Gedenk te sterven …

“Memento mori” (gedenk te sterven) of “carpe diem” (pluk de dag).

Het is helemaal niet verkeerd als we een keus zouden moeten maken tussen ‘memento mori’ of ‘carpe diem’, dat we dan kiezen voor ‘memento mori.’1 Tenminste als we deze ‘leus’ even letterlijk opvatten. Want ook Gods Woord spoort ons immers tot het volgende aan: “… Zo zegt de HEERE: Regel de zaken van uw huis, want u zult sterven en niet leven” (Jes. 38:1). Bereid je voor! Hebben wij dit al gedaan? Het begint met je leven over te geven aan de Heer Jezus Christus, zodat je kunt zeggen met de apostel Paulus: “Te leven is voor mij Christus en te sterven is winst” (Fil. 1:21).

Memento mori wil ik nu eens als volgt toepassen.

Als ‘memento mori’ ons ‘levensmotto’ is, zal het ons ook gelukken om ons voor te bereiden op dag van ons ‘heengaan.’ Misschien is dat ontslapen, maar het is zeker niet onmogelijk dat we opgenomen worden de Heer tegemoet in de lucht (1 Thess. 4:13-16). In beide kunnen we ons verblijden, hoewel het ontslapen mogelijk wel verbonden is met het afscheid nemen van geliefden. Zijn wij al zover, dat we dit aardse leven kunnen loslaten en uitzien naar ons verblijf bij en met Hem?

“En evenzeer als het de mensen beschikt is éénmaal te sterven en daarna het oordeel” (Hebr. 9:27). Laten we hier even bij stilstaan. Allereerst hoe ernstig is deze absolute waarheid. Veel mensen denken niet na over het sterven en wat daarna komt, ja willen dat ook niet omdat ze bang zijn en ontwijken deze gedachten … Dit vers laat ons echter duidelijk zien, dat het zeker is dat er een oordeel komen zal. Maar gelukkig, om jezelf tegen dit oordeel beschermen is heel eenvoudig. Je moet vluchten naar God, de Rechter. Ga met heel je leven, je zonden in geloof naar Hem en vraag Hem om genade en vergeving in de Naam van de Heer Jezus. Wie dit oprecht doet, zal niet geoordeeld worden. “Wie in de Zoon gelooft, wordt niet geoordeeld” (Joh. 3:18). We zullen dan ervaren wat we vinden in Johannes 1 vers 12: “Maar allen die Hem hebben aangenomen, hun gaf Hij [het] recht kinderen van God te worden.” Als we de Heer Jezus Christus hebben aangenomen als onze Heiland en Heer, zijn we een kind van God.

Echter als wij als kinderen van God het motto ‘carpe diem’ als richtsnoer hebben, hebben we de wereld meer lief dan Hem Die ons aan het hart van de Vader bracht. Maar “vriendschap jegens de wereld is vijandschap jegens God” (Jak. 4:4). Dát willen we toch niet? Laten we nooit vergeten, dat toen wij tot geloof kwamen, wij sindsdien het eigendom zijn van onze Heer en Heiland, Jezus Christus.

Misschien ben je nog jong als je dit leest, en denk je dat dit voorlopig voor jou nog niet aan de orde is. Maar vergis je niet, beste vriend en vriendin. Óók als je nog jong bent, kun je sterven. Dat gebeurt echt, kijk maar eens goed om je heen. Hoe belangrijk is het dan, dat je weet een kind van God te zijn, tot het volk van God behoort, “uit deze wereld geroepen en overgebracht in Zijn wonderbaar licht” (zie 1 Petr. 2:9). Daar heb ik nu geen zin in om daar nu al aan te denken. Is dat nu jouw reactie? Dan wijs ik je op het volgende:

Maar ook voor ouderen is het van groot belang dat je “bereid” bent om te sterven/ontslapen. “Regel uw zaken,” welke die ook mogen zijn. Vraag daarbij de hulp van de Heer en Hij zal u ook daarin gedenken en bemoedigen. Hizkia had nog een taak en er werden door de Heer hem nog 15 jaren toegevoegd aan zijn leven. Als we zijn geschiedenis verder volgen zien we echter wel, dat ook hij nog veel lessen moest leren. Wij weten niet of ons nog jaren toegevoegd zullen worden door de Heer. Maar wij weten ook als kinderen van God: “Mijn tijden zijn in Uw hand …” (Ps. 34:16). Laten we dat dan ook nooit vergeten en ons hele leven aan Hem toewijden, ondertussen uitziend naar Zijn spoedige wederkomst en in overgave aan Hem het volgende lied in de praktijk brengen én zingen!

Ja, is het u, jou en mij ook goed wat God ons in ons leven beschikt? “Maar wij weten dat hun die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, hun die naar Zijn voornemen zijn geroepen” (Rom. 8:28). Weten wij dat ook? Of twijfelen we aan God en aan Zijn bedoelingen met ons? Lees, overweeg, en geloof dan ook het volgende: “Hoe zal Hij die zelfs zijn eigen Zoon niet heeft gespaard, maar Hem voor ons allen overgegeven heeft, ons met Hem ook niet alle dingen schenken?” (Rom. 8:32). Dan daalt er rust en vrede in ons hart en ervaren wij Zijn troost, ook in ons stervensuur/minuut/seconde.

© Frisse Wateren

Geplaatst in: Christendom, Evangelie
© Frisse Wateren, FW