Draagt elkaars lasten, en zo zult u de wet van Christus vervullen.
Op het kerkhof staan veel statige sparrenbomen. Hoewel zo mooi en sterk ze er ook uitzien, haar hout is toch niet geschikt voor bouwdoeleinden. Bij het onderzoek van gevelde bomen die aan houtzagerijen verkocht moeten worden, is het oordeel meestal: ‘geen draagvermogen’. En wat is de oorzaak dat zij het niet zijn? De grond van de bomen is voor de spar te weelderig.
Helaas lijken verscheidene christenen op deze bomen. Ook zij bezitten geen draagvermogen; het gaat hen te veel naar hun wens en wil, ze besteden erg veel zorg en liefde aan zichzelf, maar voor het lijden en omstandigheden van anderen hebben zij geen begrip. Zij zijn niet draagkrachtig, meestal zijn ze eerder wereldgelijkvormig te noemen. Ze kunnen daarom de lasten van anderen ook niet dragen.
Zij kunnen ook niet vergeven en niet het boze met het goede overwinnen. Dragen kunnen ze niet, maar klagen des te meer en overal willen ze graag geëerd en gedragen worden. De beloften uit Gods Woord willen ze wel graag hebben, maar geen zelfverloochening oefenen. Hoe arm en betreurenswaardig zijn toch zulke christenen, hoe weinig praktisch christendom wordt er bij hen gevonden. Onze tijd roept om ‘lastdragers’, laten we dat niet vergeten. Helaas is voor de meesten de bodem ook te weelderig, zodat alle wensen van het hart vervuld worden; hoe meer dat het geval is, des te groter worden de eigen wensen, en er blijft geen ruimte meer over voor anderen.
Hoe is het met ons vandaag? Zullen we dan nu eens die broeder of zuster opzoeken? En zou een financieel offer mijn broeder uit de nood kunnen helpen? Zullen we Hem Die alles voor ons (ver)droeg navolgen?
Geplaatst in: Overdenking bijbeltekst
© Frisse Wateren, FW