Redding op het juiste moment
“En terstond dwong Hij Zijn discipelen aan boord van het schip te gaan en vóór Hem uit te varen naar de overkant, totdat Hij de menigten zou hebben weggestuurd. En nadat Hij de menigten had weggestuurd, klom Hij afzonderlijk op de berg om te bidden. Toen het nu avond was geworden, was Hij daar alleen” (Matth. 14:22,23).
De Zoon van God neemt de tijd om de mensen in vrede te laten gaan. Wanneer ze Hem dan plotseling met spontaan enthousiasme tot koning willen maken vanwege hun volle maag (Joh. 6:15), trekt Hij Zich alleen terug op de berg om daar te bidden. Wanneer de verzoeking komt, is het gebed altijd een betrouwbaar wapen om de duivel te weerstaan. Ook voor de Heer Jezus was gebed een toevluchtsoord in het verborgene (Ps. 17:8).
Hoe lang zal Hij die avond gebeden hebben? Hij heeft zeker op de berg aan Zijn discipelen gedacht, die met de golven op de stormachtige zee vochten. Dezelfde Jezus (Hand. 1:11; Ef. 4:10), Die toen de berg besteeg om voor Zijn discipelen te bidden, treedt vandaag tussenbeide – op deze dag – als Hogepriester aan de rechterhand van God voor ieder, die in Hem gelooft (Hebr. 7:25). Denken wij daar zo nu en dan ook over na?
Het volgende dat ons verteld wordt, is dat Hij de discipelen op het meer ontmoet in de vierde nachtwaak, tussen 3 en 6 uur ’s morgens. Hoewel Hij weet dat zij al urenlang in nood zijn, wacht Hij in gebed op het juiste moment om hen te helpen – dat is afhankelijkheid! Met één woord heeft Hij de wind en de golven vanaf de berg kunnen gebieden, maar dat doet Hij niet. In plaats daarvan wil Hij Zijn discipelen laten ervaren, dat Hij in de moeilijke omstandigheden tot hen komt en hen bijstaat.
God laat beproevingen en tegenstand onder andere ook daarom toe, opdat onze ogen (weer) alleen op Hem gericht worden en wij groeien in geloof. We moeten ervaren hoe de Heer Jezus nog steeds midden in de nood van de omstandigheden komt, ook vandaag. Net als de discipelen kunnen ook wij door ervaring leren, dat Hij waarachtig de Zoon van God is, Die boven elk probleem, elke tegenstand en elke angst staat, die ons dwarszit (Matth. 14:33).
Als hogepriester weet Hij uit ervaring wat de wind en de golven voor ons betekenen – want Hij is in alle dingen verzocht geworden, zoals wij -, en kan daarom ons ook volkomen begrijpen, op de juiste manier voor ons opkomen en medelijden met ons hebben. Hij zal zeker elk kind van God naar de bestemming brengen, waar Hij nu op ons wacht.
Geloven wij dat God met elke beproeving die Hij toestaat, iets goeds najaagt? Vertrouwen we erop, dat Hij op het juiste moment – wat Hij alleen weet – zal ingrijpen? Hoe vaak denken wij in moeilijke omstandigheden, dat er een Persoon in de hemel is Die ons vanuit Zijn eigen ervaring volkomen begrijpt, en Die ervoor zorgt dat we niet ten onder gaan, maar het doel veilig bereiken zullen? Zijn wij ooit zover gekomen dat we zo overweldigd waren door het handelen van de Heer Jezus, dat we zeggen konden: “Werkelijk, U bent Gods Zoon!”?
Online sinds 10.05.2017.
Jan Philip Svetlik, © www.bibelstudium.de
Geplaatst in: Christendom
© Frisse Wateren, FW