De wijze Salomo zei ooit: “Alle rivieren gaan naar de zee, toch raakt de zee niet vol” (Pred. 1:7). De zee is het menselijk hart. Als je elke stroom van aardse genoegens in zo’n ontevreden hart zou kunnen leiden, zou het nog steeds onvervuld en ontevreden blijven. Mensen jagen naar bevrediging waar ze niet te vinden is. Een ijsberg geeft geen warmte, zout geen zoetheid en wijn kun je niet uit koolrapen persen. Het hart van de mens is voor God gemaakt, en alleen God, in Christus, kan het vervullen en bevredigen. Rijkdom, roem en plezier brengen geen bevrediging in het hart.
Zelfs religie kan het hart niet bevredigen. De meest beklagenswaardige mensen ter wereld zijn religieuze mensen (ik bedoel niet bekeerde mensen). Zij kennen Christus als hun Heiland niet, daarom missen ze de feitelijke inhoud van wat Jacobus de zuivere godsdienst (of religie) noemt. Ze eten de bittere sinaasappelschil, maar hebben nog nooit het heerlijke vruchtvlees binnenin geproefd. Geen wonder dat mensen innerlijke droefheid en verdriet verbinden met religie. Christus brengt vreugde in elk hart dat Hem bereidwillig aanneemt. Open je hart voor Hem, onbevredigde ziel, en laat je door Hem voldoening schenken voor je gewonde hart! Hij wil het met Zijn eigen Persoon vervullen.
“Ik ben gekomen opdat zij leven hebben, en het overvloedig hebben” (Joh. 10:10).
“Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven” (Matth. 11:28).
Online in het Duits sinds 16.11.2014.
Christopher Knapp, © www.bibelstudium.de
Geplaatst in: Christendom, Evangelie
© Frisse Wateren, FW