Wat zegt de Bijbel daarover?
Euthanasie – een onderwerp dat op dit moment intensief wordt besproken. In Nederland namelijk werd de wet op de Legalisatie (wettelijke bevestiging) van hulp bij sterven goedgekeurd. Artsen blijven in de toekomst ongestraft, die op verzoek van de patiënt hulp bij sterven verlenen – rekening houdend met bepaalde zorg criteria. Het moet om een vrijwillig en oprecht verlangen van de patiënt gaan, die een ‘uitzichtloos’ en ‘ondraaglijk’ lijden ondergaat, zodat er voor hem geen andere manier is. Zelfs minderjarigen mogen in Nederland ‘aktieve hulp bij sterven’ toegekend worden. Het is geen ‘passieve hulp bij sterven’, dat wil zeggen het staken van de behandeling met een terminaal zieke, maar om het de actieve doden, bijvoorbeeld door dodelijke injectie! En in Duitsland, bevestigde de meerderheid van de bevolking dit doden op verzoek, hoewel veel politici, artsen en ‘kerken’ de regeling (nog?) afwijzen.
Wat zeggen wij christenen daarop?
Onze antwoord moet eenduidig zijn: We kunnen daar niet mee eens zijn! Natuurlijk gaat het er niet om, dat we nu deelnemen aan politieke activiteiten, die tegenover zich tegen actieve hulp bij sterven keren. Over dit onderwerp werd al in nummer 2/2000 {Folge mir nach} uitgebreide commentaar gegeven. Maar velen van u worden op school, op het werk of in andere alledaagse gesprekken over dit onderwerp aangesproken. Heeft u een bijbels antwoord klaar?
Hoe positief als deze term ‘hulp bij sterven’ op het eerste gezicht ook mag lijken: het is uiteindelijk hulp bij zelfdoding. Maar hier maken zich twee mensen voor God ‘schuldig’: Degene die met ‘hulp’ door middel van zelfdoding sterven wil, pleegt zelfmoord omdat hij zijn leven wil beëindigen door eigen keus. Degene die hulp bij levensbeëindiging verleent, dood opzettelijk.
En wat zegt de Bijbel over doden/zelfmoord?
De Bijbel spreekt zowel het Oude als het Nieuwe Testament heel duidelijk over hen die doden met opzet. In het Oude Testament was het de doodstraf (bijv. Ex. 21:12). In Openbaring lezen we dat een moordenaar de eeuwige dood moet lijden, dat is de hel (Openb. 21:8).1
Uit Kolosse 1 vers 16, weten we dat de Heer Jezus niet alleen alles maar eenvoudig geschapen heeft, maar voor Zichzelf geschapen heeft. Alles, inclusief onze biologisch leven is, bestaat door Hem, Die de Onderhouder van alle mensen is (1 Tim. 4:l0). Als ik mijn eigen leven neem, dan grijp ik in de rechten van mijn Schepper in, Die alleen bevoegd is leven te geven en te nemen. We vinden in de Bijbel alleen zelfmoorden, waar we geen bewijs vinden van een persoonlijk geloof in God. Er zijn Abimélech (Richt. 9:54), Saul (1 Sam. 31:4), Achitofel (2 Sam. 17:23), Zimri (1 Koningen 16:18,19) en Judas (Matth. 27:5). De eerste twee voorbeelden lijken bijna voor onze tijd geschreven te zijn, want hier vinden we het verzoek om levensbeëindiging, iets wat het woord van God uitsluit.
Conclusies:
- Hoewel de Bijbel zelfmoord en actieve euthanasie veroordeelt als een zonde, betekent dat niet dat iedereen die zelfmoord pleegt of om euthanasie vraagt, ongelovig is. Vandaag is er onder christenen over de bijbelse visie over veel zaken onduidelijkheid, en ten aanzien van groot lichamelijk of geestelijk lijden handelen we soms ook onbijbels.
- We willen niet negeren, dat er mensen zijn die vreselijk moeten lijden als gevolg van bepaalde ziekten. Het voorbeeld van Job laat zien dat ook hij zijn leven wilde beëindigen.2 Zulke mensen en gelovigen hebben onze hulp nodig!
- Als het gaat om oude mensen, die het leven moe zijn, moeten we ons afvragen: Nemen wij genoeg tijd om naar hen om te kijken, om hen te bemoedigen, om eenvoudig eens rustig bij hen te zitten, om hen door onze tegenwoordigheid enzovoorts op te richten? Als het om de laatste ogenblikken van het leven gaat, is euthanasie niet noodzakelijk, maar stervensbegeleiding, die de stervende het bewustzijn geeft in de laatste uren niet alleen te zijn. Zijn wij bereid als jonge gezinnen, onze ouders – indien mogelijk – op te nemen om hen te verplegen?
- Als het gaat om kinderen en jongeren: Hebben wij de moed om hen met tijd, advies en een helpende hand te ondersteunen? En zijn wij bereid om te luisteren naar hun noden, om hen beter te begrijpen?
- Als het gaat om ongelovigen: Hebben we de aanwijzing van de Heer in overweging genomen: “Predik het Woord. Volhard daarin, gelegen of ongelegen” (2 Tim. 4:2)? Natuurlijk moeten we in een dergelijke situatie eerst daden laten zien! Maar dan zal de Heer Jezus ook gelegenheden geven om de blijde boodschap door te geven.
© Folge mir nach, 2001/4, Manuel Seibel
Geplaatst in: Geloof, Maatschappij
© Frisse Wateren, FW