De Bijbel –

het woord van de mens of
het Woord van God?

Leidende verzen: 2 Timotheüs 3 vers 16 en 17

“Alle Schrift is door God ingegeven en nuttig om te leren, te weerleggen, te verbeteren en te onderwijzen in [de] gerechtigheid, opdat de mens Gods volkomen1 is, tot alle goed werk ten volle toegerust” (2 Tim. 3:16,17).

Dit jaar zal voor velen van jullie heel anders zijn. Je zit nu op de universiteit en dat kan een traumatische ervaring zijn voor een gelovige student. Weg van familie, vrienden en je eigen thuisgemeente ben je vatbaar voor allerlei problemen. Eén van je meest kwetsbare gebieden is je christelijk geloof. Voor velen van jullie die op een wereldlijke campus zitten, zal het trauma beginnen met een cursus filosofie – of juist religie! De Bijbel zal ongetwijfeld steeds weer genoemd worden in jullie lessen en discussies. Je zult zoveel “nieuws” over de Bijbel horen, dat het lijkt alsof je je hele leven in een beschermd vacuüm hebt gezeten. Je zult zoveel nieuwe vragen over de Bijbel hebben dat je gefrustreerd en verward zult zijn en niet weet waar je moet beginnen. Maar als puntje bij paaltje komt, komt het allemaal neer op deze zeer fundamentele vraag: Wat is de Bijbel? Het klinkt heel onschuldig, maar denk eens na over de diepgaande betekenis van deze vraag voordat je verder leest.

Is de Bijbel slechts een verzameling van de hoogste en edelste menselijke gedachten over God door de geschiedenis heen? Is de Bijbel slechts het resultaat van de oneindige zoektocht van de mens naar het Goddelijke? Is de Bijbel slechts een verslag van verschillende ervaringen van menselijke wezens die het waard zijn om doorgegeven te worden aan de menselijke samenleving tot haar voordeel en behoud? Is de Bijbel slechts een “goed boek”, dat bevat wat mensen hebben gevonden als tijdloos waar en de beste morele waarden om naar te leven? Is de Bijbel slechts een product van menselijk denken in relatie tot de steeds veranderende cultuur en bevat het daarom geen absolute normen? Of is de Bijbel wat het zegt te zijn: het Woord van God?

De essentiële vraag is dan of de Bijbel het woord van de mens over God is of Gods woord aan de mens. Als de Bijbel alleen het woord van de mens over God is, dan kunnen we ervan uitgaan, dat sommige uitspraken waar kunnen zijn, maar dat andere uitspraken “een beetje onjuist” kunnen zijn. Als de Bijbel alleen het woord van de mens over God is, hoe groot en bewonderenswaardig die woorden ook mogen zijn, dan kan het geen echte basis hebben om de autoriteit over mijn leven te zijn. Ik kan de inzichten ervan waarderen. Ik kan ze het bestuderen waard vinden. Ik kan de waarden ervan erkennen. Ik kan haar principes volgen. Maar het heeft nooit gezag over mij! Hoe kan de verzamelde wijsheid van medemensen aanspraak maken op mijn leven en lot? Ik ben de kapitein van mijn eigen schip. Ik heb het laatste woord over mijn eigen leven!

Maar – als de Bijbel het Woord van God voor mensen is, dan hebben we een heel andere situatie. Als de Bijbel het Woord van God voor de mens is, dan kan de mens niet willekeurig beslissen wat waar is in de Bijbel en wat “een menselijke fout of misrekening” is. God is niet de auteur van leugens, onwaarheid of verwarring. Als de Bijbel Gods Woord voor de mens is, dan kan de mens niet willekeurig kiezen welke waarden en vereisten in de Bijbel gezaghebbend zijn voor vandaag en wat kan worden afgedaan als “culturele aanhangsels”. God schroeft Zijn normen en waarden niet terug of verandert ze niet om aan de grillen van de samenleving te voldoen. En tot slot, als de Bijbel inderdaad het Woord van God aan de mens is, zoals het zegt te zijn, dan heeft het de basis om de autoriteit over mijn leven te zijn. God is mijn Schepper en Hij heeft gesproken en Hij heeft het laatste woord.

Pretendeert de bijbel echt het Woord van God voor mensen te zijn? Ja, dat doet het zonder twijfel! De Bijbel staat vol met uitspraken als “Zo zegt de Heer” en “Dit is het Woord van de Heer.” De hele strekking van de Schrift is, dat God tot mensen spreekt – niet dat mensen over God spreken. De profeten van het Oude Testament en de apostelen van het Nieuwe Testament waren er volledig van overtuigd, dat ze niet alleen woorden over God schreven, maar dat ze door te schrijven Gods Woorden aan mensen doorgaven. De constante claim van de Bijbel om het Woord van God aan de mensen te zijn, staat centraal in 2 Timotheüs 3 vers 16 en 17: “Alle Schrift is door God uitgademd” wordt ook vertaald als “Alle Schrift is door God ingegeven,” of “Alle Schrift is door God ingegeven.” De uitdrukking “door God uitgeademd” geeft ons het juiste inzicht in wat inspiratie eigenlijk is. Inspiratie betekent niet dat mensen woorden over God hebben ingeademd, maar dat God woorden heeft uitgeademd tot mensen. Met andere woorden, de bron van de Schrift zijn niet de gedachten van mensen, maar de mond van God. Dit is wat onze Heer voor ogen had toen Hij zei: “Niet van brood alleen zal de mens leven, maar van alle woord dat door de mond van God uitgaat” (Matth. 4:4). De Heer Jezus beschouwde de geschreven Schriftteksten als woorden die absoluut gezag hebben omdat ze door God zijn uitgeademd. Merk op hoe Jezus de geschriften van Mozes gelijkstelt aan de woorden van God in Markus 7 vers 9-13. Zouden wij een mindere kijk op de Schrift moeten hebben dan onze Heer had?

Bovendien is de Bijbel niet geïnspireerd omdat mensen over God schreven in “momenten van inspiratie,” zoals we zouden zeggen van dichters, muzikanten of kunstenaars. En de Bijbel is niet geïnspireerd omdat het mensen energie geeft of “inspireert”, zoals we zouden zeggen van emoties die ontstaan door een glorieuze zonsondergang of het uitzicht vanaf een bergtop. Nee! De Bijbel is geïnspireerd omdat het de “door God geopenbaarde” Woorden van God aan mensen zijn.

Maar de Bijbel klinkt zo menselijk! Natuurlijk is dat zo! God koos menselijke taal en menselijke beelden om met mensen te communiceren. Hoe had Hij het anders kunnen doen? Maar veranderde de mensen die de woorden schreven daardoor niet in mechanische robots die gedicteerd werden? Helemaal niet! God gebruikte de eigen persoonlijkheden en schrijfstijlen van de menselijke schrijvers als communicatiemiddel. Maar als de soevereine God en Heer van alle heren, controleerde, observeerde en bewaakte Hij natuurlijk de woorden die op het perkament neerkwamen. Daarom bevat de Bijbel geen fouten – zelfs niet op het gebied van historische data en cijfers. Wat een verschil tussen de Bijbel en andere geschriften uit dezelfde periode! Zelfs een kort onderzoek zal onthullen hoeveel groteske, mythologische en absurde informatie deze ongeïnspireerde geschriften bevatten.

“ Oké,” zegt iemand nu, “dus de Bijbel beweert het Woord van God te zijn en lijkt een behoorlijk goed getuigenis te geven, maar wie kan zeggen of het echt zo is of niet? Ik ga me er niet aan onderwerpen totdat ik een persoon vind die een echte autoriteit is op het gebied van de Bijbel, en dan zal ik het advies van die persoon opvolgen.” Sorry! De hoogste autoriteit heeft altijd het laatste woord. Als de Bijbel echt is wat hij beweert te zijn, dan kunnen we een hogere autoriteit niet om advies vragen. Om consequent te zijn, moeten we de Bijbel voor zichzelf laten spreken – en niet de moderne mens (hoe spiritueel hij ook is) vragen om de uiteindelijke beslissing over de Bijbel te nemen. “Dr. Bijbel” moet het laatste woord hebben over ‘Dr. Geleerde,’ anders zijn we niet logisch bezig. En als we niet bereid zijn om te accepteren, dat de Bijbel het Woord van God aan de mens is, laten we dan niet inconsequent zijn en de Bijbel het laatste woord geven over iets anders. Als de Bijbel geen autoriteit is over wat het over zichzelf zegt, hoe kan het dan een autoriteit zijn op welk gebied dan ook?

Omdat de Bijbel het Woord van God aan mensen is, is de leerstellige en morele inhoud niet verouderd. Het zijn niet alleen de woorden van de één tegen de woorden van de ander. God heeft tot ons gesproken en ons Zijn gedachten over deze aangelegenheden gegeven. We kunnen de Bijbel benaderen en lezen alsof God rechtstreeks tot ons spreekt en alsof we de woorden rechtstreeks uit Zijn eigen mond horen. Dit geldt voor de hele Bijbel (2 Tim. 3:16). Het is waar, dat een juiste vertaling hier ook een rol speelt, en dat is ook belangrijk. Maar het accepteren van de Bijbel als het Woord van God aan mensen is de eerste stap. Dan krijgt de Bijbel autoriteit in ons leven. We onderwerpen ons eraan. We gehoorzamen hem. We vertrouwen op de woorden van God in alle belangrijke zaken. We leren, dat de Bijbel het laatste woord heeft.

 

 

David Roderick Reid; © www.soundwords.de

Online in het Duits sinds: 04.08.2008; geactualiseerd: 25.10.2019

Originele ltitel: “The Last Word” 

Bron: www.growingchristians.org

Geplaatst in: Actueel, Christendom
© Frisse Wateren, FW