Jozua 14:
Vers 8: “Maar mijn broeders die met mij opgetrokken waren, deden het hart van het volk smelten; ikzelf echter volhardde erin de HEERE, mijn God, na te volgen”.
Vers 14: “Daarom werd Hebron voor Kaleb, de zoon van Jefunne, de Keneziet, tot erfelijk bezit tot op deze dag, omdat hij erin volhard had de HEERE, de God van Israël, na te volgen” .
Op de leeftijd van 85 jaar komt Kaleb bij Jozua om hem eraan te herinneren, dat Mozes hem het gebied rond Hebron ten erfdeel had beloofd. Daarbij vallen twee verklaringen van Kaleb op, die op het eerste gezicht heel vreemd lijken.
“… mijn broeders … deden het hart van het volk smelten; ikzelf echter volhardde erin de HEERE, mijn God, na te volgen” (vs. 8). Was dat niet pure hoogmoed? Hoe kun je zoiets van jezelf zeggen? De oplossing ligt al in het volgende vers. God had door Mozes dit exacte oordeel over Kaleb gesproken, en dat maakt Kaleb zich eenvoudig eigen.
God op Zijn Woord nemen, is helemaal niet hoogmoedig. Ook niet wanneer het dingen zijn, die Hij met betrekking tot ons zegt. Als Hij ons heiligen en geliefden noemt, wanneer we zonen van God en kinderen van God genoemd worden, erfgenamen van God en mede-erfgenamen van Christus, wanneer ons eeuwig huis het huis van de Vader is, dan is het niet hoogmoedig wanneer we het op ons toepassen en ons daarin verblijden. Integendeel, het eert onze God.
Even later spreekt Kaleb over de hindernissen die bij het innemen van het land op hem af zouden komen: bergen, reuzen en grote, versterkte steden. En dan zegt hij: “Misschien zal de HEERE met mij zijn, zodat ik hen verdrijf” (Joz. 14:12). Aha, nu begint ook Kaleb te twijfelen.
Verre van dat! Hij drong erop aan dit land voor zichzelf in bezit te nemen, ondanks de grote hindernissen. Met zijn God zou hij tegen een menigte inrennen en over een muur springen. Nee, twijfel had hij niet. Maar hij was voorzichtig ten aanzien van zijn eigen hart. De richting was duidelijk, maar het zou kunnen zijn, dat hij in de afzonderlijke stappen handelde in eigen wil en niet afhankelijk van God bleef.
Zo zien wij vrijmoedigheid van het geloof en geen hoogmoed. En waakzaamheid en geen twijfel. Aan deze 85-jarige willen we een voorbeeld nemen. En we willen op de hoede zijn om te snel een oordeel te vellen, waar bij nader inzien prachtige kenmerken te zien zijn.
Marco Leßman, © Bibelstudium.de
Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW