15 jaar geleden

De belangrijkste prioriteiten van het Christenleven (5)

DEEL 2

Vervolg hoofdstuk vier

Eén ding ontbreekt u

Het kruis betekent sterven

Als wij werkelijk het kruis aanvaarden waar Jezus over sprak, betekent dit de dood voor ons. Als de graankorrel in de aarde valt en vertrapt wordt en tenslotte ontkiemt, heeft hij geen schoonheid meer. Op precies dezelfde wijze is een gelovige die zijn kruis opneemt en Jezus volgt, niet langer aantrekkelijk voor deze wereld. De wereld veracht hem. Misschien waren er vroeger veel dingen in hem die ze bewonderden, maar nu niet meer. Evenals zijn Heer wordt hij nu veracht en verworpen door de mensen.

Net zoals in oudtestamentische tijden het vuur de offerande verteerde die op het altaar gelegd werd en er niets dan as overbleef, zo brengt ook het kruis van Christus een mens de dood. Ware toewijding aan de Here betekent altijd de dood. Het vuur van God verteert elk leven dat Hem toegewijd is zo, dat die ziel niet meer voor zichzelf of voor de wereld kan leven, maar alleen voor God. Hij is dood voor deze wereld en deze wereld is dood voor hem (Gal. 6:14). Er is heel veel oppervlakkige toewijding onder christenen vandaag die geen enkele rekening hiermee houdt. Maar de Heiland zei: “Die neme zijn kruis op” en dit is de enige toewijding die God aanvaardt. Geen oudtestamentisch offer dat niet verteerd werd door het vuur op het altaar werd door God aanvaard. Misschien hebben we vaak onszelf aan God gegeven om Zijn zegen te ontvangen, maar hebben we ook onszelf aan Hem gegeven om op deze wijze te sterven? Hebben wij God toegestaan uit ons leven weg te nemen wat Hij maar wil en alle ambities en plannen die we voor onszelf gemaakt hebben in de as te leggen? Dat is wat het kruis betekent.

Het is inderdaad verbazingwekkend te zien dat christenen die belijden de Here Jezus te volgen, toch tegelijkertijd proberen geaccepteerd en populair te worden in deze wereld die Hem gekruisigd en verworpen heeft. Dat kan alleen maar een namaak christendom zijn. Aanvaarding en populariteit in de wereld, of zelfs in christelijke kringen, zijn geen aanwijzing van Gods zegen. Integendeel, het is iets waar Jezus zelf ons voortdurend voor waarschuwde (Luk. 6:26). Voor Hem deed het er niet in het minst toe of de wereld Hem accepteerde of verwierp, want in Zijn geest was Hij al lang voordat Hij naar het kruis ging, gestorven voor deze wereld. Niet dat Hij probeerde Zich onpopulair te maken bij de wereld, maar aan de andere kant stoorde het Hem niet als het doen van de wil van de Vader dit effect had.

Dat moet ook de geest van de discipel zijn. Daarom noemde Paulus zichzelf “een dwaas om Christus’ wil” (1 Kor. 4:10). Overal waar Paulus heenging waren er die hem een dwaas vonden. Maar dit alles raakte hem niet. Net als zijn Meester was hij voor de wereld gestorven.

Er was eens een man die in de stad waar hij woonde van de Here getuigde door in de straten te lopen met een reclamebord om zijn lichaam waarop bijbelverzen waren geschreven. Als gevolg daarvan lachten velen in de stad hem uit en maakten hem belachelijk. Op een dag had hij op de voorkant van het bord deze woorden  geschreven: “Ik ben een dwaas om Christus’ wil” en op de achterkant: “Wiens dwaas ben jij?”

Begrijpen wij dat als we niet bereid zijn om Christus’ wil dwazen te zijn, we dwazen van de duivel zijn, of we dat beseffen of niet? Het kruis aanvaarden betekent de positie van dood voor deze wereld aanvaarden, zodat het er niet langer toe doet of de wereld je prijst of bekritiseert. Dit is bij veel jonge mensen vaak “het ene ding dat ontbreekt” en dat hun effectieve dienst voor de Here aanzienlijk beperkt en vaak totaal verhindert. We kunnen veel diploma’s en titels hebben en veel gaven en talenten, maar die zijn alle van geen nut in de dienst voor de Here als ons dit ene ding ontbreekt.

Het kruis betekent niet alleen dat we dood zijn voor de wereld. Het betekent ook dat we dood zijn voor onze eigen wil. Dit is moeilijker dan wat we tot nu toe besproken hebben, want het houdt in dat we niet langer onze eigen weg willen gaan, maar de weg van de Here. Het betekent ook dat we niet langer opkomen voor onze eigen rechten. We willen het niet langer vergelden als anderen ons kwetsen. Dit is de standaard van leven die Jezus Zijn discipelen voorhield in Zijn bergrede (Matth. 5, 6 en 7). Hoe heel anders is dit dan het soort leven dat we dagelijks om ons heen zien, niet alleen bij de ongelovigen, maar helaas ook bij veel gelovigen! Velen hebben naar deze standaard van Jezus in deze hoofdstukken gekeken en gezegd dat het te moeilijk is om zo te leven. Het is niet alleen te moeilijk, het is onmogelijk! Tenzij we bereid zijn het kruis in ons dagelijks leven te aanvaarden, is het een onmogelijkheid. Maar als ons leven zich onderworpen heeft aan de heerschappij van Christus, kunnen we vol vreugde weigeren om terug te vechten en ons zachtmoedig onderwerpen aan alles wat mensen ons aandoen, omdat we weten dat God ze heeft toegelaten ons zo te behandelen.

Dit was Jezus’ houding tijdens Zijn terechtstelling. Hij had met één woord tweeënzeventigduizend engelen te hulp kunnen roepen, maar Hij weigerde dat. Ootmoedig onderging Hij de valse beschuldigingen, de beledigingen, de slagen, de kruisiging, omdat Hij geloofde dat Zijn Vader dit alles had toegelaten. Hij werd als een worm behandeld (Ps. 22:7), versmaad en onder de voeten vertreden. Het verschil tussen een slang en een worm is dat als je op de eerste trapt, hij je gaat bijten, maar als je op een worm trapt, zelfs al verpletter je hem, hij doet niets terug. In de ene zie je de geest van de duivel, in de andere die van Gods Zoon. Wanneer mensen ons kwaad doen, ons beledigen of onze rechten met voeten treden, reageren wij altijd op één van deze beide manieren. Welke is dat tot nu toe geweest?

Ben je grof beledigd en diep vernederd? Als je het kruis aanvaardt, betekent dit dat je bereid bent om de Heilige Geest je tong te laten vastbinden, zodat je je niet verdedigt, en je handen in de boeien te slaan zodat je niets terug schrijft, en je hart zacht te maken, zodat je met liefde reageert op haat, met zegen op vloek en met vriendelijkheid op ruwheid. Je vrienden en zelfs je eigen gekwetste ego zeggen in zo’n situatie dat je de vernedering niet passief moet ondergaan en dat je de persoon die jou beledigd heeft niet zonder meer kunt laten gaan. Maar de Heilige Geest wijst je de weg van het kruis en zegt: “Nee, doe niets, zeg niets. Laat Mij in plaats daarvan die persoon door jou heen liefhebben”.

Naar welke stem ga je luisteren? Je komt zulk soort situaties dagelijks tegen zolang je in deze zondige wereld leeft – en soms zijn het zelfs gelovigen die je onheus bejegenen! Denk er bij zo’n gelegenheid aan dat er maar twee mogelijkheden van reageren zijn. Of je aanvaardt bereidwillig de dood van jezelf, of anders kruisig je de Here opnieuw. De wereld kan Christus niet opnieuw kruisigen, maar het is in zekere zin mogelijk dat gelovigen dit doen (Hebr. 6:6). We doen dat elke keer als we het kruis weigeren in ons leven. Het is onze weigering om de weg van het kruis te gaan in zulke situaties die ons geestelijk leven verlamt. Als je het kruis daar aanvaardt, dan wordt ons hart niet alleen vervuld van blijdschap, we banen ook de weg voor meer goddelijke vruchtbaarheid.

Ik wil nogmaals zeggen dat als we op deze manier het kruis aanvaarden, we in niets meer onze eigen weg willen gaan, maar alleen de weg van de Here. Dit lag besloten in het gebed van Jezus zelf in de Hof van Gethsemane: “Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede”. Het ligt ook besloten in Paulus’ voorbeeld van de huwelijksrelatie om onze eenheid met Christus te illustreren: “Gelijk de gemeente onderdanig is aan Christus, zo ook de vrouw aan haar man, in alles” (Ef. 5:24). Wat betekent die onderdanigheid? Het kan alleen de kruisiging van onze eigen wil betekenen, zodat we van nu af aan alleen Zijn wil doen. Dit was de geest van Christus toen Hij naar het kruis ging en het was vanwege deze geest dat Hij de machten van de duisternis kon verslaan.

Broeders en zusters in Christus, hebben jullie je zo aan Hem overgegeven dat je niets anders verlangt dan Zijn wil, ook al kan dat betekenen dat je telkens weer nee moet zeggen tegen je eigen wil? Er is altijd een kruis op de weg van hen die Gods wil willen doen.

Bovendien, zoals de dood iemand van deze wereld overbrengt naar een andere, zo brengt het aanvaarden van het kruis de gelovige over naar het niveau van het koninkrijk van Christus (Kol. 1:13). Meteen begint hij de wereld om hem heen met andere ogen te zien en met een totaal nieuw waardenbesef. Geld, aardse goederen, mensen, ze worden nu allemaal gezien in het licht van het kruis, in het licht van de eeuwigheid, in het licht van het koninkrijk van Christus. Mensen worden door hem niet langer als arm of rijk gezien, als belangrijk of onbelangrijk, groot of klein, of naar hun verschillende sociale niveau. Het zijn nu allemaal zielen voor wie Christus gestorven is (2 Kor. 5:16).

Voor zo iemand hebben geld en goederen niet meer hun oude bekoring. De dingen van de eeuwigheid zijn des te aantrekkelijker geworden. Hij ziet de hele wereld en alles daarin als door God veroordeeld, en daarom gedoemd om eens te verdwijnen. Van nu af aan leeft hij alleen om de wil van God te doen en schatten te verzamelen in de hemel (1 Joh. 2:17; 1 Petr. 4:1-3). Het doet mij verdriet als ik een kind van God zie die op dezelfde manier naar materiële dingen kijkt als een ongelovige, door wereldse ogen. Zo’n ziel heeft nooit de ware betekenis van het kruis van de Here Jezus Christus gekend.

Zou jij jezelf eens willen toetsen? Wil je echt weten in hoeverre je tekortschiet? Je hoeft alleen Mattheüs 5, 6 en 7 maar te lezen en jezelf eerlijk af te vragen bij hoeveel van deze geboden van Jezus je er zelfs nooit bij stilgestaan hebt dat het nodig zou zijn ze te gehoorzamen.

Wordt D.V. vervolgd.

* De teksten uit het Oude testament zijn geciteerd uit de Staten Vertaling.
Publicatie met toestemming van: Stichting “De Gouden Kandelaar” te Twello, van der Duyn van Maesdamstraat 89, 7391 VK Twello. Het wordt op aanvraag gratis toegezonden en heeft geen abonnementsprijs. Doel van deze publicaties is: Gods volk in onze tijd bewust te maken van de hemelse roeping van de gemeente van Jezus Christus, opdat Hij bij Zijn komst een toebereide bruid zal vinden.

Bewerker: © Frisse Wateren – rm

Geplaatst in:
© Frisse Wateren, FW