Lukas 7 vers 44-46:
“En terwijl Hij zich omkeerde naar de vrouw, zei Hij tot Simon: Ziet u deze vrouw? Ik ben uw huis gekomen; water voor [Mijn] voeten hebt u Mij niet gegeven, maar zij heeft Mijn voeten met haar tranen nat gemaakt en met haar haren afgedroogd. Een kus hebt u Mij niet gegeven, maar zij heeft vanaf Ik binnengekomen ben niet opgehouden Mijn voeten innig te kussen. Met olie hebt u Mijn hoofd niet gezalfd, maar zij heeft Mijn voeten met balsem gezalfd.”
De gewoonte van gastvrijheid (deel 21)
De Heer Jezus had een uitnodiging aangenomen om bij Simon de Farizeeër thuis te komen eten. In dit verhaal zien we het verschil tussen gastvrijheid en vermaak. Simon was ongetwijfeld geboeid door de leer van de Heer Jezus en stelde zijn huis voor Hem open.
Het was gebruikelijk, dat buitenstaanders of hulpbehoevenden zich ophielden buiten plaatsen waar diners of bijeenkomsten plaatsvonden. Vaak wachtten ze buiten in de hoop eten te krijgen of gewoon een kijkje te nemen bij een belangrijk persoon. Dit verklaart waarom deze vrouw toegang heeft tot Simons huis. De farizeeër noemt haar een zondares (vs. 39). Maar als ze binnenkomt, komt ze binnen als een berouwvolle vrouw (vs. 36-38). Ze gaf toe dat ze een zondares was, als we de evangeliën vergelijken, zien we dat de Heer Jezus net de uitnodiging had gegeven: “Komt tot Mij, allen die arbeiden en zwaar beladen zijn, en Ik zal u rust geven” (Matth. 11:28) en zij gaat daarop in.
Toen Simon deze vrouw zag, die wenend achter Zijn Jezus voeten stond; Zijn voeten waste met haar tranen en ze afveegde met het haar van haar hoofd; en Zijn voeten kuste en ze zalfde met de welriekende olie, had hij geen rust meer in zijn eigen ziel. Hij wordt een kritische gastheer in plaats van een zorgzame gastheer. Gastvrijheid houdt zich bezig met hoe het er voor anderen uitziet. Gastvrijheid gaat over de gast zelf. Simon schaamde zich voor zichzelf en zijn gast. Als de Heer Jezus de profeet was die men zei, dat hij was dan “zou Hij wel weten wie en wat voor een vrouw het is die Hem aanraakt, want zij is een zondares.” En tenslotte zou een rechtvaardige Farizeeër of een geleerde profeet met een zondige vrouw eten?
Maar wat Simon zich niet realiseerde is, dat de Heer Jezus niet alleen wist wie deze vrouw was, maar dat Hij ook het hart van Simons kende! Simon was blind voor zijn eigen noden. Simon zag de mensen zoals een religieuze farizeeër ze zag en niet zoals een vergevende Heiland ze ziet. Dit is het verschil tussen vermaak en gastvrijheid.
Gastvrijheid ziet de mensen zoals de Heer hen ziet en probeert in hun noden te voorzien. Gastvrijheid oordeelt niet, maar heeft lief zoals Hij liefheeft!
Tim Hadley Sr.
Geplaatst in: Christendom, Zonde
© Frisse Wateren, FW