17 jaar geleden

Islam – Vrede of het beest (8)

Hoofdstuk 2 (vervolg)

Terug naar de tuin. De term in Hebreeuws is “gan” en “Eden” de naam van de plaats, en is niet hetzelfde als onze betekenis van een tuin zoals in een Nederlandse boomgaard, maar het Hebreeuwse woord “gan” is afgeleid van woorden zoals “ganaan” en betekent te verdedigen en dit kan heel goed een perceel land betekenen. Toen Adam werd verstoten werd hij uit de tuin verwijderd; en zoals u zich kunt herinneren, er worden vier rivieren vermeld in Genesis hoofdstuk 2.

Genesis 2:10-15: “En een rivier was voortgaande uit Eden, om deze hof te bevochtigen; en werd van daar verdeeld, en werd tot vier hoofden. (11) De naam van de eerste [rivier] is Pison; deze is het, die het ganse land van Havila omloopt, waar het goud is. (12) En het goud van dit land is goed; daar is [ook] bedólah, en de steen sardónix. (13) En de naam van de tweede rivier is Gihon; deze is het, die het ganse land Cusch omloopt. (14) En de naam van de derde rivier is Hiddékel; deze is gaande naar het oosten van Assur. En de vierde rivier is Frath. (15) Zo nam de HEERE God de mens, en zette hem in de hof van Eden, om die te bouwen, en die te bewaren”.

De éne rivier die Eden passeert is ondergronds en wordt dan verdeeld in vier hoofden of vier rivieren. Ezechiël spreekt ook over een rivier (Ezechiël 47:5) die in het duizendjarig rijk zal stromen; en het water zal omhoog komen wanneer God de Tempelberg omhoog laat rijzen tijdens de aardbeving die zal plaatsvinden (Ezechiël 38:20). Deze vloed moet nog komen. Daniël 9:26: “… en zijn einde zal zijn met een overstromende vloed”. De eerste rivier Pison wordt verondersteld een opgedroogde rivier te zijn die door LANDSAT1 Satellietbeelden wordt gezien als vallend onder het Saoedi-Arabische grondgebied. De Saoediërs en Koeweiti’s kennen dit als Wadi Riniah en Wadi Batin. Dit land wordt ook genoemd in verband met het bezit van goed goud, dat nog tijdens de jaren ‘50 (1950 dus) werd ontgonnen; de Bijbel zegt ook dat dit gebied rijk was aan bedólah, een aromatische gomhars die nog in Noord-Arabië gevonden kan worden. Van het land van Havilah wordt verondersteld Zuid-West Arabië te zijn (Genesis 10:7; 25:18). De naam van de tweede rivier is “Gihon”, volgens de Joodse historicus Josephus Flavius is dit de naam dat vanouds genoemd werd, maar wij weten dat de enige rivier die door Cush gaat (de Soedan) de rivier de Nijl is; dus dit is dezelfde rivier die vanouds door de Ethiopiërs “gi-Haan” werd genoemd, bevestigd door Josephus. De naam van de derde rivier is Hiddékel; dit is vandaag de rivier de Tigris. Ziet u nu het beeld waarom satan Saudi-Arabië en Jeruzalem gebruikt als de twee belangrijkste plaatsen om aan te vallen door de Moslims? Als u de grenzen van al deze rivieren bekijkt en de tuin (hof) van Eden erbij betrekt om binnen deze grens te meten, wordt de gemeten afstand 1500 vierkante mijlen; als u dan naar Jeruzalem keek, is het het centrum van dit gebied. De Joden geloofden al lang geleden dat Jeruzalem het centrum van de tuin van Eden is.

De bijbel vertelt ons in Genesis 2:9, dat de boom van het leven in het midden van de tuin stond.

Het woord voor “in het midden” in het Hebreeuws is “tavek”, dat vertaald kan worden als in het midden van de tuin, dus kunnen we zien dat de “boom van het leven” in het midden is. Er is een waterbron onder de tempelberg en niemand weet waar het vandaan komt maar er is een bepaalde soort katvis die in de zee van Galilea, dat in werkelijkheid een meer is, wordt gevonden. Deze katvis wordt alleen gevonden in de rivier de Nijl en men gelooft dat de rivier de Nijl in verbinding staat met het meer van Galilea. De Joden in Galilea geloofden dat de rivier de Nijl ondergronds naar het meer van Galilea stroomt en verbonden is met de stromen onder de tempel. Dit is meer dan waarschijnlijk de bron van de rivier van Ezechiël die in de toekomst in het duizendjarig rijk zal oprijzen en tot de reusachtige vloed zal worden om het leger van de anti-Messias te verdrinken (Daniël 9:26).

Nu, laten we aannemen dat toen Adam zondigde, hij verdreven werd door de ingang van het oosten, en God daar de cherub plaatste om de “boom van het leven” te beschermen. Herinner u de mooie Oostpoort die door de Turkse moslimkoning werd gesloten om de Messias te verhinderen om door de “Oostpoort” te lopen. Er was een verhoogde weg die van de top van de Olijfberg naar de Oostpoort leidde die in de tijden van de tempel als processie voor de rode vaars naar het altaar in het heiligdom werd gebruikt.

Dit is de weg die Adam zou genomen hebben om weg te gaan over de Olijfberg en dan af te dalen via de woestijn Judea naar de zee van de dood (de Dode Zee). Dit is waar een oude stad de stad van Adam genoemd werd, dichtbij Jericho (Jozua 3:16). Jericho heet de oudste stad in de wereld te zijn. Jericho in Hebreeuws is “Yeriho” wat letterlijk de “maanstad” betekent. De tempel van de zonde van de maangod was in Jericho in oude dagen. Dit was het bolwerk van zonde – van Allah, de valse god. God brak dit bolwerk na zes dagen en de muren brokkelden af en kwamen naar beneden op de zevende dag. God zegt dat Hij Israël “Zijn rust” gaf, symboliserend het eeuwige leven voor hen die in Hem geloven, Hij geeft hen “Zijn rust”. Dit symboliseert ook de zesduizend jaar wanneer nogmaals het bolwerk van Allah zal worden neergehaald en wij zullen zijn rust voor 1000 jaar ingaan.

Dus toen Adam zondigde daalde hij af onder zeeniveau en maakte dat gebied veelbetekenend van wat er gebeurt wanneer wij zondigen: wij dalen af en zijn gescheiden van God. De Dode Zee wordt gekenmerkt door dood en verderf en wordt verondersteld een soort verblijfplaats, woonplaats van demonen en kwade geesten te zijn. Dit is de woestijn van Judea waar Johannes doopte in water en de bekering predikte. Het is ook de plaats waar Jezus door satan werd verzocht. Nu weet u waarom ik dat uitlegde als de verblijfplaats van demonen.

De Olijfberg is een speciale plaats van belangstelling geweest. Het is een berg ten oosten van Jeruzalem aan de overkant van de Kidron-vallei. Ik geloof dat dit de juiste plaats van de kruisiging is waar de Romeinse hoofdman het voorhangsel van de tempel in tweeën zag scheuren (Mattheüs 27:50-54), omdat de plaatsen die de meeste mensen aanzien voor de kruisiging van Christus niet in het patroon passen. U kunt het scheuren van de voorhang van de tempel op geen van beide traditionele plaatsen zien. Het is redelijk om dit te veronderstellen omdat een lasteraar ter dood moest worden gebracht die het heilige der heiligen heeft gezien en dit was de aanklacht die de Joden tegen Jezus inbrachten. Daarom werd Jezus aan een hout in de hof van Gethsémané gehangen met het gezicht op de tempel en vervult zo de aangewezen kwalificaties voor het Lam van God. Op de top van deze berg staat in het dorp Bethfagé precies op het westen een zeer oud altaar, het altaar Mifkad, waar het Sanhedrin het oordeel over Jezus voor lastering zou uitgevoerd hebben; hier werd de rode vaars verbrand zodat de tempel door zijn as gezuiverd kon worden. Ziet u het verband met de Messias en de Rode Vaars? Het woord “Mifkad” betekent “nummeren” of “tellen” (en in dit geval betekende dit het tellen van de hoofden van personen die Israëlieten waren, eerstgeborenen, Levieten, of priesters), daarom wordt dit het altaar “van de nummering” genoemd. Deze plaats was ook bekend als het gebied van Golgotha; “Golgotha” betekent schedelplaats. Dit is de plaats waar de mensen genummerd of geteld werden zodat het “Golgotha” genoemd werd omdat het de precies de plaats van kruisiging is.

De Olijfberg is ook waar wordt geloofd, dat Jezus de vijgeboom vervloekte, weende over Jeruzalem en Zijn triomfantelijke intocht op Palmzondag in de stad maakte. Het is de verboden helling met het gezicht op Jeruzalem, waar niemand mocht blijven stilstaan maar dat van oude tijden af een begraafplaats en een plaats van tuinen was geweest. Vele Christenen en Joden worden begraven op de begraafplaats van de Olijfberg in de verwachting dat de Messias daar terugkeert (Zacharia 14:4) ten oordeel. Jezus Christus bad in Gethsémané en Zijn zweet werd als bloeddroppels (Lukas 22:44); Gethsémané betekent oliepers voor olijven; in de tempeldagen werden de olijven geperst eens om de heilige olie en meer dan eens konden zij niet voor de tempel gebruikt worden aangezien de zuiverheid dan zou verminderen. Dit is dit veelbetekenend met het oog op wat met Jezus in de tuin gebeurde; Hij werd ‘geperst’ vanwege de zonden van de mensheid, het zuivere heilige bloed van Christus.

Jezus Christus vervloekte de vijgenboom in de evangeliën, geleerden zijn verbijsterd over de vraag waarom Jezus de vijgenboom vervloekte, en zij komen met allerlei onjuiste uitleggingen; de reden is eenvoudigweg dat traditioneel wordt geloofd dat deze vijgenboom dezelfde is waarvan Adam en Eva vijgenbladeren namen om zich te bedekken vanwege de zonde die zij begaan hadden en Jezus herkende deze boom om deze teneinde vervloeken.

Herinner u dat God Adam in de tuin plaatste. De meeste vertalers zeggen dat hij daar voor de tuin moest zorgen. Het Hebreeuwse woord dat in Genesis 2:15 wordt gebruikt is niet hetzelfde als het woord dat in vers 8 wordt gebruikt en het betekent: het geven van rust en veiligheid en met God in gemeenschap zijn. Dit is wat God wilde: een menselijk gezin dat in gemeenschap met onze Schepper zou zijn. Adam was daar niet enkel om de tuin te verzorgen maar om in gemeenschap met God te zijn. Het oorspronkelijke bepalende element was heiligheid binnen de door God verordende grenzen en bescherming die door de Heer werd aangeboden.

Dit toont ons de betekenis van de Tempelberg. De Moslims, die niet de ware God maar eerder satan aanbidden, die reeds de tempel bezitten en die bereid zijn te doden om het om die redenen te behouden wat ik in het kort heb geïllustreerd. Satan is er op uit dit gebied te verkrijgen, denkend dat hij God op de een of andere manier kan verslaan. Het idee van satan is de troon van de God op de wereld te stelen, net zoals hij dit probeerde in de hemel te doen, maar dit zal niet gebeuren omdat deze plaats bestemd is om de troon van de God op de aarde te worden.

NOOT:
1. Het Landsat programma is het langst lopende satellietfotografieprogramma. De eerste satelliet is gelanceerd in 1972, de laatste satelliet is gelanceerd in 1999. Een collectie van miljoenen satellietfoto’s is vergaard. De satelliet foto’s zijn gearchiveerd in de Verenigde staten en in de lokale ontvangststations van Landsat, die verdeeld zijn over de hele aarde. De satellietfoto’s zijn van groot belang voor onderzoek naar veranderende omstandigheden op de aarde en worden verder ook gebruikt bij regionale planning, onderwijs etc. (WikipediA).

Wordt D.V. vervolgd

© Simon Altaf

Geplaatst in: ,
© Frisse Wateren, FW