De wijnstok en de ranken (2)

Deze woorden leren ons dat een rank door eigen inspanningen geen vrucht kan dragen. De rank die van de wijnstok verwijderd is kan niets doen. Dit is zo voor de hand liggend dat we de neiging hebben er niet bij stil te staan. Zo zouden we aan de diepere betekenis van deze woorden helemaal voorbijgaan. Denk eens even na. Hier ligt een losse rank vóór je op de grond. Wat een beeld van onmacht om ook maar enige vrucht voort te brengen! Als een rank gevoel had en begrip, zou zij zich diep bewust kunnen zijn van haar nutteloosheid, en van het gevaar in het vuur te belanden.

Hoofdstuk II

“De rank kan niet …”

Nu komen we bij de tweede les die uiterst belangrijk is.

“Evenals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet aan de wijnstok blijft, zo ook gij niet, indien gij in Mij niet blijft …, want zonder Mij (of, van Mij verwijderd) kunt gij niets doen” (Johannes 15:4-5).

Deze woorden leren ons dat een rank door eigen inspanningen geen vrucht kan dragen. De rank die van de wijnstok verwijderd is kan niets doen. Dit is zo voor de hand liggend dat we de neiging hebben er niet bij stil te staan. Zo zouden we aan de diepere betekenis van deze woorden helemaal voorbijgaan. Denk eens even na. Hier ligt een losse rank vóór je op de grond. Wat een beeld van onmacht om ook maar enige vrucht voort te brengen! Als een rank gevoel had en begrip, zou zij zich diep bewust kunnen zijn van haar nutteloosheid, en van het gevaar in het vuur te belanden. Misschien zou zij een diep verlangen koesteren naar een vruchtbaar leven. Zij zou zich van alles, kunnen voornemen om met uiterste inspanning toch vrucht te dragen. Maar in werkelijkheid zou zij niet in staat zijn om ook maar iets van die goede voornemens uit te voeren. Een losse rank is een beeld van totale hulpeloosheid.

“Evenals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf …, zo ook gij niet”. Wil je nu eens, heel stil, die woorden “zo ook gij niet” diep op je laten inwerken? Om de vrucht voort te brengen waarnaar God verlangt in jouw leven, ben je even machteloos als die losse rank. Het kan zijn dat je je diep aangesproken voelt over je nutteloze christenleven dat zonder vrucht is gebleven. Het kan zijn dat er een groot verlangen naar verandering in je is wakker geroepen. Misschien heb je al bepaalde ideeën, heb je al plannen gemaakt en besluiten genomen, zodat je leven van nu af aan anders zal zijn. Maar je kunt niets doen. Geen gevoel van ontroering, geen krachtsinspanning, geen vastbeslotenheid, geen wilskracht, kan je leven omvormen tot iets wat, voor God aanvaardbaar is. “Evenals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf …, zo ook gij niet”.

Totaal hulpeloos

Je moet deze woorden van de Heer Jezus niet misverstaan. Heel wat christenen denken deze waarheid te begrijpen, maar in werkelijkheid hebben ze geen idee van de diepte ervan. Zonder het zich bewust te zijn, zwakken ze het af door hun eigen ideeën over het potentieel van de mens. De Heer Jezus zegt niet dat je, vanwege je menselijke zwakheid, alleen maar wat hulp nodig hebt om op te klimmen tot een hoger levensniveau, een niveau dat je uit jezelf niet bereiken kunt. Ook stelt Hij niet dat je met eigen “goedheid, kracht en moed” zeker wel tot een bepaald punt kunt komen, alleen niet tot dat punt waarop je Gods niveau bereikt. Met andere woorden: Hij zegt niet dat je met een enorme poging best een stuk in de goede richting komt, maar dat die poging, vanwege je natuurlijke beperkingen, aangevuld dient te worden met Zijn kracht. Ook zegt Hij niet dat, als je maar een “beter, sterker, en moediger mens” was, je een mooi stuk verder zou komen. Dat is helemaal niet wat Hij zegt. Wat Hij zegt gaat veel en veel dieper.

Ga nog eens terug naar de gelijkenis en vraag jezelf af . Wat kan een rank bijdragen om vrucht voort te brengen? Kan zij er een aandeel in hebben? Is het denkbaar dat, als we een rank vonden die intelligent genoeg is, en sterk genoeg, zij op eigen houtje vrucht zou kunnen voortbrengen? De antwoorden liggen voor de hand. De rank bezit nog geen sprankje vruchtdragend leven in zich. De beste rank is net zo hulpeloos als de slechtste; de sterkste als de zwakste; de mooiste als de lelijkste. In wat voor conditie de rank ook is, zij kan niets…

“Zo ook gij niet …”. Het is geen kwestie van sterk zijn of zwak, goed of slecht, moedig of bang, intelligent of dom, ervaren of onervaren. Uit jezelf ben je nog niet eens bij machte een beginnetje te maken met dat leven dat God van je verwacht. Wat je talenten ook mogen zijn, of je prestaties, je “sterke kanten”, je ervaringen, ze zullen je van net zoveel dienst zijn als de “natuurlijke schoonheid” van een rank. In jou (dat wil zeggen, in je “vlees”) woont geen goed (Romeinen 7:18) geen schijntje van het vruchtdragende leven.

Duizenden christenen hebben dat nooit door. Ze blijven hun hele leven vechten om het maar niet toe te hoeven geven. Ze weten dat ze tekort komen, maar ze maken zichzelf wijs dat dit “tekort” niet zó groot is dat een extra krachtsinspanning, geruggesteund door de Heilige Geest, het niet recht zou kunnen trekken. En dus vragen ze om Zijn hulp en ze proberen het nog eens.

Een “ups and downs” ervaring

Het resultaat? Het is een “ups and downs” ervaring. Als het erop lijkt dat ze vooruit komen in het christenleven, als er aanwijzingen zijn dat God hun christelijk werk zegent, als er een duidelijke, niet mis te verstane, verhoring op het gebed is, als ze een bepaalde verleiding hebben overwonnen, wanneer ze gedachten aan heiligheid ontdekken in hun hart, of een goede eigenschap, of een verlangen naar de dingen van God, dan zijn ze “up”. Maar wanneer ze zich bewust zijn van mislukkingen en er is geen vooruitgang meer, wanneer ze geen zegen zien op hun werk en het gebed blijft onverhoord, wanneer de zonde aan de winnende kant is in hun leven, wanneer ze zicht krijgen op de verziekte, zondige toestand van hun hart, dan zijn ze “down”. Ze zijn “up” wanneer er vrucht te voorschijn schijnt te komen en “down” wanneer er geen vrucht te ontdekken valt. Ze blijven zich verzetten tegen het feit dat, “evenals de rank niet …, zo ook gij niet”.

Ze kennen de rust niet “die blijft voor het volk van God”. Want wie tot zijn rust is ingegaan, is ook zelf tot rust gekomen van zijn werken” (Hebreeën 4:9-10). Hun hele leven spannen ze zich in om vrucht voort te brengen voor Gods heerlijkheid. Ze willen zichzelf en God bewijzen dat de rank toch echt wel wat doen kan om zichzelf te helpen.

Er zijn veel oprechte christenen die al jarenlang zo leven. Hun christelijke ervaring loopt voortdurend uit op teleurstellingen. Ook veel jónge christenen slippen, na een goed begin, geleidelijk terug. De bittere ervaring leert hun dat Gods maatstaf ten enenmale buiten hun bereik blijft. Is dat met jou ook zo? Je weet dat je leven zonder vrucht is, maar niet omdat je “er met de pet naar gooit”. Het is wel degelijk een zorg voor je dat je leven geen vrucht draagt; je hebt je uiterste best gedaan voor God, en toch … je hebt gefaald. “Het heeft geen zin”, zeg je, “ik kan gewoon geen toegewijde christen zijn”. Is dat wat je zegt? Echt? Merk je niet wat je daarmee dus toegeeft? Je geeft precies toe wat God je allang gevraagd had toe te geven!

De Heer Jezus zegt: “Evenals de rank niet …, zo ook gij niet”, maar jij geloofde het niet, dus liet Hij toe dat de ervaring het je leerde. En nu, eindelijk, zeg je: “Het heeft geen zin. Ik kan het niet …”. Eindelijk geef je toe wat Hij je al zo lang heeft willen zeggen. Je bent op de plaats gekomen waar Hij kan gaan beginnen met Zijn werk in jou.

Je bent een ontmoedigde christen. Je bent tot de conclusie gekomen dat je “het niet kunt”. Maar, weet je, zo waar als dat is, het is óók waar dat het geen reden tot wanhoop hoeft te zijn. Integendeel, je hebt nu alle reden om blij te zijn en te verwachten dat je dorre dagen op hun eind lopen. God staat altijd klaar om te werken in de levens van hen die “het niet kunnen”; en als jij eerlijk toegeeft dat je het niet kunt, dan zul je zien wat Hij gaat doen.

Oké, jij kunt het niet. Erken de hopeloosheid van die positie. Wees niet bang om de geringste hoop, die je nog koesterde, prijs te geven, de hoop dus om zelf nog wat bij te dragen in het proces van het dragen van echte vrucht. Keer je af van alles wat je “zelf’ vertegenwoordigt en weiger gewoon om voortaan van die kant ook maar enig resultaat te verwachten. Het is nu een kwestie van luisteren naar wat Hij je zegt over het Leven. Want dat Leven gaat nu dóór de rank heen doen, wat de rank door eigen inspanning nooit klaarspeelt.

Wordt D.V. vervolgd

Geplaatst in: Bijbel
© Frisse Wateren, FW