-
Wanneer was het eigenlijk kerst?
-
Kerst: wanneer komt het Christus-kind voor u?
-
Waarom ik geen kerst vier?
-
een korte advent- en kerstboodschap
30-12-2010
Het thema “Kerst” houdt sommige christenen bezig. Er zijn natuurlijk ook andere meningen en vragen …
Vragen/commentaar
- Kerstmis is toch een christelijk feest! Ik wil niet dat de rest van het christelijk bewustzijn in ons land door afwijzing (zie artikel: WAAROM IK GEEN KERST VIER?) verder verloren gaat.
- Sommige christenen en niet-christenen zullen de redenen voor de afwijzing van Kerstmis niet begrijpen en relateren dit vervolgens aan een fundamentalistische speciale leer en aan een sekte.
- Het pure zuivere nieuwjaar vieren en elkaar als broeders en zusters een “gezegend nieuw jaar” wensen, maar de gelegenheid van het (verkeerd berekende) vieren van de geboorte van de Heer Jezus afwijzen, elkaar een “Christus is geboren” toeroepen, spreekt elkaar tegen en is met een irritante signaalwerking richting de buitenwereld verbonden.
- De kinderen van een christelijk gezin dat geen Kerstmis viert, moeten voor deze beslissing uiteindelijk “boeten”. Zij worden, hoewel zij nauwelijks een dergelijke beslissing kunnen begrijpen, dan als onderdeel van een extreme sekte en als slachtoffers van extreme ouders beschouwd. Het enige resultaat is dat onze medemensen niet langer onze boodschap, het goede nieuws van Jezus Christus, meer accepteren.
- Er zijn christenen in de kerken die werkelijk over de geboorte van Jezus nadenken met Kerstmis. Willen we hen duidelijk maken wat ze verkeerd doen of welk deel van de waarheid in de Bijbel zij niet kennen? Gaan wij daarmee niet boven de uitspraken van de Schrift uit, als we eisen dat men geen Kerstmis moet vieren?
- Maakt men door middel van dergelijke artikelen niet zijn eigen mening tot maatstaf voor anderen? Vooral wanneer men een dergelijke mening in de openheid brengt en dus ook een verbreidend effect heeft, kan men anderen voor het hoofd stoten. Romeinen 14 laat zien dat het houden van dagen niets is, maar ook, dat men zulke thema’s niet op de spits moet drijven. In de waarneming van de christenen voeren zulke als wettisch gevoelde uitingen tot afwijzing van het bijbelse onderwijs. Men onderscheidt dan ook niet langer meer tussen bijbels gefundeerde en persoonlijke opvattingen. Als ik zelf iets voor goed of fout in mijn praktische geloofsleven houd, is dat niet automatisch voor mijn broeders en zusters maatgevend.
- Is het vandaag mogelijk voor dit onderwerp werkelijk de mening van de broeders uit de 19e eeuw aan te voeren? We moeten heel voorzichtig zijn de vonken van het christelijk bewustzijn door zulke gedachten, die vandaag als extreem worden beschouwd, uit te blussen. Daarom moet men zeer voorzichtig zijn met de overgebleven kerkelijke vroomheid. Werkt men niet tegen degenen die in deze dagen nog steeds aan de geboorte van Jezus denken? Vandaag de dag wendt men zich niet alarmerend tot de naam-christenen, maar ondersteunt men door een dergelijke houding de heidenen.
Antwoord
De vraag die moet worden beantwoord is, wat aan Kerstmis christelijk is. Wat was aan de verering van de koperen slang (Num. 21; 2 Kon. 18:4) “joods”? Niets. Ze hadden een symbool van redding in Israël genomen – waardoor werkelijk redding geschonken was – en hadden het tot een afgod gemaakt. Maakt het feit, dat het symbool oorspronkelijk eens met de werkelijkheid van God te maken had, het symbool nog steeds “joods”, voor God? Helemaal niet, het was pure afgoderij. Zo is het ook met Kerstmis. Het is het bewaren van een vorm, wanneer men Kerstmis uiterlijk handhaaft (overigens is het zeer joods wanneer men zich vastklampt aan uiterlijke vormen).
In mijn huis en in mijn opvoeding zijn waarschijnlijk een heleboel dingen, die mijn kinderen (nog) niet kunnen begrijpen. Maar ze zijn mijn kinderen. En zolang ze behoren tot mijn huishouden, besluit ik (samen met mijn vrouw) voor mijn gezin, zelfs als de kinderen een of andere beslissing nog niet begrijpen kunnen. Natuurlijk moet ik met hun gedachten en gevoelens rekening houden. Maar er zijn ook hogere aspecten.
Dat men met de verwerping van afgoderij zover komt, te behoren tot een bijzondere leer, had Gideon al ervaren. Toen hij het afgoden-altaar omverhaalde, wilde de stad (die beweerde te bestaan uit God-gelovige Joden) hem doden. Zo veranderen de normen van ons leven, en zijn we zelfs bereid om ons daarbij aan te passen. Dat is precies wat F.C. Jennings in zijn commentaar schrijft (citaten voor Kerstmis). Ten tijde van John Nelson Darby, William Kelly en Frederic Charles Jennings, was er zeker nog een andere eerbied voor God dan bij ons. Ik heb het niet over anderen, maar over mezelf. Als je dan erover nadenkt, waarom J.N. Darby en anderen Kerstmis afwezen, dan is dit niet alleen vanwege het ontstaan van de geschiedenis, maar omdat ze Kerstmis als afgoderij zagen. John Nelson Darby refereert daarbij aan de Galatenbrief, misschien wel de meest ernstige en scherpste brief in het Nieuwe Testament. Gaat dit over Romeinen 14, of hebben we te maken met 1 Korinthe 10, dat is de vraag.
Nog een ander punt: Alleen, omdat mensen iets verkeerd begrijpen (kunnen) zouden we onbijbels handelen? Nee, dat wil niemand van ons. Ik ben er zeker van dat men gebruik maakt van het thema evangelisatie. Wij denken er sinds vele jaren over, hoe we de “publieke advent-kalender” in onze stad als aanleiding voor evangelisatie kunnen gebruiken. Tot dusver hebben we geen goede manier gevonden. Maar op 24.12. te evangeliseren, is (bijna) hopeloos, omdat er mensen, als ze iets kerkelijks doen, naar “hun” kerk gaan.
We mogen in geen geval boven de Schrift uitgaan. Maar het moet in overeenstemming met de Schrift toegepast worden. Hoewel het waar is dat ik spreek vanuit mijn persoonlijke overtuiging in dit artikel. Maar voor mij is het nogal ernstiger, dan dat het gewoon een persoonlijk verslag van mijn beslissing zou zijn. Anders zou ik het niet bekend hebben gemaakt. Het is moeilijk te begrijpen voor mij, dat zo veel christenen aan zo’n onchristelijk feest hechten. Alleen daardoor, dat men zich op iets beroept, wat iemand vanuit het heidendom in het christendom overgebracht heeft (hoewel “de Kerstdagen” voorheen en zeker zó er niet geweest zijn), wordt het toch niet christelijk, en zeker ook niet door een christelijke dekmantel. Omdat men van de dood naar de geboorte van Jezus afleidt (die voor ons mensen in de eerste plaats als een bedreiging is, omdat het ons des te meer schuldig maakt), leidt men veel mensen op een dwaalweg.
In de Schrift is er niet de minste aanwijzing of een oproep om iets van de geboorte van Jezus te maken. Ze heeft plaatsgevonden op een ander tijdstip. Dat wat bij de viering van Kerstmis met de geboorte verbonden wordt (Matth. 2) heeft niets te maken met de geboorte van onze Heer, maar vond ongeveer twee jaar later plaats. Zo maakte Jerobeam een feest, op een ander moment met andere inhoud. Door het feit dat hij het feest noemde, was het nog niet juist en goed! Ik denk dat het duidelijk een vruchtbare list van Satan is, dat hij zelfs gelovigen wijsmaakt: Er is toch iets christelijks aan – daar kun je helemaal niet tegen zijn. Daarbij komt dat de inhoud verkeerd is – we zijn geroepen om de dood en niet de geboorte te verkondigen – de vorm is verkeerd, het geheel is tot een afgod uitgegroeid, wat zelfs veel mensen toegeven. Alleen wij christenen denken nog steeds, daardoor een toegang tot mensen te krijgen. Neemt niet satan graag de gestalte van een engel van het licht aan (2 Kor. 11:14)?
Kerstmis is niet gewoon een restant van het christelijk besef, maar in het beste geval een leeg, zo niet een afgodisch overblijfsel, die mensen afleidt van het ware christendom, wat niets te maken heeft met uiterlijke dingen zoals een boom, kerk, kleding, enzovoorts, maar met een innerlijke bekering, een innerlijk geloof, een innerlijke kracht. Het is een uitnodigen tot een “feest”, waarin emoties opgewekt worden, maar helaas niet een beroep op het geweten van mensen om zich te bekeren. Is men met het afwijzen van zulk een “feest” werkelijk extreem en wettisch?
Ik wil anders zijn dan de wereld, ook dan de onverschillige christenheid, ook dan degenen, die zich als gelovigen met de wereld een maken. Niet omdat ik beter zou zijn, dat ben ik namelijk op geen enkele wijze. En zeker niet daardoor, dat ik een vorm bewaar of afwijs omwille van de vorm. Maar omdat ik niet kan toestaan, dat mijn Redder hier behandeld wordt op een manier die Hij niet wil en die met de Christus van de Bijbel niets te maken heeft. Er is niets voor mij dat vergelijkbaar is met de persoon van mijn Heer. Daarover lezen we in de 2e Johannes brief. Op geen andere plaats wordt er zo scherp geoordeeld als het gaat om de persoon van Christus en de leer van Christus. Dat maakt me ook bij de viering van Kerstmis zo achterdochtig.
Manuel Seibel, © Bibelpraxis.de
Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW