“Wat de broederliefde betreft, weest hartelijk voor elkaar; gaat elkaar voor in eerbetoon; weest niet traag in de ijver; weest vurig van geest; dient de Heer1. Verblijd u in de hoop; weest geduldig in de verdrukking; volhardt in het gebed. Deelt mee voor de behoeften van de heiligen; legt u toe op de gastvrijheid” (Rom. 12:10-13)

De gewoonte van gastvrijheid (deel 1)

In deze verzen somt Paulus een reeks verantwoordelijkheden op die elke gelovige tegenover de andere zou moeten tonen. Aan het eind van deze lijst staat er één die vaak over het hoofd wordt gezien, namelijk het tonen van gastvrijheid.

Merriam Webster’s Dictionary definieert gastvrijheid als, “genereuze en vriendelijke behandeling van bezoekers en gasten of gastvrije behandeling.” Dictionary.com gaat verder en definieert het als “de vriendelijke en ruimhartige ontvangst en het vermaak van gasten, bezoekers of vreemdelingen.” Het woord “gastvrijheid” komt zes keer2 voor in het Nieuwe Testament. Omdat het minder vaak voorkomt dan veel andere woorden zoals geloof, liefde, hoop en heiligheid wordt het vaak verwaarloosd. Het woord komt misschien maar zes keer voor in het Nieuwe Testament, maar het principe van gastvrijheid is verweven in zowel het Oude als het Nieuwe Testament. Het wordt zowel geboden als geprezen in de hele Schrift. In het Nieuwe Testament is het woord zelf afkomstig van twee Griekse woorden, philo dat liefde betekent en xenia dat vreemdelingen betekent. Gastvrijheid is de liefde voor vreemdelingen. Het is een uiting van sterke genegenheid voor anderen.

Jaren geleden, woonde ik in Minneapolis met drie andere jonge mannen die student waren. We waren allemaal weg van huis, worstelden om rond te komen en aten vaak niet goed. In de plaatselijke gemeente was er een lieve zuster die elke woensdagavond vóór de gebeds- en bijbelstudie-bijeenkomsten alle alleenstaanden bij haar thuis ontving. We genoten dan van een heerlijke thuis gekookte maaltijd, de liefdevolle gemeenschap van een open huis en een open hart!

Toen plantte de Heer het zaadje van het belang van gastvrijheid in mijn geest. Ik begon in te zien hoe belangrijk het is om “gastvrij te zijn.” Deze uitdrukking betekent eigenlijk: de liefde voor vreemdelingen nastreven. Er zijn veel dingen die we in het leven kunnen nastreven, maar hoeveel daarvan kunnen een blijvende invloed hebben op het leven van iemand anders en zelfs op het praktische functioneren van een plaatselijke gemeente? 

 

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW