1 Samuel 25

David en Nabal

Wie had kunnen vermoeden dat de man die zo zachtmoedig reageerde op de onrechtvaardige aanvallen van de koning, nu in zo’n woede zou uitbarsten wanneer een onbeduidende boer hem hardvochtig afwijst! Dat is de mens in zijn wispelturigheid!

Davids mannen hadden de kudden van Nabal beschermd en verwachtten daar nu iets voor terug. Maar Nabal denkt er niet aan om iets weg te geven. Hij is helemaal vervuld van zijn bezittingen (let op hoe vaak vanaf vs. 11 het woord “mijn” voorkomt; dit doet denken aan Luk. 12:18-20).

Als David hiervan hoort, zint hij op wraak. Maar de vrouw van Nabal komt hem tegemoet met rijke levensmiddelen en vraagt David om geen bloedschuld over zich af te roepen (1 Sam. 25:31). David luistert en bedankt haar voor de vermaning. Terecht is gezegd: <<Nooit werd een vermaning beter gegeven en beter ontvangen>> (Matthew Henry).

Dan oordeelt God de goddeloze Nabal: hij sterft. “Zie,” zegt Salomo (en hij gebruikt het woord “zie” slechts eenmaal in het boek Spreuken), “Zie, een rechtvaardige krijgt vergelding op aarde, hoeveel te meer de goddeloze en de zondaar” (Spr. 11:31). En wij christenen worden vermaand in Romeinen 12 vers 17 dat we kwaad niet met kwaad moeten vergelden. Laten we dit onthouden en ons eraan houden!

 

Gerrit Setzer; © www.bibelstudium.de

Online in het Duits sinds 30.11.2009.

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW