“Weest nuchter, waakt; uw tegenpartij, [de] duivel, gaat rond als een brullende leeuw, op zoek wie hij zou kunnen verslinden” (1 Petr. 5:8).

De mens hoeft niet bang te zijn voor veel dieren, maar leeuwen en slangen dwingen hem veel respect af. De leeuw door zijn ongebreidelde kracht en de slang door haar gevaarlijke gif. De leeuw is relatief eenvoudig te herkennen als een gevaar, maar als hij je eenmaal wil grijpen, heb je slechte kaarten. Het is nauwelijks mogelijk om aan hem te ontsnappen. Bij een slang zou dat gemakkelijker zijn – maar je merkt het nauwelijks. En dat is juist waar het dodelijke gevaar ligt …

De duivel wordt in de Schrift als een leeuw en een slang aangeduid (1 Petr. 5:8; 2 Kor. 11:2; Openb. 12). In het karakter van de leeuw zien we de duivel, die christenen zwak wil maken door lijden; bij de slang denken we aan zijn listige verleiding.

Het lijkt mij dat de “brullende leeuw” algemeen wordt onderschat. Dat kan zijn omdat we alleen leeuwen kennen die apathisch in een kooi dommelen en  we ze nog nooit in het wild hebben ontmoet. Het kan er zelfs nog meer aan liggen, dat we het lijden van vervolging nauwelijks hebben ervaren. En dus zegt iemand misschien enigszins gedachteloos: “Als de duivel frontaal aanvalt als een brullende leeuw, merken we dat heel snel. En het lijden dat hieruit voortvloeit, maakt dat christenen alleen maar dichter bij elkaar komen en nieuwe toewijding wordt gewekt in hun hart. Het bloed van de martelaren is het zaad van de kerk. Tijden van lijden zijn tijden van zegeningen. Maar wat we moeten vrezen is de slang. De satan is in zijn sluwheid zo heel gevaarlijk. Daarvoor, ja, daarvoor moeten we op onze hoede zijn”.

De vijand in zijn sluwheid is ongetwijfeld gevaarlijk. Maar hij is dat ook in zijn brutaliteit! Je mag dat gewoon niet onderschatten. De duivel heeft grote schade aangericht, ook als een leeuw. Hij heeft het christendom in sommige gebieden bijna volledig verdrongen met het zwaard van de Islam (bijvoorbeeld: Noord-Afrika). Lijden voert niet noodzakelijk tot zegening. Dat hangt van onze houding en reactie daarop af. Onder druk van de vervolging kan men gemakkelijk wankelen en ontmoedigd raken (1 Thess. 3:3). De leeuw is gevaarlijk!

Zouden we niet meer moeten bidden voor christenen die de duivel in dit karakter moeten ontmoeten? Dat zijn onder andere de broeders en zusters in Noord-Korea. Velen van hen werden gedeporteerd naar dwangarbeidskampen, waar hen werd verteld, dat zij “dieren zonder staart” waren en ook zo behandeld werden.

Als je wilt weten hoe het in deze werkkampen toegaat, lees dan het boek “Zij mogen de hemel niet zien” van Soon Ok Lee1. In dit schrijnende rapport beschrijft een vrouw, zonder opsmuk, haar lijdensweg die ze daar moet ervaren. Als informatie helpt dit boek en zal het zeker leiden tot het meer denken aan de gevangenen (Hebr. 13:3).

Gerrid Setzer, © www.bibelstudium.de

Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW