De wijnstok en de ranken (1)

Er zijn veel christenen die “worstelen” om staande te blijven in het christelijk leven. Ze hebben nooit ontdekt waar de kracht, die daarvoor nodig is, vandaan moet komen. Er zijn veel serieuze gelovigen, zowel jong als oud, die voortdurend teleurgesteld en ontmoedigd worden, omdat hun eigen bronnen niet toereikend blijken te zijn voor de vereisten van een echt christenleven. Duizenden christenen van alle leeftijden hebben honger en dorst naar een voller, dieper leven, dan wat ze tot nu toe hebben ervaren. Wat ze mogen en kunnen ontdekken, niet slechts verstandelijk, maar ook in persoonlijke ervaring, is dat alle bronnen van het christenleven zich bevinden in CHRISTUS, en in HEM ALLEEN, en dat HIJ in hen woont door de Heilige Geest. Van deze feiten bestaat waarschijnlijk geen betere illustratie dan de gelijkenis in Johannes 15, die de Heer Jezus vertelde van de wijnstok en de ranken. We zullen samen eens kijken naar enkele van de belangrijke lessen in deze gelijkenis, terwijl we Hem vragen ze te gebruiken om grote zegen af te werpen in ons leven.

Hoofdstuk I

Een nutteloze rank

“Ik ben de Wijnstok,” zegt de Heer Jezus, “gij zijt de ranken” (vers 5). Iedere echte christen is “in Christus,” een rank in de wijnstok, ééngemaakt met de Heer; deel uitmakend van Zijn natuur (2 Petrus 1:4).

“Ik ben de Ware Wijnstok en mijn Vader is de landman (de wijngaardenier). Elke rank aan Mij, die geen vrucht draagt, neemt Hij weg …Wie in Mij niet blijft, is buitengeworpen als de rank en is verdord, en men verzamelt ze en werpt ze in het vuur en zij worden verbrand” (Joh. 15:1-2,6).

De allereerste les die we van de gelijkenis van de wijnstok en de ranken leren is dat een rank nutteloos is als zij geen vrucht draagt. Bij het zoeken naar de betekenis van een gelijkenis zoals deze, moeten we oppassen de details ervan niet te ver door te voeren. Er zijn mensen die de Heer Jezus hier laten zeggen, dat iemand “in Christus” kan zijn en dan weer “buiten Christus”, behouden en dan weer verloren, eeuwig leven kan hebben en het dan weer kwijt is. Dit is een onmogelijkheid. De Schrift laat duidelijk het tegenovergestelde zien.

We moeten niet vergeten dat geen enkele aardse gelijkenis alle kanten van een eeuwige waarheid volledig kan belichten.

Toch zijn deze woorden van de Heer Jezus uitermate ernstige woorden. Als we ze vergelijken met wat de apostel Paulus over dit onderwerp te zeggen heeft, dan kunnen we de realiteit ervan waarschijnlijk beter vatten. “Ieders werk zal aan het licht komen, want de dag zal het doen blijken, omdat hij met vuur verschijnt, en hoedanig ieders werk is, dat zal het vuur uitmaken. Indien het werk, dat hij erop gebouwd heeft, standhoudt, zal hij loon ontvangen, maar indien iemands werk verbrandt, zal hij schade lijden, doch hijzelf zal gered worden, maar als door vuur heen” (1 Korinthe 3:13-15).

De apostel heeft het over het dienen van een christen en hij vergelijkt dat met een bouwwerk. Het is mogelijk, zegt hij, dat een dienaar van Christus op het Enige Ware Fundament bouwt (vers l), maar of zijn materialen wel vuurvast zijn, daarover maakt deze christen zich niet druk. Onafwendbaar komt dan de dag waarop zijn levenswerk brandschade lijdt, misschien tot de grond toe afbrandt. Er komt aan het licht dat zijn werk en energie waardeloos zijn geweest, dat mogelijk zijn hele leven nutteloos was. Dat is het wat de Heer Jezus ons leert met het beeld van een rank die geen vrucht draagt. Een rank zonder vrucht is een nutteloze rank; haar bestaan een zinloos bestaan, goed alleen voor de vlammen.

Wat een ongelooflijk ernstige zaak is dit! Wat is het tragisch, we kunnen gerust zeggen vreselijk, een christen te zijn die geen vrucht draagt! Wat een tragedie is dat leven van de zorgeloze christen, de lauwe christen, de zondigende christen, de christen die z’n tijd verdoet, de wereldse christen, de gebedsloze christen! We doen er goed aan onszelf heel ernstig af te vragen of we nu vruchtdragende ranken zijn of nutteloze ranken zonder vrucht.

Wat voor rank ben jij?

Deze woorden zullen gelezen worden door heel wat christenen-zonder-vrucht. Ben jij er ook één? Begin je door te krijgen, nu je deze woorden leest, dat jouw christenleven tot nog toe zonder vrucht is gebleven? We hoeven niet uit te leggen wat “zonder vrucht” betekent; je wéét gewoon, dat je leven niet beantwoordt aan Gods doel, net als die rank zonder vrucht die niet beantwoordt aan het doel waarvoor zij in de wijnstok is. Waarschijnlijk denk je dan aan bepaalde negatieve dingen: een zonde die je leven beheerst, vrees om te getuigen, gebrek aan gebed, tegenzin in bijbellezen, geen kracht in het dienen van God, liefde voor wereldse zaken. Het één en ander komt misschien niet voort uit zorgeloosheid of onverschilligheid. Misschien heb je wel degelijk geprobeerd een vruchtdragende christen te worden, te getuigen, te bidden, de zonde te overwinnen. Toch kijk je terug op mislukking. Je weet maar al te goed dat je pogingen eigenlijk op niets uitgelopen zijn.

Maar het kan ook zijn dat de kwestie van “vruchtdragen” je niet echt heeft beziggehouden. Je bent een christen (vertel je jezelf), je zonden zijn vergeven, je gaat straks naar de hemel. Dat is het allerbelangrijkste, en je vond niet dat de rest nou zo hard nodig was. Je leven is zonder vrucht gebleven omdat het je eigenlijk maar matig interesseerde of er nu vrucht was of niet.

Maar of je leven nu zonder vrucht is gebleven vanwege zorgeloosheid en onverschilligheid, of ondanks je diepe bezorgdheid, je verlangen en je worstelen. het is je maar al te duidelijk dat de vrucht is uitgebleven.

De tragedie van een leven zonder vrucht

Voordat we deze gelijkenis verder gaan bekijken wil ik je vragen die woorden van de Heer Jezus over de rank, die geen vrucht draagt, nog een keer te lezen, en in Zijn aanwezigheid eens na te denken over de tragedie van zo’n leven.

Wat een tragedie is het in Gods ogen. Zoals de rank een teleurstelling is voor de wijngaardenier, als de vrucht uitblijft, en doel in de wijnstok dus gemist wordt, zo is het voor het hart van de Grote Wijngaardenier een onvoorstelbaar verdriet, dat jouw christenleven geen vrucht voortbrengt en dat er niets terecht komt van de prachtige plannen, die Hij in Zijn genade, voor je in gedachten had, toen Hij je in Christus plaatste.

Wat een tragedie is zo’n leven voor degenen die je omringen. Deze holle, lege wereld is vol vermoeide, bezwijkende, dorstige, verbitterde levens, en van al die mensen zijn er iedere dag weer een paar die met jouw leven in contact komen. Het is Gods bedoeling dat ze verfrist, versterkt en bemoedigd worden door de vrucht die jij voortbrengt. Maar omdat je een rank zonder vrucht bent, gaan deze vemoeide, dorstige, verloren mensen aan je voorbij zonder verfrist en gezegend te worden. Wat ontzettend! Je bent je nauwelijks bewust geweest van deze negatieve invloed hoe in feite anderen beroofd werden van liefde, vrede en vreugde omdat jouw leven zonder vrucht bleef.

En wat een tragedie is zo’n leven vanuit je eigen gezichtspunt bezien. Het is een verkwist leven. Het enige doel van de rank is vruchtdragen. Als het daar niet van komt, dan heeft haar bestaan helemaal geen zin. Als een rank nutteloos is, kan ze beter verdwijnen. Zij is nergens goed voor. Jouw leven zonder vrucht is een verkwist, nutteloos leven. Voor de “rechterstoel van Christus” zul je “schade lijden” (1 Korinthe 3:13-15; 2 Korinthe 5:9-10). Alles wat je in die verloren jaren geproduceerd hebt, wordt verbrand. De woorden van de apostel mogen mysterieus klinken, het zijn ook ernstige en ontzagwekkende woorden: “… doch hijzelf zal gered worden, maar als door vuur heen”.

Dit is dus de eerste les die we van deze gelijkenis moeten leren, dat als ons leven zonder vrucht blijft, het een tragisch verkwist leven is: zonder nut voor God, nutteloos voor de mensen, en een onherstelbaar verlies voor onszelf. Laten we God toch vragen ons te leren hoe we die vrucht kunnen dragen die Hem bevredigt en verheerlijkt, die tot zegen is voor anderen, en die daarnaast ook voor onze eigen ziel tot volledige behoudenis is

Wordt D.V. vervolgd

Geplaatst in: Bijbel
© Frisse Wateren, FW