1 Thessalonika 1 (2)

Bent u al zich er al eens goed bewust van geworden, dat God u heel lang geleden uitverkoren, tevoren gekend en bestemd heeft? Zijn wij ook navolgers van de Heer? …

1 Thessalonika 1:4-6

Vers 4: “… daar wij weten, door God geliefde broeders, dat u uitverkoren bent”.

Met grote vreugde kan de apostel de ontvangers van de brief als door God geliefde broeders aanspreken en hen verzekeren, dat God hen uitverkoren heeft. Wanneer deze kenmerken (geloof, liefde, hoop) in hun uitwerkingen te zien zijn, is er geen twijfel over, dat iemand bekeerd is en nieuw leven heeft (Johannes 3:3-7); en dan mogen wij weten, dat hij ook uitverkoren is.

De uitverkiezing heeft overigens vóór de grondlegging van de wereld plaats gevonden (Efeze 1:4). Bent u al zich er al eens goed bewust van geworden, dat God u heel lang geleden uitverkoren, tevoren gekend en bestemd heeft? Waartoe? “Om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de eerstgeborene zou zijn onder vele broeders” (Romeinen 8:29). Op dit verheven thema kunnen we nu niet verder ingaan. Een diepere studie loont zich zeker!1

Vers 5: “Want ons evangelie kwam tot u niet alleen in woord, maar ook in kracht en in [de] Heilige Geest en zeer volle zekerheid; u weet immers hoe wij onder u geweest zijn ter wille van u”.

Toen Paulus in Thessalonika was, verkondigde hij daar eerst het evangelie. Het geloof is immers uit de prediking (Romeinen 10:17). Maar het waren niet alleen woorden, die hij sprak; van de verkondiging kon men de kracht aflezen. Daar was iemand die met zijn hele daarachter stond! Wisten de mensen dat hij kort daarvoor in Filippi vanwege het evangelie afgeranseld en in de gevangenis geworpen was (Handelingen 16)? ‘s Nachts had hij samen met Silas lofliederen gezongen. Hij was gelukkig, dat hij voor zijn Heer mocht lijden. De Heilige Geest gaf hem de kracht daar te lijden en hier het Woord van God te verkondigen.

Daarop bekeerden zich mensen, hoewel niet allen, die de boodschap hoorden.

Paulus sprak in grote zekerheid. Daarvan krijgen we een indruk wanneer we Handelingen 17:2-3 lezen: “En volgens zijn gewoonte ging Paulus bij hen binnen en drie sabbatten lang onderhield hij zich met hen uit de Schriften, terwijl hij uitlegde en aantoonde dat de Christus moest lijden en opstaan uit de doden, en dat Deze de Christus is, ‘Jezus, die ik u verkondig’”.

De grondslag van zijn verkondiging was het Woord van God. De kern van zijn boodschap was:

1. dat de Christus lijden moest
2. dat Hij uit de doden moest opstaan
3. dat Jezus de CHRISTUS is.

De menswording van Christus, Zijn smartelijke dood, Zijn verlossingswerk door de dood aan het kruis, Zijn opstanding, Zijn verheerlijking en de daaruit voortkomende gevolgen voor hem, die het evangelie gelooft, zijn de wezenlijke elementen van de verkondiging.

Wanneer het Woord van God de mens niet overtuigt, overtuigen onze woorden hen helemaal niet.

Hoe wij waren …: In het tweede deel van vers 5 maakte Paulus een toespeling op de manier en wijze, hoe hij en zijn medearbeiders zich tegenover de jongbekeerden gedragen hadden. Daarop gaat hij in hoofdstuk 2:12-13 zeer uitvoerig in. Ze hebben zich tegenover hen als een koesterende moeder en een liedevolle vader gedragen. Meer daarover wanneeer we hoofdstuk 2 behandelen.

Vers 6: “En u bent navolgers geworden van ons en van de Heer, nadat u het woord aangenomen hebt onder veel verdrukking, met blijdschap van [de] Heilige Geest …”

Onze navolgers: Paulus was een voorbeeld (1 Timotheüs 1:16; 1 Korinthe 11:1). Bij zulke voorbeelden kan men zich goed voorstellen, dat de gelovigen in Thessalonika de apostel en zijn medearbeiders navolgden. Een goed voorbeeld is enorm belangrijk. Het is ook heel natuurlijk, dat jonge gelovigen zich eerst op hen oriënteren, die hen het evangelie verkondigen.

En de Heer: De Heer navolgen! Belangrijk is zeker voor iemand, die voor anderen een voorbeeld mag zijn, dat hijzelf een navolger van de Heer is (1 Korinthe 11:1) en dat hij naar de Heer toeleidt. Een goede dienaar doet alles, om van zichzelf weg naar de Heer heen te wijzen. Iedere gelovige moet een discipel van de Heer worden.

Het Woord aangenomen onder veel verdrukking, met blijdschap van [de] Heilige Geest:
Hier wordt het gedrag naar voren geschoven, waarin de gelovigen de dienaren van de Heer en de Heer Zelf nagevolgd hebben: Ze waren direct onder een sterke verdrukking gekomen. Veel verdrukkingen hebben de apostelen en de Heer Zelf in Zijn aardse leven ondervonden! Al deze moeilijkheden hebben de apostel en zijn medearbeiders niet moedeloos gemaakt – juist integendeel: zij hebben hun harten voor de werkzaamheid van de Heilige Geest geopend, Die hen met vreugde vervulde. Dat deden ook deze jonge gelovigen.

Vragen en aansporingen tot verwerking:

• Maak een korte schets van de verblijfplaatsen en belangrijkste gebeurtenissen van de tweede zendingsreis van de apostel Paulus.
• Probeer uit het Oude Testament te bewijzen, (a) dat Christus lijden moest, (b) dat Hij uit de doden moest opstaan en (c) dat JEZUS de CHRISTUS is.
• Waar vinden we in het Nieuwe Testament: “geloof, liefde, hoop” tezamen genoemd?
• Waar spreekt het Nieuwe Testament over de uitverkiezing van de gelovigen, die tot de gemeente behoren?

(Wordt zo de Heer wil vervolgd).

© Folge mir nach

Geplaatst in: Bijbel
© Frisse Wateren, FW