16 jaar geleden

Hábakuk 3:18

Wat een wonderbaar bewustzijn van de genade neemt bezit van elke verloste: eens in de boeien van de zonden gebonden, nu vrijgemaakt door het verzoeningswerk van onze Heer Jezus! Het was God niet te veel om Zijn eigen Zoon voor ons aan het kruis te offeren, opdat wij vrijgemaakt zouden worden. Kan de gedachte daaraan ons ooit onverschillig laten? Ontwaakt in ons nu niet de wens de Heer en onze God en Vader eeuwig te danken, Hem te loven, ons bovenmate in Hem te verheugen en Hem ons leven te wijden?

Maar wat voor een beeld geeft een christen die nog steeds aan zijn verleden ‘kleeft’, die, hoewel hij vrijgemaakt en verlost is, vanwege zijn vroegere zondenlast nog steeds bezwaard zucht? Ach vriend, de Heer Jezus heeft u volledig vrijgemaakt. Wees gelukkig en verheug u in uw verlossing. Waarom elke dag nog aan het vroegere denken dat de Heer allang in orde heeft gemaakt? Deze zonden zijn weggedaan; waarom wilt u zichzelf daar steeds weer mee plagen? Laat u zeggen dat u God zo niet dienen kan: beangstigd en afgetobd. U bent een nieuw leven met de Heer begonnen, geloof dus Zijn Woord: “Zo ver het oosten is van het westen, zo ver doet Hij onze overtredingen van ons” (Psalm 103:12) en: “Hun zonden en wetteloosheden zal ik geenszins meer gedenken” (Hebreeën 10:17).

Dan zullen ook de ongelovige medemensen in u een blijde getuige van de oneindige liefde en genade zien die u mocht ervaren en nog dagelijks ervaart. Misschien is er iemand onder hen die zegt: ‘Wat een gelukkige Christen is dat, zo wil ik ook worden’!