18 jaar geleden
De kofferdragers van Paulus (I)
Paulus was in elk opzicht een opvallende persoonlijkheid – zowel zijn kennis als ook zijn unieke toewijding stellen allen in zijn omgeving in de schaduw. Werkelijk? Heeft Paulus de verhoudingen en daarmee ook zijn medebroeders overheerst? En hoe hebben deze mannen in zijn omgeving op het sterke geloof en de zeker unieke opdracht van Paulus gereageerd? Hebben zij zich gelaten tot “kofferdragers” beperkt – alsof dat alleen een werk van de Heer zijn kan? En wat doen wij, wanneer anderen ons (schijnbaar) geestelijk of ook in ander opzicht superieur zijn? Enkele personen uit het “begeleidings-personeel” van Paulus geven ons interessant aanschouwelijk onderwijs …
Aristarchus van Thessalonika – een Europeaan van formaat
Bekeerd van de afgoden tot God, om de levende en ware God te dienen (zie 1 Thessalonika 1:9) – dat was voor Aristarchus beleving en beginsel tegelijk. Slechts enkele jaren na zijn bekering is hij – ver van zijn vaderland verwijderd – als reisgenoot van Paulus onderweg en moet spoedig zijn “moedtest” afleggen: In een tumultueus gebeuren in Efeze wordt hij mee het theater (een soort stadion) ingesleurd en moest daar aanhoren, hoe de opgehitste menigte twee uur lang “groot is de Artemis van de Efeziërs” (Handelingen 19:34) riepen.
Maar Aristarchis laat zich van zijn opdracht niet weerhouden. Op de verdere reis naar Macedonië had hij gemakkelijk in zijn vaderland achter kunnen blijven. Maar hij trekt verder met Paulus naar Griekenland en weer terug door Macedonië en dan via Klein-Azië naar Jeruzalem. Hoe veel heeft hij op deze reis van Paulus geleerd! Paulus stond niet als de oppermachtige, onbereikbare “super-apostel” boven zijn dienaars en medearbeiders; nee, hij leefde zo nederig en vol overgave, dat hij zich als navolger van de Heer Jezus kenmerkte (1 Korinthe 11:1). Dat is een voorbeeld voor iedereen vandaag, die de Heer misschien een bijzonder opvallende dienst toevertrouwd heeft.
En de gevolgen van deze ervaringen: Aristarchus blijft trouw aan zijn opdracht. Ook de arrestatie van zijn geliefde leraarts in Jeruzalem verandert niets aan zijn houding: Naast Lukas wordt hij als enige begeleider op de reis naar Rome genoemd (Handelingen 27:2). En tenslotte wordt zijn levensweg met een groet als medegevangene in Rome “gekroond” (Kolosse 4:10)!
Over de soort bezigheid van Aristarchus zwijgt de Schrift. Maar zijn trouw en overgave zijn voorbeeldig genoeg. Laten we ons door hem laten aansporen, om onze opdracht en onze dienst ook bij tegenstand en in gevaar te vervullen!
Martin Schäfer, © Folge mir nach
Geplaatst in: Christendom, Commentaren & personen
© Frisse Wateren, FW
De kofferdragers van Paulus (I)
Aristarchus van Thessalonika – een Europeaan van formaat
Bekeerd van de afgoden tot God, om de levende en ware God te dienen (zie 1 Thessalonika 1:9) – dat was voor Aristarchus beleving en beginsel tegelijk. Slechts enkele jaren na zijn bekering is hij – ver van zijn vaderland verwijderd – als reisgenoot van Paulus onderweg en moet spoedig zijn “moedtest” afleggen: In een tumultueus gebeuren in Efeze wordt hij mee het theater (een soort stadion) ingesleurd en moest daar aanhoren, hoe de opgehitste menigte twee uur lang “groot is de Artemis van de Efeziërs” (Handelingen 19:34) riepen.
Maar Aristarchis laat zich van zijn opdracht niet weerhouden. Op de verdere reis naar Macedonië had hij gemakkelijk in zijn vaderland achter kunnen blijven. Maar hij trekt verder met Paulus naar Griekenland en weer terug door Macedonië en dan via Klein-Azië naar Jeruzalem. Hoe veel heeft hij op deze reis van Paulus geleerd! Paulus stond niet als de oppermachtige, onbereikbare “super-apostel” boven zijn dienaars en medearbeiders; nee, hij leefde zo nederig en vol overgave, dat hij zich als navolger van de Heer Jezus kenmerkte (1 Korinthe 11:1). Dat is een voorbeeld voor iedereen vandaag, die de Heer misschien een bijzonder opvallende dienst toevertrouwd heeft.
En de gevolgen van deze ervaringen: Aristarchus blijft trouw aan zijn opdracht. Ook de arrestatie van zijn geliefde leraarts in Jeruzalem verandert niets aan zijn houding: Naast Lukas wordt hij als enige begeleider op de reis naar Rome genoemd (Handelingen 27:2). En tenslotte wordt zijn levensweg met een groet als medegevangene in Rome “gekroond” (Kolosse 4:10)!
Over de soort bezigheid van Aristarchus zwijgt de Schrift. Maar zijn trouw en overgave zijn voorbeeldig genoeg. Laten we ons door hem laten aansporen, om onze opdracht en onze dienst ook bij tegenstand en in gevaar te vervullen!
Martin Schäfer, © Folge mir nach
Geplaatst in: Christendom, Commentaren & personen
© Frisse Wateren, FW