! We hebben ook gekeken naar de voorbereiding die nodig is voor de wedloop, maar hier zien we dat de wedloop begonnen is, we zijn er bij om te winnen! We hebben gezien dat dit geen 100 meter sprint is, het christelijke leven is een marathon en er wordt in het hele Nieuwe Testament als zodanig over gesproken! Ik wil dus naar onze tekst kijken, vooral naar vers één, en die in zeven delen verdelen.

Het stadion

Merk op dat onze tekst begint met “Daarom.” Ons is altijd geleerd, dat wanneer je een “daarom” ziet, je moet stoppen en kijken waar het voor is! Je moet teruggaan en zien wat eraan voorafging.  “Daarom dan ook, daar wij zo’n grote wolk van getuigen rondom ons hebben …” Dit is een verbindende bijzin die ons verbindt met de vorige lopers in de wedloop van het geloof, degenen die in hoofdstuk 11 worden genoemd. Het is alsof wij op de atletiekbaan staan en onze wedloop lopen en het stadion gevuld is met hen die al gelopen hebben en die ons nu onze wedloop zien lopen! Het stadion is gevuld met mensen als Abel die door geloof aanbad, Henoch die door geloof wandelde, Noach die door geloof werkte, Abraham die door geloof volgde, Sara die in geloof wachtte, Mozes die door geloof overwon, en Israël die door geloof voorwaarts ging. Wij zien de richters, koningen en profeten in het stadion en wij leren, dat zij door geloof streden, terwijl anderen door geloof leden. Zij waren allen lopers in dezelfde wedloop die wij lopen, de wedloop van het geloof! Al deze mensen zijn nu om ons heen terwijl wij onze wedloop lopen. Sommigen zien hen als toeschouwers die ons aanmoedigen, maar ik zie hen als voormalige deelnemers die ons niet aanmoedigen, maar zij zijn getuigen van Gods trouw! Je kunt je helemaal alleen voelen in je christelijk leven, het gevoel hebben dat je het zou willen opgeven, dan zie je Noach daar en hij kan je vertellen hoe het is om voor God te leven in een wereld waar je je helemaal alleen voelt. Misschien zeg je: ik weet dat God me leidt en ik wil op Hem vertrouwen maar ik heb geen idee waarheen Hij me leidt en dan hoor je Abraham tegen je zeggen: ik ken dat gevoel maar vertrouw op de Heer! Misschien heb je het gevoel dat het te laat is, misschien heb je het gevoel dat je te veel fouten hebt gemaakt, maar dan zegt Mozes, zo voelde ik me ook, maar de Heer heeft me gebruikt nadat ik de dingen in eigen hand had genomen, maar falen is nooit het einde! Ook wanneer wij trouw zijn kan God Zijn eigen karakter niet verloochenen, God is trouw!

De verzwakking

Elke hardloper weet, dat alle overtollige bagage opzij moet worden gezet! We moeten elk gewicht opzij leggen, dat ons zal afremmen! Deze gewichten zijn misschien geen slechte dingen, dit gaat niet over zonde, het gaat over dingen die ons zullen hinderen in geestelijk succes, in geestelijke overwinning! Dingen in mijn leven die mijn geestelijke vooruitgang zullen belemmeren. Dit zijn dingen die voor ieder van ons verschillend kunnen zijn. Op zich zijn ze misschien niet verkeerd, maar te veel van het goede dat ons van het beste afhoudt, is een slechte zaak! Het zijn de goede dingen die zo vaak de vijand zijn van de beste dingen! De echte vraag voor een atleet is: hoe graag wil je winnen? Ben je bereid te doen wat nodig is? Ben je bereid om alles op te geven wat nodig is? Sommige gewichten in ons leven zijn als rijden op de weg met de noodrem erop, je kunt je dan wel bewegen, maar het gaat heel langzaam! Zodra je de rem loslaat is het verbazingwekkend hoe goed je je kunt bewegen. Leg elk gewicht dat je hindert, belemmert of vertraagt af.

De ‘struikelblokzonde’

Het volgende wat we zien is dat we de zonde moeten afleggen die ons zo gemakkelijk omstrikt. Let op wat er staat over de zonde, wat is de zonde waar dit naar verwijst? In de context hier denk ik dat het het falen is om de Heer te vertrouwen. “Zonder geloof echter is het onmogelijk [Hem] te behagen; want wie tot God nadert, moet geloven dat Hij is en dat Hij een beloner is van hen die Hem zoeken” (Hebr. 11:6). Wij kunnen de Christelijke wedloop niet lopen als wij niet bereid zijn op God te vertrouwen! Er kunnen specifieke zonden in je leven zijn die beleden moeten worden en waarvan je berouw moet hebben, maar de meeste zonden zijn een gevolg van het niet vertrouwen op de Heer! Spreuken 3 vers 5 zegt ons: “Vertrouw op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet. Ken Hem in al je wegen, dan zal Hij je paden rechtmaken.” We beginnen aan deze wedloop door geloof, we vorderen door geloof, we groeien door geloof, we ontwikkelen door geloof, elke stap in de christelijke wedloop moet door geloof zijn!

De standvastigheid

Een van de ergste dingen om te zien als coach is wanneer een team of een speler gewoon opgeeft! Wanneer een atleet gewoon opgeeft en uit de wedstrijd stapt, is dat zo triest! Ons wordt verteld om “te lopen met volharding.” Het woord lopen is hier tegenwoordige tijd en het woord volharding betekent “onder grote druk standhouden.” Het thema van volharding/verdragen is een belangrijk thema hier in Hebreeën (10:26; 12:1,2,3,7). De deelnemer aan de wedloop van het geloof moet volharden, zelfs wanneer de handen hangen en de knieën zwak zijn, wij moeten “jagen in de richting van [het] doel naar de prijs van de hemelse roeping van God in Christus Jezus” (Fil. 3:14).

Op 4 juli 1952 besloot Florence Chadwick, een groot vrouwelijke zwemster, om van de Catalina-eilanden naar de kust van Californië te zwemmen. Zij was de eerste vrouw die het Engelse Kanaal van de ene kant naar de andere had overgezwommen. Nu zou ze van de Catalina-eilanden naar de kust van Californië zwemmen. Toen ze begon te zwemmen, was het water koud, maar ze bleef zwemmen! Haar moeder zat in een boot naast haar terwijl ze zwom. Maar er kwam een dichte mist opzetten, de mist was zo dik dat ze niets meer kon zien. Ze was moe, ze kon niets meer zien en ze raakte ontmoedigd en gaf het op! Toen zij in de boot werd gehesen, trok de mist op en zag zij, dat zij nog maar een paar honderd meter van de oever verwijderd was! Ze was zo dichtbij dat ze naar de kust had kunnen lopen! Het is altijd te vroeg om op te geven!

Het streven naar

Wij moeten “met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt.” Ten eerste staat er de wedloop, de christelijke wedloop, de wedloop van het geloof waaraan iedere gelovige deelneemt. Ten tweede, let op het woord wedloop. Dit woord is strijd. Het is waar we ons woord kwelling vandaan hebben. Het herinnert ons eraan dat we, als we rennen, door pijn, zweet, spierkrampen en uitputting heen moeten ploeteren! Het vergt vastberadenheid om heiligheid na te streven, ons lichaam te tuchtigen, ons gebedsleven te disciplineren en tijd te maken om ijverig het Woord van God te bestuderen, en Christus na te volgen! Vele malen is het bergopwaarts, door de stormen van het leven toch door te zetten en ernaar te streven om in geloof vooruit te gaan!

De rechte weg

Denk aan een baan waar een hardloper zijn voet op zet, er zitten vier bochten in, denk aan die laatste bocht in de laatste ronde van de race. Kijk eens naar deze zin in vers 1, “de wedloop die voor ons ligt.” Ieder van ons heeft een baan om op te lopen, ieder van ons heeft een ‘wedloop’ te lopen! Jouw wedloop is je leven, het ligt vlak voor je! Wat ga je ermee doen? Hoe ga je hem lopen? Denk hier eens over na, jouw wedloop is:

• Onthuld in de Schrift: “Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad” (Ps. 119:105).
• Verlicht in gebed: “Daarom houden ook wij, van de dag af dat wij ervan gehoord hebben, niet op voor u te bidden en te vragen, dat u vervuld mag worden met de kennis van zijn wil, in alle wijsheid en geestelijk inzicht” (Kol. 1:9).
• Uitgebeeld in Christus: Christus volgen, van Hem leren en Hem navolgen!
• Bevestigd door raadgevers: “… er komt verlossing door een veelheid van raadgevers” (Spr. 11:14).
• Geopenbaard door de Voorzienigheid: “… Ik heb een geopende deur voor u gegeven, die niemand kan sluiten” (Openb. 3:8).
• Verzegeld in gebed: Waar geen gebed is in mijn leven, is geen kracht om de wedloop te lopen!

Het hoogste Voorwerp

Als we kijken naar Hebreeën 12 vers 2-4 zien we drie dingen om ons te helpen als we de wedloop lopen die voor ons ligt. Ten eerste zien we wat onze concentratie zou moeten zijn (vs. 2), dan zien we dat er een beschouwing moet zijn (vs. 3), en ten slotte is er een vergelijking om in gedachten te houden.

Onze concentratie – Waar een hardloper naar kijkt terwijl hij loopt is uiterst belangrijk! Als we achter ons blijven kijken naar waar we geweest zijn, zal dat ons afremmen. Als we naar de andere lopers kijken, kunnen we ontmoedigd raken. Als we om ons heen kijken terwijl we hardlopen, worden we afgeleid. Waar we onze ogen op richten is van cruciaal belang! Onze focus moet op Christus gericht zijn terwijl we de wedloop lopen! Let op, dit is tegenwoordige tijd, op Jezus zien! Dit is voor elke dag van het jaar en voor elk moment van elke dag! We moeten onze ogen op Hem gericht houden! Het idee hier in dit vers is om van al het andere af te kijken naar één Voorwerp, dat groter is dan al het andere!

Wij moeten gericht zijn op de prijs (Fil. 3:14) en wij moeten gericht zijn op de dingen die boven zijn (Kol. 3:1-2). Hij is de auteur van ons geloof, wat betekent dat het allemaal bij Hem begon en dat Hij het volmaakte voorbeeld voor ons was! Hij was de grootste loper in deze wedloop. Hij demonstreerde het in Zijn gebedsleven, in Zijn dagelijks gedrag en in Zijn nederigheid! Maar Hij is ook de Voleinder van ons geloof. Hij kon vanaf het kruis verklaren: “Het is volbracht!” Hij heeft deze wedloop van het geloof volmaakt afgelegd! Wij moeten ons op Hem richten als onze grote Hogepriester (Hebr. 3:1), en als de spoedige Komende (Titus 2:13; Openb. 3:11; 22:12). Wij moeten ons richten op de eeuwigheid (2 Kor. 4:17-18; 5:9-11) en ons richten op de heerlijkheid van de Heer (2 Kor. 3:18).

Hij is de overste Leidsman en de Voleinder van ons geloof, maar Hij is ook het voorbeeld van ons geloof (12:2-3). Als er geen kruis was, zou er geen kroon zijn en als er geen kruisiging was, zou er geen kroning zijn!

Onze beschouwing – Ons wordt opgedragen Hem te beschouwen, dit betekent de waarde ervan te wegen, er zorgvuldig over na te denken wat het was dat Hij daar aan dat kruis moest doorstaan! Het beschouwen van het kruis zal je kracht en moed geven voor de wedloop die je te lopen hebt (Gal. 2:20; 5:24; 6:14).

De vergelijking – Wanneer wij geneigd zijn op te geven en de wedloop te staken, moeten wij bedenken dat er mensen zijn die ons zijn voorgegaan en die hun leven hebben gegeven voor het evangelie. Denk aan de zendeling naar de Auca Indianen in Ecuador, Jim Elliot, die voor zijn dood schreef: “Hij is geen dwaas die opgeeft wat hij niet kan houden om te krijgen wat hij niet kan verliezen.” Degenen die hij probeerde te bereiken met het evangelie zijn degenen die hem doorboorden met een zwaard, maar de man die Jim Elliot doodde werd tot de Heer geleid door de bediening van Jims vrouw Elizabeth en anderen.

Tim Hadley sr.

Geplaatst in het Engels op 30 mei 2019.

Geplaatst in: Christendom, Geloof
© Frisse Wateren, FW