“Door [het] geloof werd Henoch weggenomen, opdat hij de dood niet zag, en hij werd niet gevonden, omdat God hem had weggenomen; want vóór zijn wegneming heeft hij het getuigenis verkregen dat hij God behaagd had”.
De wandel van Henoch in geloof met God!
Henoch had zes voorvaderen die zeer oud werden. Evenwel stierven allen als getuigenis voor Gods waarheid en gerechtigheid als bewijs daarvoor dat de belofte van de slang een leugen was. God had gezegd: “op de dag dat u daarvan eet, zult u zeker sterven” (Gen. 2:17). De slang sprak tot de vrouw: “U zult zeker niet sterven” (Gen. 3:4). Satan is de leugenaar vanaf het begin. Henoch was de ‘zevende vanaf Adam’ en het wonderbaarlijke is, dat de dood over de ‘zevende’ niet kon triomferen. Wat hem betreft trad God tussenbeide en stelde hem tot een teken van Zijn overwinning over de macht van de dood.
Henoch stierf niet, hij werd opgenomen. En waardoor? Door geloof! Henoch leefde in geloof aan zijn opname en wandelde met God. Deze wandel getuigde ervan dat hij niet met de wereld maar met God verbonden was. Zo heeft hij het getuigenis gehad dat hij God behaagde. Tenslotte werd hij weggenomen om nu volledig los van deze wereld te zijn. Men krijgt sterk de indruk alsof God oordeelde: ‘Ik zie dat hij niet zonder Mij kan leven, Ik moet hem tot Mij nemen’. Gelukkige Henoch!
Henoch is ook een beeld van de gemeente. Zoals Henoch vóór de zondvloed weggenomen werd, zo zal ook de bruids-gemeente vóór de oordelen die over de aarde komen, opgenomen worden. Mochten wij dan ook allen levend in het geloof bevonden worden!
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW