Waken in gebed …
“Waakt echter, terwijl u te allen tijde bidt …” (Luk. 21:36).
Nadat de Zoon van God Zijn hart een stuk verder voor Zijn discipelen geopend heeft, zegt Hij: “Blijft hier en waakt met Mij” (Matth. 26:38). Hij vraagt hen daarom met Hem te waken, maar niet om voor Hem te bidden. In het uur van verschrikking verlangde Zijn mensenhart naar medegevoel. Maar hoe moet een mens het voor Hem, voor God opkomen? Hij moest deze strijd alleen op Zijn knieën voeren; en juist daarom nam Hij afstand van Zijn naaste vertrouwelingen. Als Hij, de enige zondeloze Mens, de behoefte aan gebed zo sterk voelde, hoeveel groter zou onze behoefte eraan dan moeten zijn!
Wat betekent het eigenlijk om te waken? Waken staat is het tegenovergestelde van slapen. Als iemand slaapt, neemt hij de werkelijkheid om hem heen niet (meer) waar en is hij dus niet voorbereid wanneer de vijand aanvalt. Een christen die niet waakzaam is, heeft geen levende gemeenschap met zijn Heer en mist de gelegenheden om te dienen die God hem geeft. Waken betekent aan de andere kant, dat we de Heer in alle omstandigheden van het dagelijks leven betrekken, Hem voortdurend voor ogen stellen (Ps. 16:8) en de verbinding naar boven niet laten verbreken. Als we waakzaam zijn, verandert alles door gebed! De Heer zelf had tot Zijn discipelen gezegd: “Waakt echter, terwijl u te allen tijde bidt …” (Luk. 21:36). Door te waken herkennen we Satans vishaak achter de worm, omdat iemand die geestelijk is, alle dingen beoordeelt (1 Kor. 2:15)!
Tweemaal schreef de wijste man ter wereld: “Een beetje slapen, een beetje sluimeren, een beetje liggen met gevouwen handen! Zo komt uw armoede over u als een wandelaar en uw gebrek als een gewapend man” (Spr. 6:10; 24:33). Hoeveel beter is het om in plaats daarvan uw handen in gebed te vouwen! Maar we moeten oppassen, dat het gebed niet in een louter verplichte aangelegenheid of rituele handeling ontaardt. Hoe snel gebeurt het, dat we in gebed “in slaap vallen” door formeel te beginnen of door lezingen te geven aan God! Het is Zijn wens dat we in vertrouwen, concreet en met een dankbaar hart bidden! Paulus schrijft: “Volhardt in het gebed, terwijl u daarin waakzaam bent met dankzegging …” (Kol. 4:2).
Petrus nam de aansporing van de Heer om te waken en te bidden niet ter harte. Het is dan ook geen wonder, dat hij korte tijd later vlucht als de soldaten arriveren. Maar dat niet alleen: zonder gebeden te hebben, brengt hij zichzelf in groot gevaar en volgt hij Johannes naar het hof van de hogepriester. Als de haan daar korte tijd later twee keer kraait, heeft Petrus zijn Meester al drie keer verloochend. Iemand heeft daarvan treffend de pakkende zin uitgesproken: “We moeten acht geven op de ‘steenworp’, anders zullen we wenen bij het kraaien van de haan.” {“We should think on the ‘stone’s throw’, lest we weep at the cock‘s crow.”}
Maar Petrus leerde van zijn fouten! Daarom werd Hij ook door God in staat gesteld anderen te waarschuwen om niet dezelfde fouten te maken. Met een herdershart spoort hij de gelovigen aan: “Weest nuchter, waakt; uw tegenpartij, [de] duivel, gaat rond als een brullende leeuw, op zoek wie hij zou kunnen verslinden. Weerstaat hem, standvastig in1 het geloof” (1 Petr. 5:8). In plaats van te slapen zoals de tien maagden, leefde de apostel nu in het licht van de eeuwigheid, want hij schrijft: “Het einde van alles nu is nabij; weest dus bezonnen en nuchter tot gebeden” (1 Petr. 4:7).
Hoe vaak zorgt een gebrek aan gebed ervoor dat wij falen? Hoe gemakkelijk valt het ons om in het weekend langer wakker te blijven, rond te hangen of op het internet te surfen! Maar hoe moeilijk is het voor ons om ’s avonds een uur ‘rond te hangen’ om alleen of met anderen in gebed te waken! Waaraan ligt dat?
1. Of ‘door’.
Jan Philip Svetlik, © www.bibelstudium.de
Online in het Duits sinds 17.11.2017.
Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW