17 jaar geleden

1 Timotheüs 1:15 (b)

Marieke vertelde kort na haar bekering aan een oudere dame, dat zij tóch nog weer vaak aan haar redding twijfelde.

"Gisteren voelde ik mij zo gelukkig, dat ik dacht dat ik nooit meer in het donker zou zijn. Maar nu is al mijn vreugde vervlogen. Wat is er met mij aan de hand?"
Haar oudere buurvrouw vroeg: "Bent je ook weleens door een Alpentunnel gereden?"
"Ja, waarom vraagt u dat?", antwoordde de jonge vrouw.
"Toen jij in de tunnel was", ging de oude vrouw verder, "dacht je toen dat de zon voor altijd verdwenen was?"
"Nee, natuurlijk niet. Ik wist, dat buiten de zon scheen. Alleen zag ik haar niet".
"Was je bang in de tunnel?"
"Nee, ik wist, dat ik spoedig weer in het daglicht zou komen".
"En ben je er ook werkelijk weer uitgekomen?"
"Natuurlijk", lachte de jonge vrouw. Zij had aan de hand van deze illustratie begrepen, dat de beloften van God altijd dezelfde blijven en door de zich steeds veranderende gevoelens van de mensen helemaal niet beïnvloed worden. Zij erkende, dat zij op het geschreven Woord van God moest vertrouwen en niet op haar gevoelens mocht steunen.

Gevoelens kunnen veranderen. Zij worden door alles wat wij meemaken of te horen krijgen, beïnvloed. Hoe gauw zitten we innerlijk aan de grond! Maar op grond van datgene wat Christus gedaan heeft en van wat de bijbel zegt, hebben we zekerheid en veiligheid. Alle beloften van God zijn waar.

En laten we niet vergeten: tunneltrajecten in het leven zijn altijd tijdelijk!