Wat moeten we verstaan onder deze “eenheid van de Geest”, die wij te “bewaren” hebben (Ef. 4:1-3)? Het is de eenheid van de Heilige Geest, die al gevormd is en alle leden van Christus omvat. Het is niet een eenheid van onze geest, maar de eenheid van de Geest.
Wanneer we ons er bewust van zijn, dat het de Heilige Geest is, die de eenheid vormt, dan maakt dit feit een diepe indruk op ons. Moeten we ons vooral niet hoeden voor wat Hem zou kunnen bedroeven? .. De gemeente is een getuigenis van de goddelijke genade, en ze behoort de zegening van de onbekeerden te zoeken, alsook het herstel van de christenen die afgeweken zijn. Streven wij ernaar om de eenheid van de Geest te bewaren?
Hoe komt het dat er zoveel organisaties zijn?
Hoe kon het gebeuren dat christenen verschillende, aparte organisaties vormen? Als het Gods woord is, dat ze allemaal tegen elke prijs willen naleven, waarom hebben ze dan nog menselijke inzettingen en nieuwe organisaties nodig? Als God een opdracht geeft, dan heb ik geen andere nodig. Hemzelf heb ik nodig om in al Zijn kracht de waarheid voor het geweten van de mensen te kunnen brengen en te zeggen: “dit is de wil van God”.
Is het goed en wijs om dit op te geven? God heeft in Zijn Woord de weg gewezen, waarop Hij Zijn kinderen zien wil. Wandelen wij daarop? Iemand kan vragen: En u, bent u volmaakt? Ik antwoord: Dat beweer ik niet, maar wij streven ernaar om de eenheid van de Geest in de band van de vrede te bewaren. Wij streven oprecht om aan de wil van God onderdanig te zijn. Zoekt u dit ook?
Wilt u de eenheid van de Geest bewaren?
De belangrijkste vraag voor ieder kind van God is: Streef ik ernaar om de eenheid van de Geest te bewaren? En doe ik het op Gods wijze of vanuit mijn eigen gedachten? Heb ik mezelf overgegeven aan Zijn wil? Het is onze verantwoordelijkheid Hem gehoorzaam te zijn. …
Dit eenheid kan bewaard worden in de band van de vrede. God vormt Zijn gemeente uit allen die Hem toebehoren. De eenheid bestaat niet daarin, dat de christenen hun persoonlijke opvattingen over dit of dat vasthouden, maar in het feit dat de Geest Zijn eigen eenheid handhaaft. Dat wil zeggen, Hij herinnert hen aan dat, wat Christus is voor hen, en niet aan hun verschillende standpunten, waarin zij zich van elkaar onderscheiden.
Als ik de eenheid van de Geest in de band van de vrede wens te bewaren, moet ik mijn eigen ziel op het volgende richten: De Heilige Geest verheerlijkt niets anders dan Christus alleen. … Als Christus vast wordt gehouden, wordt alles beveiligd. Daardoor wordt de eenheid zo eenvoudig mogelijk samengevat.
Het gaat om Christus, niet om meningen
Het gaat er niet om mensen te dwingen hun mening op te geven en die van ons over te nemen, ook al zijn ze nog zo goed. Gods Woord geeft ons in de naam van Christus, het fundament waarop we alle gelovigen kunnen omvatten, al kunnen zij nog zo zwak en vol vooroordelen zijn. Laten we oppassen, meer om onze eigen reputatie of omdat wat ons bevalt, bezorgd te zijn, als het om de uitvoering van Zijn wil gaat.
We willen ons op niets laten voorstaan, noch op onze geringe kennis noch op dat wat we in de praktijk hebben bereikt. Laten we liever opzien naar de Heer, zodat wij met geloof en volharding elk werkelijk lid van Christus en ieder van Zijn dienaren accepteren, waar zij zich ook bevinden …
Het geloof ziet niet verschillende lichamen en één Geest; het kent slecht één lichaam. Laten we in de omgang met anderen, die op dit punt geen helderheid hebben of geen inzicht hebben, in het vasthouden van de naam van Christus onverbiddelijk zijn, maar voorzichtig zijn voor onszelf, zodat we niet goedkeuren van wat in tegenspraak is met Hem ….
“… wandelt waardig de roeping waarmee u bent geroepen, terwijl u in alle nederigheid en zachtmoedigheid met lankmoedigheid elkaar in liefde verdraagt en u beijvert de eenheid van de Geest te bewaren in de band van de vrede”. {Telos Vertaling}
William Kelly
***
© Beröa Verlag; Halte Fest jaargang 1974 – Bladzijde 22.
Geplaatst in: Christendom, Gemeente
© Frisse Wateren, FW