Geslachtsgemeenschap alleen in het huwelijk? (2)

Ook in onze dagen zijn er jongeren die zich duidelijk distantiëren van de huidige tendens en mode om voor het huwelijk seks te bedrijven. Gelukkig is de Bijbel, het Woord van God, geen geheimzinnig boek en staat open voor een ieder die oprecht naar de gedachten van God zoekt, ook wat de meest intieme dingen betreft die God “in” (en niet “buiten”) het huwelijk gegeven heeft. De vraag “Hoe denkt God hierover?” is dus van veel groter belang dan de vraag “Zijn wij nog wel bij de tijd?”.

Wachten op de Heer

De vorige keer hebben we het gehad over “Hoe bereid je je nu voor op het huwelijk?”. Daar wil ik nog iets meer over zeggen. Het is vooral voor sommige jongeren die de Heer kennen, soms moeilijk om te wachten op “de tijd van de Heer”. Nu is er in het Nederlands een prachtig spreekwoord dat luidt: “Geduld is een schone zaak”. De Bijbel zegt: “Ik verwacht de HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord. Mijn ziel [wacht] op de HEERE, meer dan de wachters op de morgen; de wachters op de morgen. Israël hope op de HEERE; want bij de HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing” (Psalm 130:5-7). Er staat eigenlijk: Ik wacht op de HEERE. Wachten en verwachten ligt dus heel dicht bij elkaar hier, liggen als het ware in elkaars verlengde. Als ik het van de Heere verwacht, kan ik ook wachten. Bij het wachten en verwachten hoort ook hoop. Hoe het ook komt, zoals Hij het werkt is het goed! Als ik me zó opstel, is er een gegronde hoop. Ook Psalm 130 spreekt over hoop, en ook over goedertierenheid van de Heere. Ja, Hij is goedertieren. Hij zal het goed maken met ons, met jou en mij. Vaak loopt het anders dan we dachten; maar … als we ons aan Hem overgeven en alles aan Hem overlaten, zullen we zeker gaan zien, dat Zijn wil altijd de beste is. Dat geeft vrede in je hart.

Oefening in het wachten

Nu een praktijkvoorbeeld van het wachten.

Ik weet dat er jonge Christenen zijn die een jonge vrouw ten huwelijk vragen op ongeveer de volgende manier:

“Lieve ……….., de Heer heeft mij duidelijk gemaakt dat jij mijn vrouw zult zijn. Wanneer kunnen we elkaar ontmoeten en wanneer zullen wij trouwen. Ik had gedacht om over een maand te gaan trouwen. Jij zult daar ongetwijfeld geen bezwaar tegen hebben, want de Heer heeft ons voor elkaar bestemd”.

Het meisje voelt zich nu wel verplicht om ‘ja’ te zeggen om zich zo aan zijn leiding over te geven. De Heer wil het immers, zo zei immers ……. het!

Hiervoor wil ik ernstig waarschuwen. Als jij, jonge zuster, zó het huwelijk ‘instapt’, mis je de ernstige maar noodzakelijke “oefening met de Heer” om Zijn goedkeuring. Deze goedkeuring moet jij persoonlijk ontvangen, dat kan niet iemand anders voor jou doen! Het is jouw leven, dus jouw verantwoordelijkheid. Hoe mooi en vroom de woorden van deze (lieve en sympathieke) jongeman ook mogen klinken, ook jij hebt een persoonlijke verantwoordelijkheid naar de Heer toe wat je doet in je leven, hetzij goed, het zij kwaad (zie 2 Korinthe 5:9-10).

Ook zou ik die jongeman enkele dingen willen vragen: Ten eerste: Heb jij dit wel eerst aan de Heer voorgelegd? Ten tweede: Waarom leg jij zo’n grote druk op haar? Ten derde: Heb je geen tijd om op haar te wachten? Als zij voor jou bestemd is door de Heer, geloof dan ook dat de Heer haar aan jou geeft op Zijn tijd! Daarom heb ik aan het begin gewezen op het Bijbelse principe dat elk kind van God moet kenmerken: “Wachten op de Heer!” Dat geldt zeker ook in een jachtige tijd als vandaag. Ongeduld is van het vlees en verraad dat je geen zelfbeheersing hebt (zie Galaten 5:22). Geduld is een eigenschap die je juist in het huwelijk ook zo nodig hebt. Het is zeer leerzaam om nog eens even aan Jakob te denken. Kijk maar eens na hoe lang hij op zijn ‘geliefde’ heeft moeten wachten. Forceer vooral geen beslissing bij het meisje! Geef haar de tijd, die zij nodig heeft.

Beste jonge vriend, mocht het toch zo zijn dat het meisje van jouw dromen niet op jou haar keus laat vallen – ondanks jouw stellige overtuiging dat het de wil van de Heer is – neem dat dan ook aan uit de hand van de Heer. Hij zal je er nooit alleen mee laten zitten. Ook Hij weet van haar keus. Vooral: God doet alle dingen meewerken ten goede voor hen die God liefhebben (zie Romeinen 8:29). Dit is ook een Bijbels principe dat ongekende rust en vrede geeft in je hart, zelfs als het anders loopt dan dat jij had verwacht.

Gelukkig zijn er ook nog jonge Christenvrouwen die toch ook graag eerst van de Heer een antwoord willen hebben en dit vervolgens ook aan de Heer vragen. Daar is echter in de meeste gevallen wel tijd voor nodig. Dat doe je niet even in een ‘schietgebedje’. Het is dan ook heel wijs van deze zuster dat zij de jongeman kenbaar maakt, dat zij eerst een bevestiging van de Heer over deze zo zeer belangrijke aangelegenheid wil hebben en hem van haar kant te verzoeken om haar de tijd te gunnen om dit met de Heer te bespreken. Verder wil zij dit ook graag aan haar ouders (of wanneer zij die niet heeft aan iemand die zij vertrouwt) voorleggen om hen raad te vragen en te vragen om met haar daarover de Heer te vragen.

Dit mede omdat zij zich ervan bewust is, dat ook zij bij haar huwelijk haar vader en moeder zal verlaten en een nieuw ‘verbond’ zal binnentreden, het huwelijksverbond. Daar zal zij met haar man een verbond vormen, met hem één vlees zijn, zoals we de vorige keer gezien hebben. Zij weet dat ook haar vader en moeder hierbij betrokken zijn, ook al is het natuurlijk wel háár huwelijk. Zij beseft echter dat het van het grootste belang is, dat de liefdeband met haar ouders ook in de toekomst bewaard zal blijven, en zij wil vervolgens ook haar ouders laten delen in haar geluk. Ook zal zij van haar ouders vele goede raadgevingen willen ontvangen. Dat heeft zij zeker ook wel nodig, ook al ziet dit niet elke maagd. Toch doet zij er wel goed aan, denk ik, om haar toekomstige echtgenoot ook in alle dingen te betrekken en met hem over haar vragen te spreken, zodat ook hij de kans krijgt daarover samen met haar na te denken en zo zijn zorg aan haar kan wijden. Dat wil hij ook graag want hij heeft haar lief!

Als het antwoord aan de jongeman ‘nee’ moet luiden, aarzel niet om dan ook ‘nee’ te zeggen. Als je het niet weet, zeg hem dat dan ook eerlijk en vraag hem te wachten! Dit maakt vaak heel wat dingen duidelijk. Ook voorkomt dat het nemen van een verkeerde beslissing, hetgeen natuurlijk van het grootste belang is voor beiden.

Het geduld en de afhankelijkheid van de jongeman ten opzichte van de Heer wordt zo ook op een gezonde manier op de proef gesteld. Maar als het antwoord ‘ja’ mag luiden, dan ben ik ervan overtuigd dat je dit hem snel zult laten weten, immers wat is er mooier dan dit? Laat hem dan ook niet onnodig hierop wachten.

Tot zover mijn enkele opmerkingen over de voorbereiding voor het huwelijk.

Kinderen of niet …

We hebben de vorige keer ook gezien dat geslachtsgemeenschap niet voor het huwelijk plaats vindt, maar in het huwelijk.

We weten dat het naar de gedachten van de Heer is dat de voortplanting van de mens plaats vindt door middel van de geslachtsgemeenschap van man en een vrouw binnen het huwelijk.

We lezen: “En Adam bekende1 Heva2, zijn vrouw, en zij werd zwanger, en baarde Kain, en zeide: Ik heb een man van de HEERE verkregen! En zij voer voort te baren zijn broeder Habel3 …” (Genesis 4:1-2). Het huwelijk is een instelling van God (Genesis 2:24) hetgeen door de Heer Jezus Zelf bevestigd werd in Mattheüs 19:4-5. Dit wil ik hier nog eens extra benadrukken: het is een instelling van God. Wat God instelt is goed. We mogen ook wel eens naast alle ellende die uit huwelijken zijn voortgekomen en helaas nog voortkomen vanwege de zonde, ook wel eens wijzen op het ongekende en heerlijke geluk dat er besloten ligt in het huwelijk waar echte liefde heerst en woont. “Loof de Heere mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden”, zo leert ons de psalmist in Psalm 103. Dat is ook van toepassing op het huwelijk. Laten we de Heer danken voor onze vrouwen en mannen, voor onze echtgenoot en echtgenote. Doen we dit nog wel? Of is dat helemaal over? Reeds onder hen die God niet kennen maar die toch een goed huwelijk hebben, wordt dit geluk gekend. Voor de gelovige, die God kent en Hem toebehoort, ligt er nog een extra dimensie in. Een Christelijk huwelijk is dan ook drie-dimensionaal. Bij hen is zeker van toepassing: “Ook, indien twee te zamen liggen, zo hebben zij warmte; maar hoe zou een [alleen] warm worden? En indien iemand de een mocht overweldigen, zo zullen de twee tegen hem bestaan; en een drievoudig snoer wordt niet haast gebroken” (Prediker 4:11-12). Om zo te zeggen: God vult die twee-eenheid aan tot een drie-eenheid. Dat geeft die extra dimensie. Dat we als kinderen van God dit toch meer mochten verstaan en beseffen!

Wordt D.V. vervolgd.

Geplaatst in: Huwelijk
© Frisse Wateren, FW