“Als wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van al onze ongerechtigheid” (1 Joh. 1:9).
“Deze dingen heb ik u geschreven, opdat u weet dat u eeuwig leven hebt, u die in de naam van de Zoon van God gelooft” (1 Joh. 5:13).
Kunnen christenen nu al zeker zijn dat God hun schuld vergeven heeft en dat zij eeuwig leven hebben?
Het Woord van God beantwoordt deze vraag met een duidelijk en definitief “ja!” God wil dat Zijn kinderen hun leven in zekerheid leiden en zich verblijden in hun eeuwige behoudenis (redding). De apostel Johannes schreef zijn eerste brief zo “opdat u weet dat u eeuwig leven hebt”. En hij liet niet na de noodzakelijke voorwaarden daarvoor te verklaren: dat we onze zonden voor God belijden en geloven in Jezus Christus, de Zoon van God.
Nu is het in geen geval een onbekende zaak voor christenen die oprecht bekeerd zijn van hun leven van eigen wil en de schuld van hun leven beleden hebben aan Hem om nog steeds onzeker en ongelukkig te zijn.Zij geloven werkelijk dat Jezus Christus de Zoon van God is en de Redder is die door God gezonden is. Zij geloven ook dat Zijn zoenoffer door God aangenomen is en dat God zonden vergeeft op grond van Zijn offer. Toch ontbreekt hun de moed te zeggen: “Christus stierf ook voor mijn zonden”. Zij durven de belofte van God persoonlijk voor henzelf niet aan te nemen.
Geloof, zekerheid en gevoel
De oorzaak van hun twijfel is dat zij niet voelen dat zij gered zijn. Wel, met betrekking tot ons geloof moeten we niet geleid worden door ons gevoel maar door de beloften van God, door Zijn Woord dat onaantastbaar is.
“En zij zullen van het bloed nemen en het aan de beide deurposten strijken en aan de bovendorpel, aan de huizen waarin zij het eten zullen” (Ex. 12:7)*.
“En het bloed zal u tot een teken zijn aan de huizen waarin u verblijft. Als Ik het bloed zie, zal Ik u voorbijgaan en er zal geen plaag onder u zijn die verderf teweegbrengt, als Ik het land Egypte zal treffen” (Ex. 12:13).
Toen God Israël bevrijdde uit de slavernij van Egypte, gebruikte Hij tien plagen voor het land, voordat farao het volk toestond te vertrekken. In de laatste plaag dat Egypte sloeg stonden de Israëlieten onder de bescherming van het bloed. In overeenstemming met de opdrachten van God hadden de gezinnen een lam geslacht en het bloed ervan op de deurposten en de dorpels gestreken. God had hen beloofd dat zij gespaard zouden blijven voor Zijn straf.
Deze gebeurtenis illustreert treffend de zekerheid van het geloof voor de christenen vandaag. Het paaslam met het bloed is een type van Jezus Christus en Zijn verzoeningsdood (1 Kor. 5:7).
Alle Israëlieten die God trouw gehoorzaamden door het doden van het paaslam en het bloed ervan aan hun deuren streken als een teken waren volkomen veilig. Het oordeel ging aan hen voorbij. Het was geen kwestie van wat de Israëlieten in die nacht in hun harten voelden. Het hing enkel af van het feit dat God Zelf het teken van het bloed aan hun huizen zag.
Het is vandaag niet anders. Als iemand God gehoorzaamt door zijn zonden oprecht en eerlijk voor God te belijden en gelooft in Christus, de Zoon van God, dan ziet God hem onder de bescherming van het bloed van Jezus en het oordeel komt niet over hem.
“… daar u weet dat u niet door vergankelijke dingen, zilver of goud, verlost bent van uw onvruchtbare, door de vaderen overgeleverde wandel, maar door kostbaar bloed, als van een vlekkeloos en onbesmet lam, [het bloed] van Christus” (1 Petrus 1:18,19).
Verschillende gevoelens
We hebben dus enkele details gezien van de paasnacht voor de uittocht uit Egypte van het volk Israël.
We kunnen ons goed voorstellen dat de bewoners van verschillende huizen van de Israëlieten die onder de bescherming stonden van het bloed van het paaslam heel verschillende gevoelens hadden.
In een huis waar mensen absoluut vertrouwden op de beloften van God en wisten dat Hij hen zou sparen voor het oordeel wanneer Hij het bloed zag aan hun huizen. In een andere woning kunnen er Israëlieten geweest zijn die eveneens het bloed aan de deurposten en dorpel gestreken hadden, maar zich niet zo zeker voelden.
Laten we over dit punt een belangrijke vraag stellen. Wie van deze Israëlieten waren eigenlijk het beste beveiligd? Waren het zij die vol angst de volgende dag met spanning afwachtten of zij die rustig vertrouwden in de belofte van God?
Misschien zal iemand zeggen: “Het volk dat bang was, omdat het nederig was”. Een ander kan beweren: “Natuurlijk waren het zij die wisten, dat zij veilig waren”.
Voor God hing hun zekerheid niet af van hun gevoel noch van hun kennis maar op het zien van het bloed aan hun huizen. Allen die Hem gehoorzaamden en zichzelf onder de bescherming van het bloed plaatsten, waren even veilig, onafhankelijk van hun gevoelens.
Rusten in het volbrachte werk van Christus
“Jezus zei tot hen …. wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen” (Joh. 6:35, 37)
“De Geest zelf getuigt met onze geest, dat wij kinderen van God zijn” (Rom. 8:16).
We keren nu terug naar de kwestie hoe bevreesd christenen zijn, die Gods belofte van behoudenis (redding) niet persoonlijk op zichzelf durven toepassen en zo niet de zekerheid hierover verkrijgen.
Zij kwamen tot Jezus Christus met de schuld van hun leven en hadden het Hem oprecht beleden. Zij kwamen tot Hem en tot niemand anders, geloofden oprecht dat Hij de Zoon van God en Redder is. Toch kunnen zij niet de vrede in hun hart voelen.
Het voorbeeld van de Israëlieten in de paasnacht toont ons dat hun zekerheid op geen enkele wijze afhankelijk was van hun gevoel, maar dat God het bloed aan hun huizen zag.
Als onze behoudenis alleen afhankelijk is van het zien van God als ons beschermend door het bloed van Christus, zou het dwaas zijn voortdurend in onszelf te kijken en ons te laten leiden door onze gevoelens. Het zou helemaal verkeerd zijn onze gevoelens meer te vertrouwen dan de belofte van God.
God heeft de vergeving van de schuld van ons leven beloofd als wij het Hem belijden (1 Joh. 1:9).
De Heer heeft ons nadrukkelijk verzekerd dat Hij niemand zal uitwerpen die tot Hem komt (Joh. 6:37).
Laten we in de juiste richting kijken! Laten we ophouden met naar onze gevoelens te kijken en rusten in het Woord van God. Laten we kijken wat Gods beslissing bepaalt: de persoon van Christus en Zijn volmaakte werk van verzoening. We zullen dan ervaren dat de Geest van God getuigt met onze geest dat we waarlijk kinderen van God zijn nu.
* De teksten uit het Oude Testament zijn uit de Herziene Staten Vertaling genomen. De teksten uit het Nieuwe Testament zijn uit de Telos Vertaling, tenzij anders vermeld.
© The Good Seed
Geplaatst in: Geloof
© Frisse Wateren, FW