“Wie heb ik behalve U in de hemel? Naast U vind ik nergens vreugde in op de aarde” (Ps. 73:25).
Deze wereld zit vol ontevreden mensen. Waar je ook heen gaat, overal vind je onvrede. Rijk en arm zijn even ontevreden. De jongeren zuchten over onvervulde ambities en ouderen klagen over teleurgestelde verwachtingen. Prinsen en armen, miljonairs en bedelaars, wijzen en dwazen, de hele wereld echoot met de tonen van de ontevredenen. Sommigen lijken blij en tevreden met hun lot. Als ze ongelovig zijn, leven ze in een soort van “paradijs van de dwazen”. En vroeg of laat zal het verdriet komen.
De armen stellen zich voor dat ze tevreden zouden zijn als ze bezittingen hadden. Maar rijkdom verandert alleen hun ontevredenheid. Een paar jaar geleden pleegde een zeer rijke man zelfmoord. Hij leek alles te hebben wat het menselijk hart begeert. En hij liet een bericht achter waarin hij schreef: “Ik neem mijn leven omdat ik het zat ben te leven, eten, drinken en slapen”. Hij werd ongetwijfeld benijd door velen, maar tevredenheid was hem vreemd. De Schrift zegt: “Het hart kent zijn eigen bitterheid …” (Spr. 14:10). Ik ontmoette ooit een rijke handelaar in South Bend, Indiana, die zei: “Als ik er zeker van was dat de Bijbel waar was en er redding voor mij bestond, zou ik vrolijk al mijn spullen in de St. Jo werpen”. Zijn rijkdom bracht hem geen tevredenheid en voldoening. Er is geen echte tevredenheid buiten Christus.
Het veld van een christen
Ik las over een christen die vaak tegen zijn buren sprak over de redding van hun ziel. Maar ze dachten allemaal dat ze ook zonder God welvarend waren en beeldden zich in dat ze behoorlijk gelukkig en tevreden waren. Op een dag plaatste hij op een mooi groot stuk grond aan de straat een bord: “Ik zal dit veld geven aan degene die echt tevreden is”. Al snel kwam een van zijn meest welgestelde buren naar hem toe. “Oh, wat is dat?”, dacht hij, toen hij stopte en het bord las. “Het veld behoort mij toe”; en hij overlegde verder bij zichzelf: “als er één tevreden man is in dit land, dan ben ik het. Ik heb één van de mooiste boerderijen in de omgeving. Ze is al jaren afbetaald en ik heb nog steeds een fatsoenlijk kussen op de bank. Mijn kinderen leven in de beste omstandigheden en zijn gezond. Ik geniet van de beste gezondheid. Ik ben echt een gelukkig man”. Dus ging hij naar het huis van de christen en eiste het veld op. “Oh, mijn vriend”, zei de christen, “als je tevreden bent, wat wil je dan met mijn veld?” De man besefte zijn fout en gaf toe dat hij toch niet echt tevreden was. Hij moest zijn aanspraak op het veld opgeven.
Alleen (ik durf niet te zeggen: alle) ware christenen weten wat ware tevredenheid is.
[Vertaald uit: Staff and Sceptre – Six Addresses on some of the principal scenes in the life of David]
Online in het Duits sinds 07.05.2012.
Christopher Knapp, © www.bibelstudium.de
Geplaatst in: Bijbel, Christendom
© Frisse Wateren, FW