“laten wij de belijdenis van de hoop onwankelbaar vasthouden (want Hij die beloofd heeft, is getrouw), en laten wij op elkaar acht geven1 tot aanvuring van liefde en goede werken; en laten wij onze eigen bijeenkomst niet verzuimen, zoals sommigen gewoon zijn, maar [elkaar] vermanen en dat zoveel temeer naarmate u de dag ziet naderen” (Hebr. 10:23-25).
De Hebreeërs zagen de dag van het komende oordeel naderen. Die dag was ten eerste de vernietiging van Jeruzalem en het einde van de joodse eredienst in het jaar 70. Gezien de naderende catastrofe moesten ze elkaar aanmoedigen, elkaar bemoedigen en de christelijke bijeenkomsten niet verzuimen respectievelijk opgeven.
Vandaag zien we op een bijzondere wijze de oordelen van de verdrukking naderen (geschreven begin april 2020). Hoe reageren wij daarop? Hoe belangrijk is de christelijke gemeenschap nu voor ons? Wat doen wij om contact te houden met de broeders en zusters door ook gebruik te maken van technische mogelijkheden? Wat doen wij om christelijke bijeenkomsten voor zover het mogelijk is, in stand te houden? Zijn wij erop bedacht, ondanks de beperkingen, geestelijk voedsel op te nemen of ook door te geven?
Wanneer donkere wolken aan de horizon van deze wereld opkomen, hebben we het licht van de christelijke gemeenschap des te meer nodig!
NOOT:
1. Of ‘letten’; hetzelfde woord als ‘beschouwen’ in Hebr. 3:1.
Gerrid Setzer; © www.bibelstudium.de
Online in het Duits sinds 13.04.2020.
Geplaatst in: Christendom, Gemeente
© Frisse Wateren, FW